آسیب‌های بمباران خبری حواشی غیرمهم
در این تکنیک، رسانه می‌کوشد با تولید حداکثری خبر درباره حواشی بی اهمیت یا کم اهمیت یک رویداد، توجه افکار عمومی را از محور اصلی رویداد منحرف کند.
هنگامی که مخاطب از سوی رسانه درباره یک رویداد بمباران خبری می‌شود، نسبت به آن موضوع اشباع شده و عمق و مغز رویداد مورد غفلت قرار خواهد گرفت.
این تکنیک هر روزه از سوی رسانه‌های مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرد، اما گاهی خود ما (فعالین مجازی) نادانسته چنین تکنیکی را در مسائلی که برایمان بسیار حائز اهمیت است با بمباران خبری درباره حواشی غیرمهم، علیه خودمان به کار می‌بریم!
در مواقعی که متن و حواشی یک رویداد برای ما حائز اهمیت است، باید حواشی را به دو دسته تقسیم کرد: حواشی مهم و حواشی غیرمهم
حواشی مهم را باید به متن رویداد آورد و بر روی آن همانند متن رویداد با تولید محتوای مفید مانور کرد.
حواشی غیرمهم را نیز نباید به میزانی مورد توجه قرار داد که متن را تحت تاثیر قرار دهد.
نمونه: سخنان تاریخی رهبرانقلاب در دیدار نخست وزیر ژاپن
سخنان رهبری به عنوان متن این رویداد بسیار حائز اهمیت است.
بخشی از حواشی مانند نوع مواجهه و زبان بدن و حرکات نخست وزیر ژاپن نیز می‌تواند به عنوان حواشی مهم تبدیل به متن شود.
اما انتشار محتوا با مضامین احساسی و بی محتوا مانند "آقا قربونت برم"، "قربون اقتدارت برم آقا" و امثالهم - اگرچه به عنوان ابراز ارادت و تجدیدعهد ارزشمند است-، اما اگر در حجم انبوه صورت گیرد، متن و حواشی مهم رویداد را تحت الشعاع قرار می‌دهد.
پیشنهاد:
آن دسته از کاربران فضای مجازی که علم و توانایی تولید محتوای مفید و موثر درباره اصل رویداد را دارند، به تولید محتوا بپردازند.
اما سایر کاربران که به هر علت مجال یا توانایی تولید محتوای مفید، علمی یا تحلیلی درباره متن رویداد را ندارند، برای ادای تکلیف، به بمباران خبری درباره حواشی غیرمهم دست نزنند چرا که باعث صدمه خوردن محتوای اصلی رویداد خواهد شد.
به جای آن، کاربرانی که از این رویداد بر سر ذوق آمده و به دنبال ادای تکلیف هستند، محتوا‌های مفید تولید شده درباره اصل ماجرا را توزیع کنند
در این حالت، همه کاربران دغدغه‌مند هم ادای تکلیف کرده اند و هم یک خلاء عظیم به نام مشکل توزیع را با ظرفیت عظیم خود پوشش داده اند.