شکل‌گیری توپخانه سپاه با غنیمت‌های عملیات فتح‌المبین
عملیات فتح‌المبین در تاریخ ۱ فروردین سال ۶۱ در چند محور انجام شد. در جریان این عملیات تنگه رقابیه، تنگه برغازه، تنگه دو سلک، تنگه ابوقریب، تنگه عین‌خوش را از پشت بر عراق بستیم. لشکر ۱۴ امام حسین (ع)، لشکر ۲۵ کربلا و لشکر ۸ نجف و تیپ ۵۵ هوابرد ارتش چند محور دیگر را از پشت بر عراق بستند و از روبرو با چندین یگان سپاه و ارتش و هوانیروز و نیروی هوایی به آن‌ها حمله کردیم. علاوه بر تلفات زیاد دشمن، جمعیت زیادی از ارتش بعث نیز در جریان این عملیات اسیر شدند.
متن کامل گفت‌وگوی تفصیلی میزان با سردار قربانی
دشمن در جریان عملیات فتح‌المبین حدود ۴۰ هزار تلفات و اسیر داد ضمن اینکه همه تجهیزات آن‌ها نیز به دست نیرو‌های مسلح ما افتاد. البته ارتش غنایم را جمع نمی‌کرد و سپاه از این فرصت استفاده می‌کرد و غنایم و نفربر‌ها و تانک‌ها و توپ‌ها و سلاح‌ها را جمع می‌کرد. در اینجا بود که یگان‌های سپاه که به شش – هفت تیپ رسیده بودند، به معنای واقعی کلمه ارتقاء پیدا کردند. با همین غنیمت‌ها بود که مقدمات راه‌اندازی توپخانه سپاه فراهم شد و ما سرلشکر «حسن شفیعزاده» و سرلشکر «حسن طهرانی مقدم» که آن‌ها هم جزو موسسین لشکر ۲۵ کربلا بودند را بعد از عملیات فتح‌المبین از لشکر کربلا آزاد کردیم تا کار جدی خود را برای تشکیل توپخانه سپاه آغاز کنند. توپخانه سپاه در عملیات‌های بعدی باعث جهشی بلند در روند جنگیدن نیرو‌های ما شد. عملیات فتح‌المبین که از ۱ فروردین سال ۶۱ آغاز شده بود در تاریخ ۷ فروردین به پایان رسید. ما در جریان این عملیات، عقبه‌های دشمن را بستیم و در ارتفاعات مُشرف به منطقه فکه و العماره مستقر شدیم و دشمن به دشت العماره برگشت. به عبارتی دشمن را در این منطقه نگه داشتیم و نگذاشتیم که ذهن او باز شود تا بتوانیم راحت‌تر عملیات بیت‌المقدس را انجام دهیم.