اهمیت خواندن دعای روز سیزدهم ماه مبارک رمضان/شناخت اثرات گناه و دوری از آن، عملی مهم برای روزه‌داران
علی اکبر ابراهیم پور کارشناس ارشد علوم قرآنی در گفت‌وگو با خبرنگار گروه فرهنگی درباره دعای سیزدهمین روز از ماه مبارک رمضان گفت: روزه‌دار در این روز از خداوند می‌خواهد پاکی از آلودگی و تقوا را نصیبش کند.
وی اظهار کرد: در سیزدهمین روز از ماه مبارک رمضان می‌خوانیم: «اللهمّ طَهّرنی فیهِ من الدَنَسِ والأقْذارِ وصَبّرنی فیهِ على کائِناتِ الأقْدارِ ووَفّقْنی فیهِ للتّقى وصُحْبةِ الأبْرارِ بِعَوْنِکَ یا قُرّةَ عیْنِ المَساکین»، یعنی خدایا در این روز پاکیزه‌ام کن از آلودگی‌ها وشکیبائیم ده در آن به آنچه مقدر است وتوفیقم ده در آن براى تقوى وهم نشینى با نیکان به یاریت اى روشنى چشم مستمندان.
کارشناس ارشد علوم قرآنی بیان کرد: تقوا یعنی انسان خود را از هر چه خدا او را ناپسند می‌شمارد دور نگاه دارد و هر چیز که خداوند برایش مطلوب قرار داده را انتخاب کند.
وی تصریح کرد: خودنگهداری از آلودگی همان تقوا است و این صیانت همچون پاکیزه نگاه داشتن لباس از زمینی است که با بارش باران گل شده و انسان باید از آن مسیر عبور کند.
ابراهیم پور تاکید کرد: تبدیل شدن به انسانی باتقوا راهکاری دارد و آن این است که فرد هرچه باعث آلودگی روح و روان و ذات پاکش می‌شود را شناسایی کند و به خود اجازه ارتکاب به آن‌ها را ندهد.
وی افزود: به گفته بزرگان دین، گناه آلودگی‌های خاص خود را دارد بنابراین کسی که آلودگی را بشناسد به هیچ عنوان حاضر نیست دچار آن شود.
این کارشناس علوم قرآنی تصریح کرد: اگر انسان به این مرحله رسد که گناهان آلودگی‌هایی دارد که به روح او می‌چسبد و حس ناخوشایندی ایجاد می‌کند، هیچگاه سراغ آن نمی‌رود.
وی عنوان کرد: در دعای روز سیزدهم ماه مبارک رمضان از خدا می‌خواهیم آنچه در قالب آلودگی است را به ما بشناساند تا بدانیم چه اثراتی برایمان در پی خواهد داشت، زیرا به واسطه شناخت است که یک انسان می‌فهمد نگاه به نامحرم دیدن یک زیبایی تلقی نمی‌شود و نباید از آن لذت برد.
ابرهیم پور در پایان خاطرنشان کرد: در بخش بعدی این دعا از خدا می‌خواهیم از این آلودگی‌ها دور شویم و رفتار پسندیده بزرگان دین برایمان الگو شود تا در نهایت هم‌نشینی با صالحان نصیبمان شود.