از موعظه و نصیحت در خصوص صله رحم خودداری نکنید
سوال اول: صله رحم و رفت و آمد با همسایه مسلمان که قرآن مجید و شارع مقدس و پیشوایان عظیم‌الشان به آن امر و سفارش فرموده‌اند، با وضع بی‌بندوباری و پرده‌دری و بی‌اعتنایی و سرکشی که بعضی‌ها دارند و آنچه نصیحت و کناره‌گیری می‌شود اثر نمی‌بخشد چگونه می‌شود و آیا در چنین شرایطی باید بکلی قطع رابطه کرد یا اینکه سالی مثلا یک مرتبه مباشرت با ایشان لازم است؟
• صله رحم منحصر به رفت‌وآمد نیست، اگر این طریق معاشرت موجب فساد است، به طریق دیگر از قبیل مکاتبه و احسان، صله نمایید و ضمنا از موعظه و نصیحت تا ممکن است خودداری نکنید، که بزرگترین صله و احسان در حق آن‌ها بازداشتن از معصیت است.
سوال دوم: بعضی از بستگان ما به کلی توجه به نماز و روزه و سایر واجبات ندارند و موعظه و نصیحت هم در ان‌ها اثر نمی‌کند اکنون صله رحم با آن‌ها چه صورت دارد؟
• اگر ترک صله موجب تنبیه و ارتداع آن‌ها از معصیت می‌شود، ترک نمایید و اگر به معاشرت و نصیحت احتمال ارتداع آن‌ها از معصیت بدهید، معاشرت و صله رحم نمایید تا آن‌ها را وادار به اطاعت از خداوند سبحان نمایید.
سوال سوم: اگر اقوام و خویشان نزدیک و متعلق از قبیل پسر و دختر و عروس و برادرزاده و خواهرزاده به دستورات مذهبی عمل نکنند و به اوامر و نواهی الهی و وقعی نگذارند، می‌توان از آن‌ها دوری و کناره‌گیری کرد یا نه؟ و آیا این اجتناب قطع رحم شمره می‌شود یا نه؟
• تا مایوس نشده‌اید معاشرت کنید و نصیحت نمایید امید است موثر واقع شود.
سوال چهارم: نظر حضرت آیت‌الله درباره کسی که برادرش دستورات اسلام را رعایت نمی‌کند، شرب خمر می‌کند و قمار می‌بازد چیست؟ با او معاشرت کرد یا نه؟
• در صورت احتمال تاثیر واجب است نهی از منکر نماید. حتی اگر بداند به ترک معاشرت با او متنبه می‌شود و ترک معصیت می‌کند، معاشرت با را ترک نماید، بلی اگر احتمال دهد که با معاشرت و موعظه معصیت را ترک می‌کند، با او معاشرت نماید و او را نصیحت کند.
منبع: کتاب حقوق متقابل خویشاوندان «یدالله بهتاش»