خداحافظ آقای «کاریزما»

به گزارش خبرنگار گروه ورزشی ، روز گذشته بود که خبر خداحافظی خولیو ولاسکو از دنیای مربیگری منتشر شد. ولاسکو که حدود 3 سال هدایت تیم ملی والیبال ایران را بر عهده داشت توانست با این تیم قهرمان آسیا شود. این مربی آرژانتینی در طول مدتی که در ایران بود محبوبیت زیادی بین مردم کسب کرد به گونه‌ای که پس از رفتنش از ایران، هر مربی که هدایت تیم ملی را بر عهده می‌گرفت با ولاسکو مقایسه می‌شد و البته از نظر مردم هیچکدام از مربیانی که روی نیمکت تیم ملی والیبال ایران نشستند قابل مقایسه با ولاسکو نبودند. او با تیم ملی ایران توانست دو بار قهرمان آسیا شود، برای اولین بار تیم ایران را راهی لیگ جهانی کند و البته تیم شگفتی‌ساز جام جهانی 2011 لقب بگیرد.

با این حال برخی مربیان ایرانی نسبت به عملکرد ولاسکو و همینطور رفتار این مربی منتقد او بودند. آنها بر این باور بودند که ولاسکو به مربیان ایران اهمیتی نمی‌دهد و این مربیان را نادیده می‌گیرد. البته در این خصوص نمی‌توان نظر قاطعی داد اما شاید مهمترین ایرادی که می‌توان از ولاسکو گرفت نحوه جدایی او از تیم ملی والیبال ایران بود. در حالی که قرارداد ولاسکو با فدراسیون والیبال ایران به پایان نرسیده بود اما این مربی هوای وطن به سرش زد و عنوان کرد که تیم ملی کشورش به او نیاز دارد و باید به آرژانتین برگردد.

با وجود اینکه سال‌ها از رفتن ولاسکو از ایران می‌گذرد اما نام او با والیبال ایران عجین شده و نمی‌توان او را حذف کرد. شاید شخصیت کاریزماتیک ولاسکو در این مسئله تاثیر زیادی داشته است. او در دورانی هدایت تیم ملی را بر عهده داشت که نسل طلایی والیبال ایران در دوران اوج خود بودند. موسوی، معروف، ظریف، غلامی، غفور و محمودی بازیکنانی بودند که در تیم رویایی ولاسکو بازی می‌کردند و برخی از منتقدین ولاسکو بر این باور هستند که عمده موفقیت‌های این مربی در ایران به خاطر حضور این بازیکنان بوده است. در خصوص ولاسکو یک نکته مهم دیگر هم وجود دارد، این مربی به مسائل روحی بیشتر از مسائل فنی توجه می‌کرد. نکنه‌ای که بسیاری از بازیکنان تیم ملی به آن اذعان داشتند.

ولاسکو از دنیای مربیگری خداحافظی کرد، خداحافطی که برای بسیاری از دوستداران او در ایران دردناک بود چرا که آنها امیدوار بودند شاید روزی شاهد بازگشت این مربی به ایران به عنوان سرمربی تیم ملی باشند اما این اتفاق هرگز رخ نخواهد داد.

افتخارات ولاسکو

پالاولو مودنا:

۴ عنوان قهرمانی در لیگ والیبال ایتالیا: ۱۹۸۶، ۱۹۸۷، ۱۹۸۸، ۱۹۸۹
۳ عنوان قهرمانی در جام ایتالیا: ۱۹۸۶، ۱۹۸۸، ۱۹۸۹
۱ عنوان قهرمانی در جام قهرمانان: ۱۹۸۶

تیم ملی والیبال مردان ایتالیا:

۲ عنوان قهرمانی در قهرمانی والیبال جهان: ۱۹۹۰، ۱۹۹۴
۳ عنوان قهرمانی در قهرمانی والیبال اروپا: ۱۹۸۹، ۱۹۹۳، ۱۹۹۵
۱ عنوان دومی: ۱۹۹۱
۵ عنوان قهرمانی در لیگ جهانی والیبال: ۱۹۹۰، ۱۹۹۱، ۱۹۹۲، ۱۹۹۴، ۱۹۹۵
۱ عنوان دومی: ۱۹۹۶
۱ عنوان سومی: ۱۹۹۳
۱ عنوان قهرمانی در جام جهانی والیبال: ۱۹۹۵
۱ مدال نقره در بازی‌های المپیک: ۱۹۹۶
۱ عنوان قهرمانی در جام قهرمانی جایزه بزرگ جهانی: ۱۹۹۳
۱ عنوان قهرمانی در جام چهار تیم برتر جهان: ۱۹۹۴
۱ عنوان قهرمانی در جام شش تیم برتر جهان: ۱۹۹۶

تیم ملی والیبال زنان ایتالیا:

۱ عنوان قهرمانی در بازی‌های المپیک مدیترانه: ۱۹۹۷

اسپانیا:

۱ عنوان دومی در بازی‌های المپیک مدیترانه: ۲۰۰۹
۲ عنوان دومی در لیگ والیبال اروپا: ۲۰۰۹، ۲۰۱۰

تیم ملی والیبال مردان ایران:

۲ عنوان قهرمانی در مسابقات قهرمانی والیبال آسیا : ۲۰۱۱، ۲۰۱۳


جوایز دریافتی ولاسکو

ارزشمندترین مربی: جام جهانی، توکیو ۱۹۸۹.
بهترین مربی: قهرمانی جهان، ریودوژانیرو، ۱۹۹۰.
ارزشمندتربن مربی: جام بزرگ قهرمانی جهان، ژاپن، ۱۹۹۳.
ارزشمندترین مربی: تاپ فور (Top Four)، ژاپن ۱۹۹۴
ارزشمندترین مربی: جام جهانی، توکیو ۱۹۹۵.
عضویت در تالار مشاهیر والیبال، هولیوک ۲۰۰۳.
کاندیدای بهترین مربیگری قرن به اتفاق دوگ بیل، زمانی که ماتسود ایرا به عنوان بهترین مربی قرن انتخاب شد.

نوشته از آرش عبدی