پایان ناموفق کادرفنی همیشه معترض در بوکس ایران/ حکایت همچنان باقیست!

به گزارش خبرنگار گروه ورزشی ، تیم ملی بوکس ایران با هدایت اکبر احدی در رقابت‌های قهرمانی آسیا از مجموع ۹ بوکسور با یک مدال برنز به کار خود پایان داد، اما این موضوع در حالی است که کادرفنی ناموفق تیم ملی به جای پذیرفتن ضعف فنی خود دست به مقایسه این تیم با تیم باربارو خیمنز زده است که در ادامه این دو تیم را با هم مقایسه می‌کنیم.

در سال ۲۰۱۷ تیم ملی بوکس ایران تنها ۵ ماه پس از حضور باربارو خیمنز مربی کوبایی با ۸ بوکسور به رقابت‌های قهرمانی آسیای تاشکند اعزام شد که از این بین تنها سجاد محمدپور و سالار غلامی تجربه حضور در این رقابت‌ها را داشتند و سایر بوکسور‌ها نخستین حضورشان در میدان آسیایی را تجربه می‌کردند.

این در حالی است که از ترکیب تیم ۹ نفره بوکس ایران در رقابت‌های قهرمانی آسیا سال ۲۰۱۹ پنج بوکسور (امید احمدی‌صفا، سجاد محمدپور، سجاد کاظم‌زاده، شاهین موسوی و ایمان رمضان‌پور) پیش از این در رقابت‌های قهرمانی آسیا حضور داشتند و اکبر احدی و دوستانش نمی‌توانند مدعی بی‌تجربگی تیم شوند.

در سال ۲۰۱۷ تیم بوکس ایران با وجود ۸ بوکسور موفق به کسب ۵ پیروزی و یک مدال برنز توسط سجاد کاظم‌زاده شد، اما تیم احدی با ۹ بوکسور (یک بوکسور بیشتر از تیم خیمنز) در مجموع ۴ پیروزی کسب کرد!

تیم خیمنز پیش از حضور در قهرمانی آسیا تنها در تورنمنت تدارکاتی جاده ابریشم باکو حضور پیدا کرد و تیم احدی در تورنمت مجارستان و جام مکران با تیم کامل حضور پیدا کرد.

البته باید به این نکته توجه داشت که شاگردان احدی پیش از بازی‌های آسیایی هم در ۳ تورنمنت بزرگ حضور یافتند و در جاکارتا هم بدون کسب مدال به ایران برگشتند!

با تمام این‌ها روز گذشته (پنجشنبه) حسین ثوری رئیس فدراسیون بوکس با انتشار یک پست در صفحه مجازی خود از زحمات کادر فنی تیم ملی تقدیر کرد و با نهایت ادب و احترام عنوان کرد که با این کادر بوکس ایران راه به جایی نمی‌برد و باید هرچه زودتر یک مربی در حد کلاس جهانی به تیم ملی اضافه شود. (یکی از مسئولان رده بالای فدراسیون بوکس هم در گفت‌وگو با خبرنگار میزان خبر از پایان همکاری کادرفنی فعلی تیم ملی داد.)

جای شکی نیست که اکبر احدی و کادرش تمام تلاش خود را برای موفقیت بوکس ایران به کار گرفتند، اما نهایت توان این کادر پس از حدود دو سال، کسب همین یک مدال برنز بود.

بدون تردید ریه‌های بوکس ایران نیاز به هوای تازه دارد و باید هرچه زودتر ضمن قدردانی از کادر فنی تیم ملی، آنها را کنار گذاشت تا یک مربی در حد کلاس جهانی کار را بر عهده بگیرد.

با این تفاسیر اکبر احدی و دوستانش می‌توانند ضمن خداحافظی از بوکس ایران در خلوت خود به نتایجی که در دو سال اخیر کسب کردند، فکر کرده و ببینند با وجود امکانات ایده‌آلی که رئیس فدراسیون برای این تیم فراهم کرد آیا کسب تنها یک برنز از دو رویداد آسیایی پیاپی (بازی‌های آسیایی و رقابت‌های قهرمانی آسیا) جایی برای دفاع باقی می‌گذارد یا خیر.