برندسازی عامل بُرد صادرات محصولات کشاورزی/ لزوم به کارگیری شیوه‌نامه صادراتی در توسعه بازارها

به گزارش خبرنگار گروه اقتصاد ، یکی از مهمترین ابزار‌های توسعه تجارت برندسازی است و در این بین برندسازی محصولات کشاورزی می‌تواند ضامن افزایش اعتبار برای انواع تولیدات کشاورزی محسوب شود.

 

لازم به ذکر است که برندسازی محصولات کشاورزی مزایای زیادی دارد که می‌توان به افزایش ارزش افزوده، درآمد بیشتر و ایجاد اشتغال پایدار اشاره کرد که کشور‌های پیشرفته به آن پی برده اند.

 

در این میان ایران به عنوان یکی از بزرگترین تولیدکنندگان محصولات کشاورزی در تولید بسیاری از محصولات از جمله پسته، خرما، زعفران و برخی دیگر از محصولات در جهان زبان زد است.

 

از طرفی کیفیت بسیاری از محصولات تولیدی در کشور به اندازه‌ای است که دیگر کشور‌های جهان از خلاء برندسازی برخی محصولات کشاورزی استفاده می‌کنند و با صادرات مجدد محصولات ایرانی به نام و برند خودشان ارزش افزوده قابل توجهی برای خود ایجاد می‌کنند.

 

با افزایش رقابت محصولات کشاورزی در بازار‌های جهانی برندسازی دیگر یک انتخاب نیست بلکه به ضرورتی اجتناب‌ناپذیر تبدیل شده است و به دلیل مزیت بالای برخی محصولات کشاورزی، ایجاد برند برای آن‌ها می‌تواند موجب افزایش اعتبار محصولات ایرانی در بازار شود.

 

همچنین با بکارگیری شیوه نامه برندسازی محصولات کشاورزی، بازار‌های صادراتی محصولات از کشور‌های همسایه به کشور‌های اروپا توسعه پیدا می‌کند که این امر می‌تواند درآمد ارزی کشور را چندین برابر افزایش دهد.

 

این نکته حائز اهمیت است که در کشور از تمام ظرفیت‌های موجود برای صادرات استفاده نمی‌شود و نبود برنامه‌ریزی در صادرات محصولات به ضرر تولیدکنندگان و کشاورزان تمام می‌شود.

 

از طرفی برای داشتن صادراتی مداوم و قوی باید کیفیت محصولات تولیدی را ارتقا دهیم و به دنبال استاندارد‌های جهانی محصولات تولیدی باشیم تا با این اقدام بتوانیم با کشور‌های توسعه یافته و در حال توسعه رقابت کنیم.

 

گفتنی است با برندسازی محصولات کشاورزی می‌توان از حضور کالا و محصولات بی هویت و بدون کیفیت در بازار‌های جهانی جلوگیری کرد و این امر می‌تواند در توسعه صادرات محصولات نقش به سزایی ایفا کند.