گروه فرهنگی میزان ، حجت الاسلام سید محمد رضا واحدی، کارشناس فرهنگیست که سالهاست در تعامل با جوانان توانسته است پاسخ گوی سوالات این قشر باشد .آن چه در ادامه خواهید خواند یادداشتی از سلسله یادداشت های حیات طیبه است که هر شنبه منتشر می شود.

 

در قسمت‌های گذشته از تاثیر تغذیه و حالات روحی و روانی والدین به خصوص مادر بر روی جنین صحبت کردیم. در آخرین قسمتِ مربوط به مراقبت‌های دوران جنینی، به عامل سوم یعنی اعمال و رفتاری که در زمان بارداری باید توسط والدین به خصوص مادر انجام شود، می‌پردازیم.

 

انتخاب نام مناسب برای جنین از آداب این دوره است. دستوری از پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله با این مضمون وجود دارد که از ابتدای حاملگی و قبل از مشخص شدن جنسیت کودک، یک نام پسرانه و یک نام دخترانه برای جنین انتخاب شود و پس از مشخص شدن جنسیت، از نام مرتبط استفاده شود. شاید دلیل این کار این باشد که تمام امید‌ها و آرزو‌های انسان در مورد فرزندش، در انتخاب نام او نهفته است و انتخاب نام قبل از تولد، می‌تواند در شخصیت سازی کودک و سوق دادن او به سمت آرزو‌های والدین موثر باشد؛ بنابراین امروزه که با دستگاه‌های پیشرفته‌ی پزشکی جنسیت کودک پس از چهارماهگی مشخص می‌شود، شایسته است که نام نیکی برای کودک انتخاب شود و در طول مدت بارداری و هنگام گفتگوی مادر با جنین، او را با همان نام بخواند و ویژگی‌های آن نام و انتظارات والدین از را به او گوشزد کند و امید‌های خود را با جنین در میان گذارد.

 

خیلی خوب است که مادر در طول دوره‌ی بارداری همواره با وضو باشد. هرچند همیشه وضو داشتن، اختصاصی به زن باردار ندارد و طبق روایات هر کس که همیشه در وضو باشد، دارای طهارت و نورانیتی باطنی است، اما وضودار بودنِ زن باردار علاوه بر تاثیر بر خودش بر جنینی که به عنوان امانتی الهی حمل می‌کند نیز موثر است و او را اهل نورانیت ظاهر و باطن می‌کند.

مراقبت مادر بر نماز‌ها و انجام مطلوب فرایض دینی و انجام مستحبات ـ. البته تا جایی که خسته نشود ـ. در روح و روان کودک تاثیری شگرف دارد. مادر سعی کند روزانه به قرائت قرآن و تدبر در معانی و مفاهیم آن بپردازد و همان‌طور که با موجودی حی و عاقل صحبت می‌کند، در مورد معارف و آموزه‌های قرآنی با کودکی که در شکم دارد صحبت کند.

همچنین اوقاتی را برای زیارت اماکن مقدس و معنوی که دل و جان آدمی را تازه و سرزنده می‌کند، اختصاص دهد و در مجالس ذکر اهل بیت علیهم السّلام، اعم از مجالس جشن یا عزاداری شرکت کند. ائمه‌ی اطهار و پیشوایان دینی را اسم ببرد و یک یک به فرزندش معرفی کند. یکی از مسائلی که زیاده مورد توجه اولیا و بزرگان قرار گرفته است، اشک بر مصایب حضرت سیّد الشّهدا علیه السّلام است که باید از همان اوان به کودکمان آموزش دهیم تا تولی و تبری در روح و جانش بنشیند و زمینه‌ی آن را داشته باشد که از شیعیان خالص و یاران امام زمان قرار گیرد.

مادر می‌تواند به جای سرگرمی با موبایل و پرسه زدن در شبکه‌های مجازی که هیچ دستاوردی ندارد و نیز مشاهده‌ی فیلم‌های صد من یک غاز یا شنیدن موسیقی‌های لهوی و بی ارزش، اوقات فراغت خود را با مطالعه‌ی کتاب‌های مفید پر کند و با اعتقادات، احکام و اخلاق اسلامی آشناتر شود و در خولت خویش با فرزندش در مود آن‌ها صحبت کند.

آخر کلام اینکه مادر باید از دارو‌های مسکن و شیمیایی، استعمال دخانیات و هرگونه مواد مخدر و نوشیدن مشروبات الکلی که از طریق جفت جذب بدن جنین می‌شوند و بر سلسله اعصاب وی تاثیر بد می‌گذارند، بپرهیزد و با رژیم غذایی مناسب، مایحتاج بدن خود و کودکش را تامین کند. خوردن خرما، به، سیب، انار و کندر به طور خاص سفارش شده است.

با پایان یافتن ضرورت‌های دوران جنینی، از قسمت بعد به ضرورت‌های تربیتی بعد از تولد می‌پردازیم. انشاءالله