رونق تولید برابر است با احترام به مکانیسم عرضه و تقاضا

غلامرضا کاتب در گفت‌وگو با خبرنگار گروه اقتصاد اظهار داشت: به منظور تحقق شعار سال ۹۸، توجه ویژه به صادرات و رفع معضلات صادرکنندگان به همراه مبارزه با قاچاق کالاها، از اقداماتی است که به رونق تولید کمک شایانی می‌کند.

 

دبیر هیئت رئیسه مجلس به منابع بانکى کشور اشاره کرد و گفت: براساس پیش بینی صورت گرفته در قانون، ٤٠ درصد از این منابع باید به سمت صنعت و همچنین١٠ درصد از منابع صندوق توسعه ملى باید به بخش کشاورزى اختصاص داده شود که در صورت تحقق این موارد، علاوه بر توسعه و رونق تولید، زمینه ایجاد اشتغال در کشور را فراهم خواهد کرد.

 

وی به اهمیت بازار به منظور تحقق رونق تولید تاکید داشت و گفت: در حوزه بازار، رونق تولید برابر است با احترام به مکانیسم عرضه و تقاضا که رعایت این موضوع، یکی از پایه‌های اصلی برای تحقق شعار سال ٩٨ یعنی رونق تولید خواهد بود. به بیان بهتر، کشف قیمت‌ها براساس عرضه و تقاضا و بدون دخالت دولت، به تولیدکنندگان و مصرف کنندگان اعلام می‌کند که می‌توانید برای تولید خود در ماه‌های آینده براساس واقعیت‌های بازار برنامه ریزی کند.

 

کاتب افزود: در این میان سودجویانى در بازار‌ها حضور دارند که همواره به دنبال سواستفاده از بازار هستند که دستوری شدن بازار‌ها و به دنبال آن دونرخی شدن کالاها، بهترین خبر برای این دسته افراد است.

 

این نماینده مجلس اظهار داشت: موضوع مهم دیگر در حوزه بازار این است که حتی اگر تولید در کشور به اشباع برسد، باز هم سودجویانى در بازار حضور دارند که نظم بازار را برهم مى زنند و زمینه کمبود کالا در بازار را فراهم مى کنند، در این خصوص واقعی بودن قیمت‌ها به همراه نظارت دقیق، بهترین اقدام برای کوتاهی دست سودجویان از بازار و حمایت از مردم است.

 

 

دبیر هیئت رئیسه مجلس در ادامه به بورس کالا به عنوان بازار رسمی کالای کشور اشاره کرد و گفت: بیش از یک دهه است که به منظور کوتاه شدن دست واسطه‌ها و ایجاد شفافیت معاملاتی، کالا‌ها مهم و مواد اولیه در بورس کالا عرضه می‌شوند که در سال رونق تولید زمان آن رسیده تا با عرضه زنجیره تولید محصولات به یک شفافیت حداکثری در مبادلات برسیم تا همه فعالان اقتصادی و مردم از قیمت‌های واقعی کالا‌ها و مواد اولیه به وسیله شفافیت بورس کالا مطلع شوند.

 

به گفته کاتب، با عرضه مستمر کالا‌ها در بورس در سال رونق تولید، تولیدکنندگان پایین دستی قادر به تامین نیاز خود برای تولید خواهند بود که اگر این روند در بازار غیر رسمی و غیرشفاف رقم بخورد، امکان برنامه ریزی و تنظیم بازار به مراتب دشوار می‌شود.