نوسازی تجهیزات صنعت نفت با اتکا به توان بومی

به گزارش خبرنگار گروه اقتصاد ، صنعت نفت به عنوان یکی از صنایع مادر در کشور از جایگاه ویژه‌ای در اقتصاد ملی برخوردار است که برای حفظ این جایگاه و ادامه ارزش آفرینی در آن به توسعه میادین و تجهیزات در کنار حفظ سایر آن‌ها نیازمند است.

طبق اعلام کارشناسان و فعالان این حوزه ظرفیت نگهداشت، نوسازی و تعمیر تجهیزات و تأسیسات در صنعت نفت با اتکا به توان صنعتگران داخلی وجود دارد تا در کنار رونق کسب و کار داخلی به ایجاد بازار برای کالا‌های ایرانی کمک کند.

براساس برآورد‌های صورت گرفته هزینه نگهداشت و نوسازی تأسیسات صنعت عظیم نفت و گاز سالانه رقمی حدود ۵ تا ۷ میلیارد دلار است که این رقم نشان از پتانسیل‌های موجود در این حوزه دارد و در صورت عدم توجه به آن ریسک اتفاقات افزایش می‌یابد.

در موضوع بومی سازی تجهیزات صنعت نفت توجه به نکاتی مانند کیفیت، قیمت و مدت زمان ساخت تجهیزات حائز اهمیت است و مزیت این کالا‌ها را در مقایسه با تجهیزات مشابه خارجی به شمار می‌رود.

در همین راستا، رضا خیامیان رئیس انجمن سازندگان تجهیزات صنعت نفت در گفتگو با ، گفت: در شرایط فعلی و با محدودیت‌هایی که برای حضور شرکت‌های خارجی در بازار وجود دارد، استقبال از تولیدات داخلی بیشتر از گذشته شده که این استقبال با توجه به کیفیت بالای محصولات داخلی می‌تواند متداول باشد.

وی در ادامه به تامین مواد اولیه مورد نیاز اشاره و بیان کرد: با توجه به اینکه تامین سهمی از مواد اولیه مورد نیاز از خارج از کشور صورت می‌گیرد و در این زمینه با چالش‌هایی رو به رو هستیم، اما از لحاظ بازار کار و امور جاری شرایط مناسب ارزیابی می‌شود.

رئیس انجمن سازندگان تجهیزات صنعت نفت در خصوص ظرفیت تولید محصولات داخلی عنوان کرد: ما تلاش می‌کنیم که بیشترین نیاز تجهیزات صنعت نفت را با تولید داخل فراهم کنیم به همین خاطر در برخی محصولات توان تولید ۹۰ درصد و در برخی دیگر بیش از ۵۰ درصد و به صورت کلی حدود ۷۰ درصد از محصولات را در داخل تولید می‌کنیم.

وی در توضیح اجرای قانون حمایت از تولید داخل در تجهیزات صنعت نفت بیان کرد: شیوه نامه‌ای در زمینه حمایت از تولید داخل که از سوی وزارت نفت ابلاغ شد، که شاهد اجرای حدودی از آن بودیم که در مقایسه با سال‌های پیش از آن سهم استفاده از تجهیزات داخلی را افزایش داد.

آنچه مشخص است، استفاده از کالای ایرانی تنها در جلوگیری از واردات کالا‌های خارجی خلاصه نمی‌شود، بلکه برنامه‌ها و سیاست‌ها باید در جهتی باشد که مردم روز به روز نسبت به کالا‌های ساخت داخل تمایل بیشتری نشان دهند.