«قلعه حیوانات» را به دوستداران کتاب پیشنهاد میدهم
کتاب «قلعه حیوانات» اثر رماننویس و روزنامهنگار مشهور جورج اورول است. این رمان زبانی ساده، روان و طنزآمیز دارد. در جایجای این کتاب بهکرات با کاراکترهایی آشنا میشویم که هر یک سمبل طبقه یا قشر خاصی از جامعه هستند.
اورول در این رمان برای به تصویر کشیدن هر یک از این طبقات و قشرها از حیوانات استفاده میکند، برای مثال بنجامین یکی از این حیوانات است که نماد آن قشر صوفیمآب جامعه محسوب میشود که همواره منزوی است و امیدی به تغییر ندارد و یکی از کلیدیترین جملات کتاب مربوط به باورهای او نسبت به لایتغیر بودن زندگی است.
در بخشی از متن این کتاب میخوانید:
«تنها بنجامین معتقد بود که جزئیات زندگی طولانیاش را به خاطر دارد و میداند همهچیز همان است که همیشه بوده و بعدها نیز به همین منوال خواهد بود، زندگی نه بدتر میشود و نه بهتر. او میگفت: گرسنگی و مشقت قوانین لایتغیر زندگی است.» این چیزی نیست جز محکومکردن انقلابهای سوسیالیستی توسط افرادی که معتقدند ریشه استثمار و ستم طبقاتی همواره پابرجا خواهد بود و جامعه آرمانی سوسیالیستها تحقق نخواهد پذیرفت. اورول خود جزو کسانی بود که به نقاط مختلفی سفر کرده و همواره کشورهای سوسیالیستی را از نزدیک دیده بود. او از منتقدان انقلابهای سوسیالیستی بود. نویسنده بهخوبی توانسته در قالب یک داستان نمادین، بسیاری از واقعیتهای اجتماعی و سیاسی یک جامعه را توصیف کند.