کتابی درباره هنرمند سیاه‌بازی و پیامد‌های نمایش «جیجک علیشاه» نوشته‌ام
وی با اشاره به اینکه براس نگارش این کتاب تحقیقات زیادی انجام داده بیان کرد: این کتاب که «من هم دلم گریه می‌خواهد» نام دارد، دارای دو بخش است و قسمتی از آن به زندگی این هنرمند و بخشی دیگر به بحث سیاه بازی یا نمایش‌های روحوضی و پیامد‌های اجرای نمایش «جیجک علیشاه» اختصاص دارد.
این نویسنده تصریح کرد: بخشی از این کتاب، زندگینامه صفرپور است، زیرا برای نشان دادن راوی جنگ باید صفرپور را بشناسیم و با شناخت وی و کسب شاخصه‌های مورد نیاز، به بحث جنگ و پیامد‌های اجرا نمایش بپردازیم.
وی گفت: من تخصص تئاتر و نمایش ندارم و در زمینه نمایش سنتی که تخصص ویژه برای بیان موضوع را می‌طلبد، از اطلاعات چندانی بهره‌مند نیستم بنابراین در این زمینه از دوستانی که آشنایی بیشتری با این مبحث دارند مثل مرتضی سرهنگی کمک گرفتم.
شاه حسینی تاکید کرد: موضوع کتاب بیشتر درباره نمایشنامه «جیجک علیشاه» است که صفرپور در سال ۱۳۶۴ و ۱۳۶۵ به همراه هنرمندان استان گلستان در دو نوبت در مناطق عملیاتی جنوب و غرب نمایش کرده است.
وی اظهار کرد: هنرمند روحوضی از نظر من چارلی چاپلین ایران است که باید مردم را بخنداند، سیاست روز را در قالب طنز به مخاطبان انتقال دهد و اشتباهات مسئولان را با زبان طنز به آن‌ها گوشزد کند. هنرمندی را در نظر بگیرید که پشت صحنه ایستاده و زمان ورودش به صحنه است، یکباره خبر درگذشت برادرش را به وی می‌دهند. این هنرمند روی صحنه می‌رود و بهترین اجرا را به مخاطب ارائه می‌کند. همچنین به وی در زمان جنگ گفته می‌شود که برای اجرای نمایش و شادی نوجوانان رزمنده به منطقه‌ای نامعلوم برود. وی با تعجب می‌بیند که تمام افراد آماده اعزام جوانان زیر بیست سال و همه خط شکن هستند. به وی گفته می‌شود که تا جایی که می‌شود رزمنده‌های نوجوان را بخنداند، چون وقتی خورشید طلوع کند هیچکدام از این افراد زنده نخواهند بود. چه کسی می‌تواند این تضاد را بپذیرد و چقدر ظرفیت برای تحمل این موضوع می‌خواهد؟ این موضوع از نظر من ارزش زیادی برای پرداختن داشت و من سعی کردم با نوشتن این کتاب، به آن بپردازم.
وی گفت: این اثر دو کتاب است که در قالب یک جلد طی سال آینده از سوی حوزه هنری استان گلستان منتشر خواهد شد.