ساختار دانشگاه باید به آموزشِ پژوهش‌محورِ کارآمد تغییر یابد
به گزارش گروه جامعه ، حجت‌الاسلام والمسلمین عبدالحسین خسروپناه معاون علوم انسانی و هنر دانشگاه آزاد اسلامی در سومین کنگره «کرسی‌های نظریه‌پردازی، نقد و مناظره در چهل سالگی انقلاب اسلامی» که به میزبانی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی برگزار شد، با ارائه گزارشی از فعالیت‌های هیأت حمایت از کرسی‌های نظریه پردازی، نقد و مناظره، گفت: ۱۷ سال است که این هیأت راه‌اندازی شده و در ۵ سالی که بنده به عنوان رئیس دبیرخانه هیأت حضور دارم، شاهد کار‌های بزرگی هستم که در این هیأت انجام شده است.
وی افزود: تاکنون بیش از هزار طرح نظریه به هیأت حمایت از کرسی‌های نظریه پردازی، نقد و مناظره ارسال شده که بیش از ۴۰۰ طرح به عنوان نظریه اجرایی شده است. از بین ۴۰۰ نظریه اجراشده نیز ۴۶ طرح پذیرفته و ثبت شد و علاوه بر آن، در ۵ سال گذشته ۲ هزار و ۶۰۰ کرسی ترویجی در کشور برگزار شده است.
خسروپناه با اشاره به برگزاری سه دوره کنگره «کرسی‌های نظریه‌پردازی، نقد و مناظره»، خاطرنشان کرد: اولین کنگره ۵ سال پیش و در دوره ریاست طهرانچی در دانشگاه شهیدبهشتی و دومین کنگره نیز ۲ سال پیش با همت سلیمی در دانشگاه علامه طباطبایی برگزار شد. امسال سومین دوره این کنگره است که به میزبانی دانشگاه آزاد اسلامی برگزار می‌شود.
رئیس دبیرخانه هیأت حمایت از کرسی‌های نظریه‌پردازی، نقد و مناظره با تأکید بر اینکه در برگزاری کرسی‌های ترویجی و تخصصی، هیچ خط قرمزی وجود ندارد، اظهار داشت: برخی اساتید ادعا می‌کردند که آزادی بیان وجود ندارد، اما با برگزاری این کرسی‌ها، دیگر هیچ استادی چنین اظهارنظری نمی‌کند.
حجت‌الاسلام والمسلمین خسروپناه با انتقاد از تعداد اندک نظریه‌ها در حوزه علوم انسانی، علوم اسلامی و هنر گفت: تعداد نظریات ثبت و اجراشده، متناسب با جمعیت استادان این رشته‌ها نیست و نیازمند تقویت است.
وی ادامه داد: برای تقویت و توسعه نظریه‌ها در رشته‌های مختلف علوم انسانی، علوم اسلامی و هنر، باید به روش‌شناسی علوم در رشته‌های مختلف توجه داشت، چرا که اگر دانشجویان و اساتید به روش‌شناسی تسلط پیدا کنند، تولید و کشف نظریات افزایش می‌یابد.
معاون علوم انسانی و هنر دانشگاه آزاد اسلامی با انتقاد از آموزش‌محور بودن ساختار دانشگاه‌ها در ایران، گفت: ساختار دانشگاه باید به آموزش پژوهش‌محور و کارآمد تغییر یابد. یکی از راهکار‌هایی که می‌تواند منجر به تقویت نظریه‌پردازی شود، تأسیس رشته‌های بین رشته‌ای و دانشکده‌های بین رشته‌ای است.