قزوه: جریانی تلاش می‌كند شاعران درباره ولنتاین شعر بگویند
خبرگزاری میزان: علیرضا قزوه، مدیر مركز آفرینش‌های ادبی حوزه هنری، در آیین افتتاحیه سیزدهمین جشنواره شعر و داستان جوان سوره گفت: متأسفانه برخی شاعران امروز ما آنقدر می‌ترسند كه حتی درباره یمن شعر نمی‌گویند.
وی ادامه داد: اگر بخواهیم چند چهره شاخص دفاع مقدسی را نام ببریم، قطعاً یكی دو نفر از آن‌ها از استان قزوین هستند از جمله شهید بابایی یا مرحوم ابوترابی.
رئیس مركز آفرینش‌های ادبی حوزه هنری اظهار كرد: شاعران امروز یكی از وظایفشان ارتباط‌گیری با شاعران و ادیبان اهل سنت در دو استان كردستان و سیستان و بلوچستان است. حادثه‌ای در مهاباد اتفاق افتاد و دیدیم كه چگونه شبكه‌های ماهواره‌ای ضد انقلاب جنجال برپا كردند و تلاش كردند سود خود را ببرند. اگر ما ارتباط نزدیكی با اهل سنت كشورمان برقرار نكنیم، دشمنان از این فاصله‌ها سوءاستفاده می‌كنند.
وی با بیان اینكه ظرفیت‌های ادبیِ زبان فارسی و شعر ما بسیار زیاد است، افزود: ما باید در زمانه خود كه وسایل جدید ارتباطی و فضای مجازی رشد پیدا كرده، از این ظرفیت‌ها استفاده كنیم و ارتباطات خود را بیشتر كنیم. شاعری مانند میرسیدعلی میرهمدانی در زمان حافظ راه طولانی ایران تا هند را طی می‌كند و به كشمیر و آسیای میانه می‌رود و ارتباطات خوبی بین ایران و هندوستان در زمینه ادبیات فارسی ایجاد می‌كند. چرا جوان شاعر امروزی كه به نعمت ارتباطات قوی و آسان مجهز است، چنین ارتباطی را برقرار نكند؟
وی ادامه داد: امروز لازم نیست اسب زین كنید و راه‌های طولانی را طی كنید. فقط باید در فضای مجازی به جای لایك‌ها و تمجیدهای الكی، تلاش كنید با شاعران تاجیك و افغان و دیگر كشورها ارتباط بگیرید و باعث رشد زبان فارسی شوید.
قزوه با اشاره به تشكیل انجمن‌های بیدل در هندوستان گفت: از دل همین انجمن‌ها شاعران بزرگی مانند دهرمیندرنات بیرون آمدند كه برای اهل بیت(ع) شعرهای خوبی سرودند و كتاب‌های زیادی از جمله «هماری رسول(ص)» را منتشر كردند. یا شاعران زیادی در پاكستان به كارهای خوب ادبی در زمنیه ادبیات زبان فارسی پرداختند.
از فضای مجازی بیشترین بهره را ببریم
این شاعر معاصر خطاب به شاعران جوان شركت كننده در سیزدهمین جشنواره شعر و داستان جوان سوره گفت: دغدغه شما نباید این باشد كه چه كسی برنده شد یا از این بترسید كه چون رتبه سوم را آورده، آبرویتان رفته است. برخی از كارهای ادبی را حتی بنیاد سعدی و بنیاد زبان فارسی یا حوزه هنری و وزارت ارشاد هم نمی‌توانند انجام دهند و شما نباید منتظر اقدامات آن ها باشید. بحران كتاب و یارانه كتاب را ارگان‌های دولتی نمی‌توانند نجات دهند؛ شاید شما باید كاری كنید.
رئیس مركز آفرینش‌های ادبی حوزه هنری در بخش دیگری از سخنانش گفت: باید تلاش كنیم به حرف واحدی در خصوص شعر و ادبیات برسیم. بخش مهمی از ادبیات ما وام‌دار ارزش‌های آیینی و دینی ما بوده و هست و همین ارزش‌های آیینی بود كه در زمان پیروزی انقلاب و دفاع مقدس ما را پیش برد. هرچند عده‌ای می‌خواهند این ارزش‌ها را با شعارهایی از قبیل «نه غزه، نه لبنان ...» بگیرند و تفكر بسیجی را در ما تضعیف كنند.
وی افزود: اگر در همین مذاكرات 1+5 همین تفكر بسیجی بر ما وجود می‌داشت، وضع ما خیلی بهتر از اكنون بود. نباید بترسیم، بلكه باید تأمل كنیم و ببینیم كه جایگاه ادبیات امروز در خصوص این موضوعات، كجاست. متأسفانه برخی شاعران امروز ما آنقدر می‌ترسند كه حتی درباره یمن شعر نمی‌گویند. در حالی كه وظیفه ما پیش بردن آرمان‌های شهدایمان است.
قزوه در ادامه با بیان اینكه گاهی جریانی سعی می‌كند ما را به موضوعات بی‌تفاوت بكشاند، توضیح داد: اگر غیرت نداشته باشیم، در جریان حل می‌شویم و آرمان‌مان تبدیل می‌شود به شعر گفتن درباره بی‌تفاوتی و سبك‌سری. تا جایی كه ممكن است برای درخت كاج و ولنتاین شعر بگوییم. موضع‌گیری ما شاعران بسیار اهمیت دارد.
وی در پایان گفت: ماجرای امروز ما نیاز به تأمل بیشتری دارد. باید ارتباطاتمان را با بچه‌های فارسی‌زبان در كشورهای دیگر بیشتر كنیم كه در برابر جریان‌های داعش و طالبان موضع‌گیری داشته‌باشیم؛ زیرا این جریانات تلاش می‌كنند فعالیت‌مان را محدود كنند. باید تلاش كنیم از فضای مجاری بهترین استفاده را ببریم.
با حضور مسئولان ادبی حوزه هنری و شاعران و نویسندگان جوان
سیزدهمین جشنواره شعر و داستان جوان سوره افتتاح شد
آیین افتتاحیه سیزدهمین جشنواره شعر و داستان جوان سوره با تقدیر از دو چهره ادبی استان قزوین، «سعید عاشقی» و «علی قانع»، در حوزه هنری استان قزوین برگزار شد.
به گزارش خبرنگار پایگاه خبری حوزه هنری، آیین گشایش سیزدهمین جشنواره شعر و داستان جوان سوره با حضور علیرضا قزوه مدیر مركز آفرینش‌های ادبی حوزه هنری، سعید بیابانكی دبیر هنری این جشنواره، محمد كرم‌اللهی دبیر اجرایی جشنواره، علی داوودی مدیر دفتر شعر حوزه هنری، كمال شفیعی، محمود حبیبی‌كسبی، علی قربانی مدیر مركز محافل و جشنواره‌های حوزه هنری و تعداد زیادی از شاعران و نویسندگان جوان سراسر كشور امروز ۲۸ اردیبهشت ماه در حوزه هنری استان قزوین برگزار شد. این نشست با سخنرانی محمد كرم‌اللهی رئیس حوزه هنری استان قزوین و دبیر اجرایی این جشنواره و علیرضا قزوه مدیر مركز آفرینش‌های ادبی حوزه هنری همراه بود.
در آیین افتتاح سیزدهمین دوره جشنواره شعر و داستان جوان سوره مستندی درباره فرهنگ و هنر قزوین و تأثیر آن بر فرهنگ ملی ایران‌زمین پخش شد و از بزرگان هنری و فرهنگی این كشور نام برده شد. همچنین مستندی درباره چگونگی برگزاری سیزدهمین دوره از این اتفاق ادبی پخش شد و در آن دبیران هنری و اجرایی جشنواره همچنین برخی از داوران آن به ارائه نكاتی در خصوص این دوره از جشنواره پرداختند.
پایان‌بخش آیین افتتاح سیزدهمین جشنواره شعر و داستان جوان سوره تقدیر از دو چهره ادبی استان قزوین بود؛ «سعید عاشقی» شاعر و منتقد ادبی و «علی قانع» داستان‌نویس و مترجم در این مراسم مورد تقدیر و تجلیل قرار گرفتند. لوح تقدیر و جوایزی توسط قزوه، بیابانكی، بیدج و حضرتی به این دو فعال ادبی استان قزوین اعطا شد.
در ادامه‌ی روز نخست سیزدهمین جشنواره شعر و داستان جوان سوره، كارگاه ادبی «شعر و ترانه» در سالن بهمن حوزه هنری استان قزوین، كارگاه «داستان» در سالن حافظ حوزه هنری استان قزوین، كارگاه «ادبیات كودك و نوجوان» در سالن سعدی حوزه هنری استان قزوین برگزار می‌شود.
ر گفت‌وگو با پایگاه خبری حوزه هنری مطرح شد
صمیمی: تمایل هنرمندان تئاتر به آثار انتزاعی آفت تئاتر امروز است
احمد صمیمی، كارگردان نمایش «من تا مرز من»، گفت: وقتی قرار باشد مضمون نمایش ما با مخاطبمان فاصله داشته باشد، تماشاگر ناخودآگاه تئاتر را پس می‌زند.
احمد صمیمی، كارگردان نمایش «من تا مرز من» كه نوبت اجرای اردیبهشت‌ماه تماشاخانه مهر حوزه هنری را به خود اختصاص داده، در گفت‌وگو با خبرنگار پایگاه خبری حوزه هنری با بیان اینكه تلاش من ساختن اثری بوده كه با دغدغه‌ها و احساسات مردم كشورمان همراه و همخوان باشد، افزود: اساسا علاقه‌ای به دامن زدن به آثار انتزاعی و ابزورد ندارم و معتقدم یكی از عواملی كه باعث شد مخاطبان تئاتری كم شوند و مردم ما به نوعی تئاترزده شوند، این بوده كه ما نمایش‌هایی را به مردم نشان دادیم كه نسبتی با احساسات و دغدغه‌هایشان نداشته است.
صمیمی خاطرنشان كرد: وقتی تئاتری در فضای ابزورد می‌سازیم و به مخاطب بومی‌مان نشان می‌دهیم، مانند این است كه پرده‌ای میان خود و مخاطبانمان می‌كشیم و از این بابت از آن‌ها دور می‌شویم. بخش مهمی از مشكلات تئاتر امروز ما همین ایجاد فاصله میان سازندگان آثار و مخاطبان تئاتر است.
وی افزود: اینكه بیاییم صرفا به متونی بپردازیم كه نویسنده آن نه فضای مشترك فكری با مردم ما دارد و نه شرایط اجتماعی و فرهنگی كشور ما را درك كرده است، باعث می‌شود ارتباط تئاتر با مردم و مخاطبان عام این هنر كم شود. چون مخاطبان نمی‌توانند با آن‌ها همذات‌پنداری كنند و نمایش‌ها را از صمیم قلب ببینند و دوست داشته باشند.
كارگردان نمایش «من تا مرز من» گفت: به همین دلیل همه سعی ما این بوده كه اثر ما رئال باشد و مخاطب ایرانی را درگیر كند. به طوری كه تماشاگران با شخصیت‌های نمایش همراه شوند و از آنجا كه موضوع این نمایش یك امر تجربه‌شده است، بتواند احساسات مخاطبان را درگیر كند.
وی همذات‌پنداری را یكی از عوامل مهم در هنر تئاتر دانست و گفت: وقتی قرار باشد مضمون نمایش ما با مخاطبمان فاصله داشته باشد، تماشاگر ناخودآگاه تئاتر را پس می‌زند. من بارها شنیده‌ام كه مخاطبان گفته‌اند این گونه تئاترها نه دغدغه‌های ما را بیان می‌كنند و نه از زبان ما استفاده می‌كنند.
صمیمی اظهار كرد: هنرمندان ما امروز بیش از هر زمانی نیازمند این هستند كه بنشینند و ببینند مردم ما چه چیزی از هنر امروز می‌خواهند، چه احساسی نسبت به آثار هنری رایج امروز دارند، چه می‌گویند و در زندگی‌شان چه دغدغه‌هایی جریان دارد و... نه اینكه هنرمندان بنا بر علایق و سلایق خود آثاری را خلق كنند و در نهایت هم مخاطبان تئاترزده بشوند و از فضای تئاتر فاصله بگیرند.
خبوشان: برای نوشتن داستان تاریخی، می توان اشك ها را شنید
محمدرضا شرفی‌خبوشان در كارگاه داستان شعر و داستان جوان سوره گفت:
نویسنده جوانی كه دوران انقلاب یا جنگ تحمیلی را درك نكرده می‌تواند اشك‌های كسانی را بشوند كه آن وقایع را تجربه كرده‌اند.
به گزارش خبرنگار پایگاه خبری حوزه هنری، كارگاه‌‌های سیزدهمین جشنواره سراسری شعر و داستان جوان سوره از ساعت 11 امروز 28 اردیبهشت ماه با حضور اساتید داستان‌نویسی، شعر و ادبیات كودك و نوجوان در این سه حوزه كار خود را آغاز كردند.
كارگاه داستان‌نویسی با حضور محمدرضا شرفی‌خبوشان داستان‌نویس، ساسان ناطق مدیر كارگاه قصه و رمان حوزه هنری در سالن حافظ حوزه هنری استان قزوین برگزار شد.
ساسان ناطق در این كارگاه ضمن معرفی اهداف این كارگاه اظهار كرد: دوست داریم بیشتر با خواندن آثار داستان‌نویسان جوان این نشست ها پیش برود.
محمدرضا شرفی خبوشان در سخنانی به ارائه‌ی گزارش تاریخی از خاطره‌نگاری، سفرنامه‌نویسی و داستان‌نویسی از دوره‌ی قاجاریه تاكنون پرداخت و اظهار كرد: ما برای داستان‌نویسی از رویدادهایی كه خودمان آن‌ها را تجریه نكردیم مجبوریم به سراغ زندگی و تجربیات دیگران كه آن واقعه را دیده‌اند برویم.
وی ادامه داد: نویسنده جوانی كه دوران انقلاب یا جنگ تحمیلی را درك نكرده می‌تواند اشك‌های كسانی را بشوند كه آن وقایع را تجربه كرده‌اند این گفت‌وگوها می‌تواند حافظه ی آن دوران را برای نویسنده ایجاد كند تا او با این حس برای داستانش فضاسازی انجام دهد و حال و هوای داستان خود را فراهم سازد.
شرفی‌خبوشان در پایان تأكید كرد: اگر می‌خواهیم در حیطه تاریخی در زمینه‌های دفاع مقدس و انقلاب اسلامی داستان بنویسیم باید بابت هر صفحه‌ای كه می‌نویسیم هزار صفحه خوانده باشد و این خواندن صرفاً مطالعه مكتوب نیست بلكه می‌تواند با گفت‌وگو فراهم شود.
کرم‌اللهی: قزوین خاستگاه پنج مكتب هنری است
محمد كرم‌اللهی، دبیر اجرایی سیزدهمین جشنواره شعر و داستان جوان سوره گفت: اینجا شهر مینودر و دروازه بهشت است كه ندای حق‌طلبی آن از دوران مشروطه با آوای عارف قزوینی كه «از خون جوانان وطن» سخن می‌راند، به گوش ما می‌رسد.
به گزارش خبرنگار پایگاه خبری حوزه هنری، محمد كرم‌اللهی رئیس حوزه هنری استان قزوین و دبیر اجرایی سیزدهمین جشنواره شعر و داستان جوان سوره در آیین افتتاح این جشنواره گفت: قزوین شهر نامداران است كه در گذر تاریخ بلند و بشكوه ایران‌زمین در چكاد باورها قرار گرفته است. اینجا شهر مینودر و دروازه بهشت است كه ندای حق‌طلبی آن از دوران مشروطه با آوای عارف قزوینی كه «از خون جوانان وطن» سخن می‌راند، به گوش ما می‌رسد.
وی ادامه داد: اینجا شهر قزوین است، شهر علامه زرآبادی و علامه رفیعی، شهر علامه دهخدا و شهر دبیرسیاقی، شهر عبید زاكانی و شهر حمداله مستوفی. قزوین شهر بلندان آسمان‌نشین است اما افسوس كه گاهی نگاه‌مان به قزوین، نگاهی كوتاه است.
رئیس حوزه هنری استان قزوین با بیان اینكه من قزوینی نیستم، افزود: قزوین همیشه در صفحه تاریخ این سرزمین جایگاهی درخشان و ماندگار دارد زیرا شهر شاهدان شهید ایران‌زمین است، شهر شهید حقیقت‌طلب، شهید ثالث است، شهر رئیس‌جمهور شهید محمد علی رجایی است، شهر پرستوی آسمان‌شكاف، عباس بابایی است، شهر سرلشكر شهید حسین لشكری و شهر سید و سالار آزادگان این سرزمین زنده‌یاد ابوترابی است.
كرم‌اللهی اظهار كرد: قزوین 3 هزار شهید گلگون‌كفن را برای تحكیم پایه‌های انقلاب اسلامی هدیه كرده و 6 هزار و 500 جانباز دارد و یك چهارم اُسرای جنگ یعنی 655 آزاده را به خود اختصاص داده است.
دبیر اجرایی سیزدهمین جشنواره شعر و داستان جوان سوره در پایان گفت: همچنین قزوین شهر هنر است. پایتخت خوشنویسی ایران و شهر میرعماد مبدع عروس خوشنویسی، نستعلیق است. قزوین خاستگاه پنج مكتب هنری است؛ مكتب معماری قزوین، مكتب نگارگری قزوین، مكتب تعزیه قزوین، مكتب آوازی قزوین و مكتب خوشنویسی قزوین.
وی در پایان افزود: نمی‌دانم حق دارم بگویم كه قزوین شهر تاریخ و تمدن و هنر این سرزمین است یا نه. این شهر، شهر بهاءالدین خرمشاهی و موسوی گرمارودی و علیرضا قزوه است زیرا اجداد علیرضا قزوه هم قزوینی بوده‌اند.
«اندیشیدن جنگ؛ جنگ اندیشیدنی» منتشر شد
فرانك جمشیدی، نویسنده «اندیشیدن جنگ؛ جنگ اندیشیدنی» كه به تازگی از سوی سوره مهر منتشر شده است، در گفت و گوی پیش رو در خصوص دغدغه هایی كه در كتاب بدان ها پرداخته صحبت كرده است.
فرانك جمشیدی در گفت و گو با خبرنگار پایگاه خبری حوزه هنری با اشاره به مفهوم جنگ و دو مسئله ای كه در كتاب خود مورد توجه قرار داده، گفت: من در كتابم به دو مسئله درباره جنگ پرداخته ام. نخست خود جنگ، كه به زعم من، موضوعی در خور درنگ و اندیشه است. یقیناً دلایل بسیاری برای ضرورت ژرف‌كاوی درباره جنگ می‌توان برشمرد؛ چندان كه پیش‌تر برشمرده‌اند (از جمله آمیختگی شدید حیات بشری با جنگ، از ابتدای پیدایی موجودی به نام انسان بر روی كره زمین تاكنون؛ پیوستگیِ تقریباً همیشگی جنگ‌ها و انقلاب‌ها به یكدیگر؛ توانمندی توأمان و در عین حال متناقض‌نمای جنگ‌ها به ایجاد نابسامانی فرهنگی، اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و ...، و پی‌افكنی سامانی جدید در مقولات برشمرده‌شده)،
وی افزود: اما من در این كتاب عمدتاً بر دو دلیل تأكید داشته‌ام و همه تلاشم این بوده است كه در بیان اهمیت مسئله‌بودگی جنگ، این دو دلیل را برجسته سازم: (1) ریشه‌داری جنگ‌ها (از جمله جنگ عراق و ایران) در جهان ذهنیت و اندیشه‌ها و باورهای انسان‌ها و (2) نقش و تأثیر و جایگاه جنگ‌ها در زمینه‌سازی برای تحقق سه كارویژه مهم (كه این خود متأثر از دلیل اول؛ یعنی ردّ و نشان انكارناپذیر اندیشه در پیدایی و رشد و گسترش جنگ‌هاست).
وی در ادامه سه كار ویژه مهم را نام برده و خاطرنشان كرد: آن سه كارویژه مهم علم، كه جنگ‌ها زمینه و بستر تحقق‌یابی آن‌ها را مهیا می‌سازند و به نظرم از كنارشان به‌سادگی نباید گذشت، عبارت‌اند از: طراحی پژوهش‌ها و تحقیقات علمی، فرضیه‌سازی و فرضیه‌آزمایی، آزمون نظریه‌های موجود و نقد و تصحیح و تكمیل و، احتمالاً، عرضه نظریه‌های جدید.
جمشیدی درباره نسبت سه كارویژه ای كه نام برد با جنگ چنین شرح داد: با كمی دقت می‌توان دریافت كه جنگ از رهگذر بسترسازی برای تحقق این سه كارویژه، چگونه مستعد می‌شود كه به‌تمامی نقش یك لابراتوار یا آزمایشگاه علمی را برای یك جامعه جنگ‌دیده ایفا كند. چون آنچه امروز از واقعه جنگ به‌صورت متن در اختیار داریم (اعم از متن دیداری، شنیداری، گفتاری، نوشتاری، تصویری، حجمی، تجسمی و ...)، افزون بر اینكه این واقعه را خوانش‌پذیر می‌كند، این مجال را می‌دهد كه پُرشمار پژوهش‌های جدید طراحی كنیم با پرسش‌های نو و فرضیه‌های تازه كه تأیید یا ردّ آن‌ها، به‌ناگزیر نظریه‌های موجود را به بوته آزمایش می‌گذارد. آنچه از بوته این آزمون در قالب نقد یا تصحیح یا تكمیل نظریه‌ها بیرون می‌آید، همان ارزش افزوده‌ای است كه محصول آزمایشگاه علمی جنگ به شمار می‌آید و بسیار محتمل است كه این ارزش‌افزوده بتواند آرزوی دور و دیر بومی‌سازی نظریه‌ها و روش‌ها و رویكردهای علمی در ایران را محقق سازد و به تولید علم؛ علمی از جنس مسئله‌های جامعه و با هدف بررسی دقیق این مسئله‌ها، مدد برساند.
این نویسنده در ادامه به مسئله دومی كه در كتاب خود بدان توجه داشته، پرداخت و گفت: مسئله دومی كه به بحث گذاشته‌ام، اندیشه و اهمیت اندیشیدن است. چون به‌زعم من، واقعه به صرف وقوع نیست كه اهمیت و برجستگی می‌یابد ـ حتی اگر جریان زندگی انسان‌ها را از خود متأثر كرده، در حركت و روال پیش‌ِ روی آن‌ها وقفه‌ای پدید آورده و آن را به مسیر تازه‌ای پیش رانده باشد، بلكه فقط اندیشه درباب آن است كه واقعه را بامسمّا می‌كند. چون در پی اندیشیدن است كه واقعه، چیزی از آنِ خود را در درون ما می‌نهد. سپس ما آن «نهاده» را روایت می‌كنیم. به این ترتیب، روایت، نهاده‌ی ما بر واقعه است. گویی چیزی از آنِ خود را به واقعه می‌بخشیم. این چیز همان است كه می‌نویسیم‌اش، می‌گوییم‌اش، تصویرش می‌كنیم، بنایش می‌سازیم، تجسم می‌بخشیم‌اش، تولیدش می‌كنیم، تكثیرش می‌كنیم و رواجش می‌دهیم.
جمشیدی افزود: همه مصادیق فوق، وجوهی از زیستن با واقعه یا، بهتر است بگویم، اندیشیدن درباره واقعه به شمار می‌آید و البته پیش‌بینی‌پذیر است، به میزانی كه تفكر درباره واقعه‌ای روشمندتر باشد، از درافتادن به دام بزرگ‌نمایی یا كوچك‌نمایی واقعه در امان بمانیم. مزیت این امنیت و مصونیت برای واقعه آن است كه زیست‌پذیرش می‌كند یا به سبك الگوی زندگی بَدَلش می‌گرداند تا بتواند در تمام ابعاد زندگی نفوذ كند.
این نویسنده درباره عنوان كتاب نیز یادآور شد: در انتخاب نام این كتاب، اهتمام من این بود كه نامی باشد كه فرایند فوق را بتواند ترسیم كند. از این‌رو، «اندیشیدن جنگ» را با علامت سمی‌كالن (؛) پیش از «جنگ اندیشیدنی» قرار دادم تا نشان دهم چگونه فرایند اندیشیدن، به‌تدریج جنگ را به پدیده‌ای اندیشه‌پذیر بدل می‌سازد. این ایده همچنین در طراحی جلد كتاب هم رعایت شده بود. می‌گویم شده بود، چون با دخل و تصرفی كه انتشارات سوره مهر در طرح كتاب اعمال كرد، این ملاحظه تقریباً از میان رفت. در طرح اولیه، اندیشیدن جنگ، پس‌زمینه یا سایه‌ی جنگ اندیشیدنی قرار داشت. مقصود و مراد من از برجسته‌سازی واژه‌ی جنگ اندیشیدنی (در مقایسه با اندیشیدن جنگ)، این بود كه بگویم، آنچه در سایه یا به‌مدد تفكر و اندیشه، از جنگ قابل مشاهده خواهد بود، چنان از جنس خود اندیشه و در نتیجه، خود زندگی است كه دیگر كمتر كسی به وجه جنگ بودن آن خودآگاهی دارد. از این رو می‌تواند به‌تمامی با آن به سر بَرَد.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *