منظور از اختلاف در صلاحیت اثباتی چیست؟

به گزارش خبرنگار گروه حقوقی و قضایی ، اختلاف در صلاحیت اثباتی زمانی محقق می‌شود که دعوای واحد در عین حال در دو یا چند مرجع اقامه شود و هر دو یا همگی آن‌ها خود را صالح به رسیدگی بدانند و از صدور قرار عدم صلاحیت علی رغم اطلاع طرح دعوا در مراجع دیگر خودداری کنند.

این موضوع به ویژه در مورد شورا‌های حل اختلاف ممکن است مطرح گردد که هزینه دادرسی قابل توجهی ندارد.

ترتیب حل اختلاف در صلاحیت اثباتی در قانون آیین دادرسی مدنی پیش بینی نشده، ولی با توجه به مواد ۲۸ و ملاک بند ۲ ماده ۸۴ و ماده ۱۰۳ ق. آ. د. م، می‌توان راه حل مشکل را ارائه داد.

بدین ترتیب که مراجع رسیدگی کننده به دعوای واحد مکلفند پس از اطلاع، مراتب را جهت تعیین مرجع صالح به مرجع حل اختلاف اطلاع دهند.

با توجه به ملاک ماده ۱۰۳ قانون آیین دادرسی مدنی اصحاب دعوا و وکلای آن‌ها نیز مکلفند دادگاه را از وجود چنین دعاوی در مراجع دیگر مستحضر کنند.

البته در این موارد اگر دادگاهی که دادخواست ثانی را دریافت کرده است پس از اطلاع از وجود دعاوی واحد، با صدور قرار امتناع از رسیدگی یا حسب مورد قرار عدم صلاحیت پرونده را به دادگاهی که سبق رسیدگی دارد ارجاع دهد مشکلی پیش نمی‌آید؛ لیکن اگر دادگاه اول و دوم بر صلاحیت خود تأکید داشته باشند، مراجع حل اختلاف حسب مورد دادگاه تجدیدنظر یا دیوان عالی کشور بین آنها حل اختلاف خواهند کزد.