تقاضا میکنم از شماها که یک خرده امکانات ازدواج را آسان کنید
تقاضا میکنم از شماها که یک خرده امکانات ازدواج را آسان کنید. پدر و مادرها سختگیری میکنند؛ هیچ سخت گیری لازم نیست. بله، یک مشکلات طبیعی وجود دارد.
بخشی از سخنان راهبردی آن دو رهبر فرزانه و حکیم در این خصوص است که به عنوان بخشی از مجموعه مکتوب دستاوردهای چهل ساله نظام جمهوری اسلامی ایران تهیه شده است.
بُرشهایی از کتاب «جایگاه حقوق و مسئولیتهای زنان در دیدگاه رهبران جمهوری اسلامی ایران امام خمینی (ره) و رهبر معظم انقلاب» را منتشر میکند.
ازدواج و انتخاب همسر
جایگاه ویژه و متعالی خانواده، ازدواج و تشکیل خانواده را در اولویت تصمیم گیریها و برنامه ریزیها قرار میدهد. این امر ایجاب میکند مردم و مسئولین بیش از پیش به این مهم بپردازند و شرایط و امکانات ازدواج آسان و پایدار را برای جوانان فراهم کنند و جوانان نیز بر این امر خطیر و الهی همت بورزند. این مسئله ملی از جمله مسائل مورد تاکید در سخنان دو رهبر بزرگوار ایران بوده و هست و در توصیه به جوانان وزوجین جوان، نکات بسیار اساسی و راه گشایی دارند که به برخی از آنها اشاره میشود:
امام خمینی (ره)
این دعوت به ازدواج، این قدر تعریف از ازدواج برای اینکه هم ازدواج بشود، هم انحراف نباشد. از این شهوات مطلق، از این مراکز فساد و فحشاء انبیا جلوگیری میکنند؛ نه از اصل شهوت.
اصل شهوت طبیعی است و باید هم کار خودش را انجام بدهد، اما حدود دارد. اگر تربیت و تعلیم آن طوری که انبیا و تحت تربیت انبیاست تحقق پیدا بکند، انسان هم صحیح میشود و روی یک نظمی تحقق پیدا میکند.
مقام معظم رهبری
ای جوانها! به ازدواج بشتابید. ای پدره و مادرها! دختران و پسران را که آماده ازدواج هستند تزویج کنید. این همه قید و بند قرار ندهید.ای پدران دخترها! دخترها را برای داماد پولدار واشرافی و شغل دار و نام ونشان دار و اسم و رسم دار نگه ندارید. اگر میبینید یک جوان، مسلمان مومنی است، دختر و پسر هر دو مسلمان، هر دو کفو، وسایل ازدواجشان را فراهم کنید. این قدرسنگ بر سر راه ازدواج نیندازید.
به پدرها و مادرها تذکر میدهم؛ من خواهش میکنم و تقاضا میکنم از شماها که یک خرده امکانات ازدواج را آسان کنید. پدر و مادرها سختگیری میکنند؛ هیچ سخت گیری لازم نیست. بله، یک مشکلات طبیعی وجود دارد. مسئلهی مسکن، مسئلهی شغل و از این مسائل – لکن " کُونوُا فقراء یُغنِهِم الله مِن فضُلِهِ"، خب، این قرآن است.
ممکن است جوان، الان هم امکانات مالی مناسبی نداشته باشد، اما ان شاءالله بعد از ازدواج خدای متعال گشایش میدهد. ازدواج جوانها را متوقف نکنند؛ من خواهش میکنم که پدرها و مادرها به این مسئله توجه کنند. البته یکی از مسائل مهم این است که رسم خواستگاری رفتن و وساطت کردن برای ازدواج دخترها، متاسفانه کمرنگ شده؛ این چیز لازمی است. افرادی هستند، سابقها همیشه معمول بود.
حالا هم با کثرت نسل جوان در جامعهی ما، باید این رواج داشته باشد، پسرهایی را میشناسند، به خانواده دختر معرفی میکنند؛ دخترهایی را میشناسند، به خانوادهی پسر معرفی میکنند؛ تسهیل میکنند و آماده سازی میکنند ازدواج را؛ این کارها را بکنند.
البته من لازم میدانم که (درا نتخاب همسر) سلیقه وخواست دختر و پسر رعایت شود. من حقیقتا این را شرط میدانم. اگر چه رضای دختر و رضای پسر، شرط صحت عقد است؛ اما آن رضای در عالم مباحث حقوقی، غیر از آن چیزی است که من در شرط تحقق ازدواج دو نفر، دنبالش هستم. من دلم میخواهد شرایط به نحوی باشد که حتما محبتی به وجود بیاید؛ یعنی اصلا بدون محبت انجام نشود.
نه اینکه بگویم بایستی قبل از ازدواج، محبت باشد؛ نه، این را نمیگویم، اما درمجموع، پسندی وجود داشته باشد- هم دختر، آن پسر را بپسندد و هم پسر، آن دختر را- که این پسند، زمینه ایجاد ماندگاری باشد... البته محبت، قابل زوال است، اما قابل عمق دادن هم هست. این دست خود آدم است.
یکی از معیارهایی که من به شدت مایل به نفی آن هستم، مسئله ثروت است. وقتی جوانی میخواهد ازدواج کند – چه پسر و چه دختر- اصلا نباید ثروت همسر و نامزد ازدواجش را مورد توجه قرار دهد. به نظر من این یک جاذبه گمراه کننده است نه یک جاذبه حقیقی. پس این نباید مورد نظر باشد.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *