گالری شلمان میزبان نقاشی‌هایی که از درونمایه یک «نگاه» روایت می‌کند
این آثار با تکنیک واقعگرایی هندسی خلق شده‌اند که به گفته توسلی آمیزش واقعیت و هندسه یا نمایش گرافیکی پدیده‌ها روی بوم نقاشی است.
در نمایش اجسام روی بوم که دارای دو بعد است، «نقطه گریز» و سایه زدن در خدمت عادت چشم هستند تا با ژرفانمایی (پرسپکتیو) جهان را روی بوم (دوبعدی) «سه بعدی» با ژرفای بعد سوم ببینیم.
در سبک واقعگرایی هندسی اجسام با روشی گرافیکی یا هندسی و در دو بعد کشیده می‌شوند و «هستی» اشکال بر روی بوم با خطوط پیرامونی آن‌ها شکل می‌گیرد؛ یعنی بدون «نقطه گریز» و فقط پیرامون جسم یا پدیده (سواد شهر برای مثال) روی بوم شکل می‌گیرد. در این سبک همزمان از سایه زدن نیز پرهیز می‌شود، ولی این در نقاشی برای نمایش بعد سوم رسم است که در نگاه از روبه‌رو به مناظر ژرفانمایی مرکزی- و رنگی با تکیه بر عادت چشم، مثلا تمایل رنگ، با فاصله گرفتن از چشم، بسوی آبی گرم و بنفش، در نقاشی یا عکس (بدون «نقطه گریز») تصویر سه بعدی دیده می‌شود.
برجستگی ژرفا در تابلو‌های این هنرمند تبلور یگانگی درونمایه و رویه (محتوی و فرم) است، زیرا هر جسم در تابلو، هستی مستقل خود را داشته و بخوبی قابل تشخیص است.
سبک و شیوه واقعگرایی هندسی بیانگر چشم‌اندازی به جهان است، یعنی از درونمایه یک «نگاه» روایت می‌کند، که جهان را خانه مشترک همه موجودات و نه تنها انسان می‌داند. این خانه مشترک نیز طبیعت است که میدان نمایش در تابلو‌های توسلی است.
به گفته خالق این آثار، نکته قابل توجه در سبک نقاشی واقعگرایی هندسی، درگیر کردن بیننده اثر در تابلو است که امکان سنجش اثر را از سوی مخاطب فراهم می‌کند.