صفحه نخست

رئیس قوه قضاییه

اخبار غلامحسین محسنی اژه‌ای

اخبار سید ابراهیم رئیسی

اخبار صادق آملی لاریجانی

قضایی

حقوق بشر

مجله حقوقی

سیاست

عکس

جامعه

اقتصاد

فرهنگی

ورزشی

بین‌الملل- جهان

فضای مجازی

چندرسانه

اینفوگرافیک

حقوق و قضا

محاکمه منافقین

هفته قوه قضاییه

صفحات داخلی

«نقش پهباد‌ها در دفاع مقدس» را برای خلبان‌های جدید پهباد نوشتم/ می‌خواستم توانمندی علمی بچه‌های رزمنده را نشان دهم

۰۱ اسفند ۱۳۹۷ - ۲۱:۰۰:۰۱
کد خبر: ۴۹۵۷۷۳
دسته بندی‌: فرهنگی ، عمومی
نویسنده «نقش پهباد‌ها در دفاع مقدس» گفت: این کتاب را برای خلبان‌های جدید پهباد‌ها نوشتم چراکه با مطالعه آن می‌فهمند که از کجا به چه رسیده‌ایم.

عبدالرضا سالمی‌نژاد از جمله محققان و نویسندگان فعال است. وی در گفتگو با خبرنگار گروه فرهنگی درباره نوع نگاه و دلایل پرداختن به نقش پهباد‌ها در دفاع مقدس در قالب یک کتاب توضیحاتی را ارائه کرده است.

میزان-نگارش کتاب «نقش پهباد‌ها در دفاع مقدس» چطور آغاز شد؟

در حال نوشتن پروزه‌ای تحت عنوان نقش و عملکرد پهباد‌ها در طول هشت سال دفاع مقدس بودم که به عنوان پروژه تحقیقاتی برای دانش‌آموختگان رشته پهباد طرح درس شود. در بین این تحقیقات با خاطرات خلبان‌ها و کادر فنی پهباد‌ها مواجه شدم و دیدم حیف است این خاطرات شنیدنی در قفسه‌های مراکز نظامی و مطالعاتی جاخوش کند و دور از دسترس مردم باشد.

«نقش پهباد‌ها در دفاع مقدس» چگونه کتابی است؟

این کتاب مستند داستانی درباره نقش هواپیما‌های بدون سرنشین در سال‌های دفاع مقدس است.

میزان-این کتاب برای چه افرادی مناسب است؟ هدفتان از نوشتن چه بود؟

این کتاب می‌تواند مخاطب عام داشته باشد البته برای خلبان‌های جدید این رشته هم خواندن «نقش پهباد‌ها در دفاع مقدس» جالب است. خلبان‌ها با مطالعه این کتاب می‌فهمند که از کجا کار را شروع کرده‌ایم و به کجا رسیده‌ایم.
در نگارش «نقش پهباد‌ها در دفاع مقدس» می‌خواستم توانمندی علمی بچه‌های رزمنده نشان دهم.

میزان-چه چیز شما را به نوشتن این کتاب ترغیب کرد؟

جایگاه ایران در توانمندی پهبادها. ما نقش پررنگ‌شده‌ای از پهباد‌ها داریم و همین امر نقش هواپیما‌ها را کم‌رنگ کرد.

ایران از چه جایگاهی در پهباد‌ها برخوردار است؟

از ایران به عنوان یکی از ۸ کشور پیشتاز در خصوص توانمندی پهباد‌ها یاد می‌شود بنابراین از این منظر جایگاه خوبی در دنیا داریم. ما سال ۱۳۶۳ با پهباد‌های تجاری کار را شروع کردیم و طی ۲۰ سال به این جایگاه رسیدیم.

میزان-چرا پهباد‌ها توانستند جای هواپیما‌ها را در بررسی‌ها و آنالیز‌های میدانی بگیرند؟

نقش هواپیما‌های باسرنشین و جت‌ها با بهره‌گیری از پهباد کم شد چراکه دیگر نیاز نیست افراد مهارت ببیند و در معرض خطر قرار گیرند. ضمن اینکه پهباد‌های بدون سرنشین هزینه کمتری دارند و در عمق‌پردازی‌شان برای بررسی یک موقعیت بسیار کمتر است.

میزان-برای جذب مخاطب از چه زبانی استفاده کردید؟

زبان کتاب طنزگونه است. از آنجا که در سال‌های جنگ فرماندهان به پهباد‌ها از دریچه طنز نگاه می‌کردند و فکر نمی‌کردند پهبادی با این ابعاد بتواند در جنگی که با توپ و تانک شکل گرفته خودنمایی کند، استفاده از آن‌ها را شوخی می‌گرفتند.

بچه‌های خلبان و کادر فنی می‌گفتند در جبهه وقتی پهباد‌ها را پرواز می‌دادیم مورد طنز و متلک قرار می‌گرفتیم، بنابراین من هم سعی کردم در «نقش پهباد‌ها در دفاع مقدس» لحن طنز را در خاطرات حفظ کنم.

میزان-«نقش پهباد‌ها در دفاع مقدس» شامل چند داستان می‌شود؟

این کتاب چیزی حدود ۱۸۴ صفحه دارد که با یکسری از عکس‌ها از پهباد‌های زمان جنگ به چاپ رسیده است. در این کتاب حدود ۴۰ تا ۵۰ داستان وجود دارد.

میزان-داستان‌هایی که بازگو شده چقدر منطبق با واقعیت است؟

این کتاب خاطره است یعنی کار مستند تاریخی محسوب می‌شود، البته از آنجا که نمی‌خواستم داستان خشک باشد لحن داستانی را برای آن انتخاب کردم.

در پایان کتاب عکس پرنده‌های بدون سرنشین و عکس‌هایی که در عملیات‌های مختلف جنگی گرفته شده یعنی تک فریم‌ها و نقش کامل عملیات‌ها که توسط پهباد عکس‌برداری شده، قابل رویت است.

میزان-در این حوزه چند کتاب تاکنون منتشر شده؟

«نقش پهباد‌ها در دفاع مقدس» اولین کتاب در حوزه نقش پهباد‌ها در جنگ است. هنوز کتابی جز این به چاپ نرسیده است.

میزان-در این کتاب به نقش پهباد‌ها در جنگ ایران و عراق و البته تعمیر آن‌ها اشاره کردید. پرواز پهباد‌ها چطور آموخته می‌شد؟
برای پرواز هر هواپیمای با سرنشین افراد باید دوره دیده باشند، ولی در پرواز پهباد به گذراندن چنین دوره‌ای نیاز نیست بلکه افراد با آزمون و خطا خلبان و کادرفنی پهباد می‌شدند. حتی نصب دوربین روی این پهباد‌ها و تعمیر باک آن‌ها خلاقیت رزمنده‌ها بود. وقتی شلنگ باک پاره می‌شد از آنجا که هیچ یدکی وجود نداشت رزمنده‌ها از شلنگ سرم بیمارستانی برای تعمیر پهباد استفاده می‌کردند یعنی با حداقل امکانات با ابزار تجاری و کاربرد نظامی استخرام می‌کردند و فکر می‌کنم این نکته هم یکی از موارد جالب و افتخار آمیز برای خوانندگان یان کتاب باشد.



ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *