استراتژی تعاقب/ وقاحت و گستاخی اروپایی‌ها/ موتور محرک انقلاب/ غیردیپلماتیک بودن سخنان وزیر خارجه در اجلاس امنیتی مونیخ/ پیشنهادی برای تنظیم بازار شب عید
• روزنامه حمایت در بخش یادداشت امروز مطلبی با تیتر استراتژی تعاقب را منتشر کرده که به این شرح است:
بحران مهاجران، راست‌های افراطی که خواهان اروپای غیر متحد هستند، گسترش جنبش ضد سرمایه‌داری موسوم به جلیقه زرد‌های فرانسه به دیگر کشور‌های قاره سبز و راهپیمایی و اعتصابات همیشگی به حقوق و مزایای غیرمکفی بخش‌های مختلف در اروپا، تنها گوشه کوچکی از ضعف‌های ساختاری اروپای واحد به شمار می‌آیند. این نمای کلی نشان می‌دهد که اروپا و آمریکا چه در ارکان داخلی خود و چه در ساختار‌های خارجی به‌شدت دچار مشکل هستند و ادعای آن‌ها مبنی بر اینکه ارتباط کشورمان با آن‌ها، رفاه و رونق و آبادانی به همراه می‌آورد و همه‌چیز از این رهگذر گل‌وبلبل می‌شود کذب محض است! به تعبیر رهبر حکیم انقلاب در دیدار با مردم انقلابی آذربایجان شرقی؛ «دشمن ضعیف است، مسئولان فریب نخورند و به امید اینکه بتوانیم یک کاری بکنیم، خودشان و ملت را دچار مشکل نکنند.» (۲۹ بهمن ۹۷) ازاین‌رو باید گفت: کسانی که رابطه با غرب را ترویج و حتی تحمیل می‌کنند، عمداً یا سهواً در پازل جنگ روانی دشمن بازی می‌کنند. این واقعیت، اما به این مفهوم نیست که حریف را کاملاً دست‌کم بگیریم و به هیچ انگاریم. طرف مقابل زخم‌خورده است و همانند بوکسور مغلوبی که از ضربات پی‌درپی گیج شده، ممکن است ضربه‌ای نیز وارد کند. جمهوری اسلامی با اقتدار کامل توانسته ضربات بسیار مهلک و دقیقی را بر پیکره آمریکا و اذنابش وارد کند و تعادل آن‌ها را کاملاً به هم ریزد، لذا نه‌تن‌ها نباید فریب دشمنی که عن‌قریب از پای خواهد افتاد را بخوریم بلکه باید با در پیش گرفتن «استراتژی تعاقب»، حریف را تا پشت جبهه‌هایش تعقیب کنیم، فرار و هزیمت کامل از منطقه را به وی تحمیل کنیم و به هزیمت نهایی واداریم.
• روزنامه کیهان یادداشت وقاحت و گستاخی اروپایی‌ها را منتشر کرده که در ادامه می‌خوانید:
آنچه که موجب شده تا اروپایی‌ها این‌قدر گستاخ و وقیح شوند قطعا و یقینا مواضع انفعالی دولت و به ویژه وزارت امورخارجه از ابتدای برجام تاکنون است. متاسفانه دولت نه تنها نتوانست پرونده PMD و برنامه هسته‌ای را ببندد، بلکه با برجام و مواضع انفعالی‌اش، پرونده‌های جدیدی در زمینه قدرت دفاع موشکی و حضور مقتدرانه در منطقه و همچنین حقوق بشری علیه ایران گشوده شده است. آن‌گونه که تحلیلگر فرانسوی عقیده دارد «اشتباهات دولت ایران در پنج سال اخیر در سیاست خارجی به آمریکا فرصت داده است تا فشار‌ها علیه ایران را تشدید کند». تیری میسان ۱۷ بهمن در پایگاه خبری ولترنت با اشاره به امید آمریکا به اشتباهات دولت روحانی می‌گوید «نشست ورشو نتیجه این اشتباهات دولت ایران است». وی با بیان اینکه «روحانی با امضای برجام و با شعار پایان تحریم‌ها به دموکرات‌ها دل بست و سیستم دور زدن تحریم‌های ایران را از بین برد»، تاکید می‌کند «اما در این سناریو آمریکا با اطمینان از عدم دور زدن تحریم‌ها و بدون لغو تحریم‌ها، برجام را پاره کرد و اقتصاد ایران را هدف قرار داد»؛ لذا اینستکس نتیجه اطمینانی بود که دولت به آمریکا و اروپایی‌ها داد که اگر شما هم از برجام خارج شوید، ایران در برجام می‌ماند! استقبال وزارت خارجه از اینستکس نیز به این معناست که آمریکا و اروپا دیگر هیچ بدهی و تعهدی به ایران ندارند و این ایران است که بدون هیچ مطالبه‌ای باید تعهدات بیشتری را بپذیرد! بازی برجام و SPV و اینستکس در حقیقت بازی مار و پله غرب بود که دولت ایران بعد از دادن امتیازات فراوان اکنون به نقطه صفر رسیده و پس از شش سال تبدیل فرصت‌ها به تهدید، دوباره باید این مسیر سراسر خسارت‌بار را آغاز کند. بر این اساس پیش‌بینی می‌شود اروپایی‌ها و آمریکایی‌ها با دستی بازتر فشار‌ها بر ملت ایران را افزایش دهند. ملت ایران در رفراندوم بزرگ ۲۲ بهمن و نیرو‌های مسلح با شلیک موشک هویزه پاسخ زیاده‌خواهی‌های دشمنان را با قاطعیت تمام دادند و حالا نوبت دولت است که به پشتوانه قدرت ملت و اقتدار نیرو‌های مسلح به جای انفعال، تصمیمات نظام را در مقابل توهمات آمریکایی‌ها و گستاخی اروپایی‌ها به اجرا بگذارد و تا دیر نشده با صراحت پایان برجام را اعلام کند و اقتصاد مقاومتی را به اجرا بگذارد. امید متوهمانه به ساز و کار سه کشور اروپایی برای جبران خسارت‌های برجام و تحریم‌های آمریکا همچون تضمین امضای جان کری سرابی بیش نیست. چرا که انفعال یک طرف که از حد بگذرد، توهمات و گستاخی و وقاحت طرف مقابل هم از حد می‌گذرد!
• روزنامه وطن امروز هم یادداشت ضرورت نظارت مجلس بر منابع و مصارف هدفمندی یارانه‌ها را منتشر کرده که به این شرح است:
هزینه تولید، انتقال، توزیع و فروش آب معادل حدود ۳۳ هزار میلیارد تومان و عوارض و مالیات بر ارزش افزوده فرآورده‌های نفتی معادل حدود ۱۰ هزار میلیارد تومان است. با شدت گرفتن دغدغه عمومی نسبت به افزایش قیمت حامل‌های انرژی از ابتدای طرح هدفمندی و ثابت ماندن رقم ۴۵ هزار و ۵۰۰ تومانی یارانه‌ها و حذف اختیاری و اجباری بسیاری از مردم، انتظار از دستگاه‌های نظارتی به‌خصوص مجلس به طور طبیعی برای ورود به حساب و کتاب این شرکت‌ها بالا می‌رود. ثروت‌های کشور متعلق به عموم مردم است و مجلس به عنوان نماینده مردم، باید شفاف کند که واقعا ارزش افزوده این شرکت‌ها بر منابع طبیعی خدادادی معادل رقم اعلام شده از سوی آن‌ها هست؟ آیا اساسا تفکیکات و سهم‌های در نظر گرفته شده مبتنی بر منطق اقتصادی است یا بر مبنای نزدیک بودن این شرکت‌ها به منابع عمومی؟ ورودی و خروجی این شرکت‌ها چه مختصاتی دارد و به طور مشخص چه امتیازاتی در ورودی‌ها و خروجی‌ها برای آن‌ها در نظر گرفته می‌شود؟ آیا در نهایت ورودی‌ها با خروجی‌ها تناسب دارد و با فرآیندی عقلانی و سودده مواجهیم؟ بدیهی است در صورت فقدان چنین نظارت‌هایی انتظار پیشرفت، کارآمدی و بهره‌وری، همانند آب در هاون کوبیدن است و ضروری است برای رسیدن به اهداف و چشم‌انداز‌های مشخص‌شده، ابتدا تکلیف چنین مسائلی روشن شود.
• روزنامه خراسان نیز «ضرورت آرایش جنگی در بودجه ۹۸» را منتشر کرده که در ادامه می‌خوانید:
شفاف‌سازی در بودجه و فعالیت‌های اقتصادی یکی از روش‌های مبارزه با مفاسد اقتصادی است. شاید شفافیت کامل در کوتاه‌مدت ممکن نباشد، ولی نمایندگان ملت در بودجه ۹۸ دولت را موظف کنند که حداقل فعالیت اقتصادی حدود ۲۰ هزار نفر از مقامات، مسئولان، صاحب‌منصبان و صاحب‌نفوذان کشور و بستگان آن‌ها را شفاف‌سازی کند تا امکان دسترسی مردم به ثروت وفعالیت‌های اقتصادی آنان از طریق فناوری‌های نوین فراهم باشد. این گام نخست در بازسازی اعتماد عمومی به عنوان بزرگ‌ترین سرمایه اجتماعی کشور است. انتظار می‌رود نمایندگان محترم مجلس به جای آن که به «ماندگاری» در دوره‌های متمادی در مجلس بیندیشند با تصمیم‌های انقلابی، خداپسندانه وپاسخ گویی به مطالبات به حق جامعه، خود را در قلب مردم و تاریخ ایران «ماندگار» کنند.
• روزنامه صبح نو نیز در بخش سرمقاله موتور محرک انقلاب را منتشرکرد که به این شرح است:
داخلی و خارجی، خبر یکی از مسوولان قرارگاه سازندگی خاتم‌الانبیاT درباره توان داخلی تولید بنزین و رساندن این موضوع تا حد صادرات، دوباره نشان داد که مسیر و راه‌حل غلبه بر مشکلات از کجا می‌گذرد. اینکه در اوج تحریم‌ها و فشار‌های متعدد سیاسی و اقتصادی از اقصی‌نقاط هندسه نظام استکباری بین‌الملل هم می‌شود سراغ کار‌های بزرگ رفت و به اهداف بزرگ‌تر نائل شد، به شرطی که راهبران، مسیر را اشتباه نگرفته باشند و دست به وقت و زانوی خود زده باشند و حساب‌شده و منطقی و دقیق جلو روند؛ اتفاقی که متأسفانه همزمان با روی کار آمدن دولت یازدهم نیفتاد و ریشه تمام مشکلات کشور در تحریم دیده شد. نگاهی که در امتداد آن راه‌حل مشکل را هم امید به آن سوی مرز‌های جغرافیایی ایران تعریف می‌کند و یک جامعه ۸۰ میلیونی را حاشیه بازار سودای کمپانی‌های اقتصادی دنیای سرمایه‌داری می‌بیند که کاری از آن‌ها بر نمی‌آید جز مصرف آنچه که در مغرب‌زمین ساخته و پرداخته شده است. همین می‌شود که با پشت پا زدن به یک قرارداد نه‌چندان محکم، به یک‌باره انگاری دیگر راهی باقی نمانده، جز پایان دادن به حیات انسانی. در همین موقعیت که فریاد‌های «نمی‌شود؛ نمی‌شود» بلند است، اتفاقاتی مانند آنچه که در سطور ابتدایی این متن رفت، حل مشکل را همان مسیری می‌داند که تا به الآن کار و بار انقلاب و کشور را در فضای جنگ و تحریم و هزار و یک مشکل اقتصادی و بین‌المللی، در عین تعامل با دنیا و همزمان قطع امید کردن از آن، جلو آورده است.
• روزنامه ستاره صبح هم به انتشار مطلبی با تیتر غیردیپلماتیک بودن سخنان وزیر خارجه در اجلاس امنیتی مونیخ پرداخت که گزیده‌ای از آن را در ادامه می‌خوانید:
حقیقت این است که بسیاری از متحدان ما در ناتو هنوز باید تعهد بیشتری از خود نشان دهند. او همچنین مخالفت آمریکا از پروژه خط لوله مشترک نورد استریم ۲ آلمان-روسیه را ابراز و اظهار داشت واشنگتن نگران آن است که اروپا بیش‌ازحد به گاز روسیه وابسته شود. وی گفت: ایالات‌متحده آن دسته از شرکای اروپایی را که موضع قوی‌تری در برابر نورد استریم ۲ اتخاذ کرده‌اند موردستایش قرار می‌دهد؛ و ما دیگرانی را هم که این کار را انجام دهند خواهیم ستود. مرکل اشاره کرد که اروپا در میان سایر گزینه‌ها، همچنین دارای پایانه‌های کافی برای دریافت گاز مایع از ایالات‌متحده است. هیچ مشکلی در برابر دریافت گاز از ایالات‌متحده وجود ندارد و از طرفی خارج نمودن خط لوله گاز روسیه نیز یک اشتباه استراتژیک خواهد بود. سخنرانی مرکل با استقبال گرم حضار و با کف زدن‌های مؤدبانه پنس روبرو شد. مرکل و مایک پنس پس از ایراد سخنرانی به‌صورت رودررو با یکدیگر ملاقات کردند و مایک پنس به خبرنگاران گفت که ما در مورد همه مسائل به‌صورت صادقانه به گفتگو پرداختیم. جو بایدن، معاون پیشین رئیس‌جمهور ایالات‌متحده که در هنگام مذاکره درباره معاهده هسته‌ای ایران در مصدر کار بود، نزد مرکل رفت و به خاطر دفاع وی از معامله ایران به‌عنوان «توافق‌نامه‌ای قابل‌توجه» تشکر کرد. بایدن گفت: آمریکایی که من می‌بینم نمی‌خواهد به جهان پشت نماید.
• روزنامه اطلاعات در بخش یادداشت مطلبی با عنوان پیشنهادی برای تنظیم بازار شب عید را منتشر کرده که به این شرح است:
به نظر می‌رسد هماهنگی میان وزارت صنعت و شهرداری تهران در پایتخت و اداره‌های صنعت در استان‌ها و شهرداری‌های کلانشهر‌ها برای اجرایی شدن این حراج‌ها به فوریت لازم باشد. نکته دیگر و البته مهم در این خصوص این است که دستگاه‌ها انتظار درآمدزایی از حراج‌های یادشده را نداشته و صرفاً با آماده کردن زیرساخت‌ها، اداره آن را به خود مردم واگذار کنند. قطعاً در فرآیند عرضه و تقاضا، خود مردم جنس خوب را از بد تشخیص داده و قیمت مناسب هم کشف خواهد شد و البته واسطه‌ها خداحافظی خواهند کرد. به نظر می‌رسد اگر دستگاه‌ها همت کنند و یک چنین نوآوری را رقم زنند مقداری از فشار اقتصادی روی دوش مردم در شب عید کاسته شده و رضایت حداقلی عموم حاصل می‌شود.
• روزنامه دنیای اقتصاد در بخش سرمقاله امروز خود به انتشار مطلبی با تیتر رنج تولید؛ عطش مصرف پرداخته که در ادامه گزیده‌ای از آن را می‌خوانید:
محـور سیاست‌های پیشنهادی برابری در دریافت بنزین ارزان‌قیمت است. اگر مصرف بنزین در قیمتی کمتر از ارزش واقعی آن را ضایع کردن ثروت ملی بدانیم این برابری به مفهوم مشارکت یکسان در تضییع حقوق آیندگان این سرزمین است. دیر زمانـی است که توجه به برابـری «عامه‌پسند» مانع از جهت‌گیری سیاست‌های اقتصـادی به سوی رشد و تولید ثروت شده است و تلاش می‌شود که این دو مفهـوم در مقابل یکدیگـر قرار داده شوند. از این رو است که بیش از اینکه دغدغـه تضییع ثروت ملی کشور را داشته باشیم نگران مشارکت همگانی و برابر در این تضییع هستیم. توجه به توزیع درآمــد در سیاست‌های اقتصادی چشم‌ها را بر تولید درآمد بسته است. دولت‌ها از کاهش ضریب جینی با افتخار یاد می‌کنند بدون اینکه در کنار آن درآمد سرانه را نیز گزارش کنند. تمرکز بر برابری بدون توجه به تولید، گسترش فقر است و مشارکت همگانی و برابر در تضییع ثروت ملی تنها عاملـی در ریشه‌دار کردن این تضییع و مانعی مستحکم در اصلاح احتمالی و ممانعت از آن در آینده نزدیک است، جدا از اینکه به‌طور حتم به ابزاری برای کسب قدرت سیاسی تبدیل خواهد شد و بیش از پیش اقتصاد را بازیچه سیاستمداران خواهد کرد.
: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه‌های داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای منتشر می‌شود.