اگر ایمان از دست ما گرفته شود، وحدت کلمه هم گرفته می‌شود

به گزارش گروه فضای مجازی ، امام با تاکید بر حفظ ایمان و وحدت کلمه فرمودند: خدای تبارک و تعالی با ما بود و متحول کرد یک مملکت و یک ملتی که اعتنا به مسائل دینی نداشت. اگر ایمان از دست ما گرفته شود، وحدت کلمه هم گرفته می‌شود.

نهضت امام خمینی و به دنبال آن پیروزی انقلاب اسلامی در سایه توکل و حمایت الهی، رهبری حکیمانه امام و وحدت و همدلی مردم کشور روی داد، انقلابی که می‌توان آن را معجزه نامید، چرا که با هیچ یک از انقلاب‌های مردمی قابل مقایسه نبوده و نیست. مسلما پس از پیروزی در همه انقلاب‌ها دغدغه‌هایی وجود دارد که این در حکومت‌های دینی دوچندان شده و برای شخصیت بزرگی مانند پیر جماران که از درایت و تیزبینی خاصی برخوردار بودند، به مراتب بیشتر و بیشتر. ایشان در سخنرانی‌ها و پیام‌های مختلف به این نگرانی‌های خود اشاره کرده اند که با قرار گرفتن در چهلمین سال پیروزی انقلاب اسلامی به تناوب بخش‌هایی از این دغدغه‌ها را در اختیار مخاطبان قرار می‌دهیم.

وحدت کلمه و حفظ آن از جمله نگرانی‌هایی بود که امام بار‌ها و بار‌ها بر آن تاکید داشتند و حفظ آن را لازم و ضروری می‌دانستند. در سخنرانی که در ۱۶ اسفند سال ۵۷ در جمع پزشکان و پرستاران قم داشتند، به این نکته اشاره کرده و فرموده اند:
«ایمانتان را حفظ کنید آقا! ایمان به خدا را حفظ کنید، وحدت کلمه را حفظ کنید، این نهضت را حفظ کنید. ما هر چه داریم از این ایمان و وحدت کلمه [است]. آن‌ها ایمان را از ما مى خواستند بگیرند و وحدت کلمه را. کوشش کردند براى این دو تا، و خداى تبارک و تعالى نخواست و با ما بود و متحول کرد یک مملکت و یک ملتى که اعتنا به مسائل دینى نداشت. متحولشان کرد به طورى که همه توجه دارند. همه با ایمان به میدان آمدند. این ملتى که با هم دعوا داشتند، این شهر با آن شهر، خود شهر این محله با آن محله، این جوان با آن جوان، یکدفعه یک تحول الهى پیدا شد که حس تعاون پیدا شد. یکى از دوستان من مى گفت که در تهران من در این تظاهرات دیدم که یک پیرزنى یک جایى ایستاده یک کاسه اى دستش است تویش پول است. گفت: لابد این حالا مى خواهد یک پولى جمع بکند. رسیدم به او گفتم که پیرزن چیه؟ گفت که حالا، چون بازار تعطیل است، مردم هم به تلفن احتیاج دارند من دیدم که این کار را من بکنم، این پول‌ها را بیاورم که مردم پول خُرد ندارند بردارند، بیندازند آنجا و تلفن کنند. یک همچو حسى در یک افراد پیدا شد. یک همچو حس تعاونى که وقتى که این جمعیت بیرون مى آمد، همه مردم- توى خانه و بیرون- با این‌ها کمک مى کردند. این تحول به دست خدا واقع شد. اتکال به خدا بکنید. اگر خداى نخواسته این ایمان از دست ما گرفته بشود، این اتکال به خدا از دست ما گرفته بشود، وحدت کلمه هم گرفته خواهد شد. باز خداى نخواسته برگشتش به همان مصیبت هاست.»

صحیفه امام، ج. ۶، ص. ۳۴۷-۳۴۸