میرزایی: از ساختن پالتو شتری هدف خاصی نداشتم/شومون: بازی در چهار فیلم فجر امسال کار خدا بوده است

به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی ، نشست پرسش و پاسخ فیلم «پالتو شتری» با حضور مهدی علی میرزایی (کارگردان)، مجید شیخ انصاری (تهیه کننده)، سام درخشانی، لیندا کیانی، افسانه چهره آزاد، شاهرخ فروتنیان و بانیپال شومون (بازیگران)، مسعود امینی تیرانی (مدیر فیلمبرداری)، مسیح حدپور سراج (صدابردار) این فیلم و با اجرای منصور ضابطیان برگزار شد.

سوال اول از مهدی علی میرزایی درباره هدفش از ساخت فیلم «پالتو شتری» بود، این کارگردان در پاسخ به سوال گفت: هدفم ساختن این فیلم بوده و هدف خاصی نداشتم. یک داستان داشتم که در یکی از مجلات معتبر ادبی کشور چاپ شده بود و بازخورد‌های خوبی داشت، ظرفیت‌های دراماتیکش را گسترش دادم و به عنوان اولین فیلمم ساختم.

مجید شیخ انصاری تهیه کننده درباره شرایط ساخت این فیلم گفت: فیلمسازی در ایران بیشتر برای عوامل به خصوص کارگردان و تهیه کننده یک اتفاق است تا انتخاب. به محض اینکه شرایط حداقلی پیش بیاید ساخت را شروع می‌کنیم. شرایط قبل از عید آماده شد و بلافاصله بعد از عید کلید زدیم و کار پیش رفت. با یک گروه بسیار عالی، پشت صحنه بسیار آرام بود و باعث افتخارم است که با این گروه کار کردم.

سام درخشانی درباره تجربه کار کردن با یک کارگردان کار اولی گفت: من مهدی علی میرزایی را خیلی وقت است که می‌شناسم. به عنوان نویسنده فی المدت معلوم را نوشته بودند و قبل از این کار در یکی از نوشته هایشان یعنی تخته گاز بازی می‌کردم برای همین با نوع کارشان آشنا بودم. خیلی خوشحال شدم، چون وقتی یک نویسنده‌ای بخواهد فیلمی بسازد قطعا یک فیلمنامه خوب برای خودش کنار می‌گذارد و من خوشبخت بودم که توانستم در این کار بازی کنم و از نتیجه هم راضی هستم.

لیندا کیانی هم درباره تجربه بازی در «پالتو شتری» گفت: بی اغراق باید بگویم از معدود کار‌هایی بود که آنقدر پشت صحنه آرامی داشت که من روزشماری می‌کردم آفیش باشم. آنقدر همه چیز آرام پیش می‌رفت و لذتبخش بود که خیلی کار را دوست داشتم. بی اغراق می‌گویم سام یکی از بهترین پارتنر‌هایی بود که تا به حال داشتم. سام به من خیلی کمک کرد و آنقدر باآرامش تمرین کردیم تا آن خروجی را داد.

افسانه چهره آزاد هم درباره بازی در این فیلم گفت: خیلی خوشحالم که سهمی در این فیلمی که حرفی برای گفتن دارد دارم و از آقای علی میرزایی برای این متن زیبا و کارگردانی بسیار قوی بسیار سپاسگزارم. از آقای شیخ انصاری هم به خاطر شرایط و موقعیت‌هایی که برای ما ایجاد کردند که به راحتی این نقش را بازی کنیم، ممنونم.

از علی میرزایی درباره کلمات رکیک در این فیلم پرسیده شد و اینکه آیا برای رده سنی محدودیت درنظر گرفته می‌شود، که کارگردان این فیلم گفت: من نمی‌دانم منظورشان از این کلمات چیست به لحاظ تجربی شاید فیلم سن دار باشد. تجربه‌ای که دو شخصیت در داستان فیلم می‌گذرانند به نوعی می‌تواند برای جوان‌ها جذاب‌تر باشد و برای نوجوانان هنوز آن اتفاقات رخ نداده باشد و با موقعیت‌های درامی که بین دو شخصیت هست ارتباط برقرار نکنند.

سوال بعدی درباره شخصیت پردازی با استفاده از مابه ازا‌های بیرونی و شخصیت‌های خاص پرسیده شد، علی میرزایی گفت: اول اینکه درام باعث می‌شد شخصیت را در یک موقعیت تجسم کنم و بپرسم چه لازم دارد. دوم اینکه به کسانی که از فکر و فلسفه فیلسوفان یا اندیشمندانی که زمینه سو تفاهم در فلسفه شان زیاد است رجوع می‌کردم و به تفکر آن‌ها فکر می‌کردم. سوم مابه ازا‌های بیرونی که زیاد هم هستند استفاده می‌کردند.

مسعود امینی تیرانی هم درباره ویژگی‌های فیلمبرداری این فیلم گفت: فیلم از دو منظر برای من جذاب بود؛ یکی آشنایی قبلی که با تهیه کننده و کارگردان داشتم و دیگری تجربه‌ای که در ژانر کمدی نداشتم و می‌خواستم امتحان کنم. همیشه دوست دارم در کار‌ها چالشی باشد که جدی‌تر بتوانم به موضوع فکر کنم. روی بعضی از موضوعات و ایده‌های اجرایی فکر کردیم به خصوص روی شکل نور و ترکیب بندی‌ها به سه چهار فرم کلی رسیدیم.

شاهرخ فروتنیان یکی دیگر از بازیگران این فیلم هم در ادامه گفت: برای من باعث مباهات بود که در این پروژه حضور داشتم.

بانیپال شومون هم درباره اینکه امسال چهار بار در جشنواره حضور داشته گفت: فکر می‌کنم کار خدا بوده است.

او در پاسخ به این سوال که کدام کار را بیشتر دوست داشته گفت: مهمترین فیلمم این پالتوشتری بود، چون فیلمنامه را خیلی دوست داشتم واین نقش کوهیار برایم خیلی سخت بود. همینطور حضور مهدی علی میرزایی و مجید شیخ انصاری و پارتنری مثل سام درخشانی برایم جذاب بود.

مهدی علی میرزایی در پاسخ به این سوال که نویسندگی سخت‌تر است یا کارگردانی گفت: فیلمسازی ادامه نویسندگی است و من در طول فیلم این موضوع را بسیار درک کردم.

درباره موسیقی فیلم هم مهدی علی میرزایی گفت: در فیلمنامه در مدت معلوم من این را تجربه کردم. فونداسیون فیلمنامه را براساس یک اصل فکری و مفهومی طراحی می‌کنم. وقتی این طراحی می‌شود و بعد رویش داستان‌ها و دیالوگ‌ها و موقعیت‌هایی را برای مخاطب عام طراحی می‌کردم. نتیجه‌ای که در این فیلم طراحی کردم همین است. وقتی فیلم اکران می‌شود کسی که دنبال موقعیت شوخ و شنگ و روایت سیال و ... است بهره خودش را می‌برد و کسی هم که دنبال یک نگاه عمیق‌تر در لایه‌های فیلم است هم ان شالله بهره خودش را می‌برد. امیدوارم این اتفاق بیفتد.

از بانیپال شومون درباره گذشته اش پرسیده شد، این بازیگر در پاسخ گفت: گذشته کاری من به تئاتر برمی گردد و الان دو سه سال است که جدی‌تر کار تصویر انجام می‌دهم.

مجید شیخ انصاری درباره اکران فیلم گفت: به طور کلی فضای جشنواره امکان یک بازخورد جدی‌تر را به ما می‌دهد که بررسی می‌شود، ولی احتمالا در نیمه اول سال آینده اکران می‌شود.

مسیح سراج صدابردار این فیلم هم در ادامه گفت: برای من فیلم کمدی و جدی صدایش فرقی نمی‌کند. سعی کردم به بهترین وجه دیالوگ‌ها را ضبط کنم این ساده‌ترین چیزی است که می‌توانم بگویم.

از مهدی علی میرزایی پرسیده شد فکر نمی‌کنید پایبندی زیاد به مفهوم اولیه به درام ضربه زد، که او در پاسخ گفت: در فیلم‌های دیگری که می‌نوشتم و دیگران می‌ساختند یک صنف تحصیلکرده را می‌دیدم که بدنه سینماروی ما را تشکیل می‌دادند. خیلی از کمدی‌ها این‌ها را جدی نمی‌گیرد و از کنار آن‌ها می‌گذارد. بعضی دفاتر فیلمسازی می‌گویند ما کمدی آدم‌های احمق را دوست داریم.. من فکر کردم گفتمان فیلم می‌تواند در فضایی باشد که برای قشر تحصیلکرده جذاب باشد و واقعا باید ببینم در اکران عمومی چه اتفاقی می‌افتد.