آمار خیرکننده پیشرفت‌های پزشکی کشور بعد از انقلاب/ از «افزایش ١٠٠ برابری سرمایه‌گذاری در حوزه سلامت» تا «رشد ٤٠٠ درصدی شاخص‌های بهداشتی»
افزایش امید به زندگی در میان مردم، گسترش شبکه‌ها و زیرساخت‌های نظام سلامت، کاهش نرخ مرگ و میر مادران و کودکان، افزایش تعداد کل پزشکان دارای کارت نظام پزشکی، افزایش دانشگاه‌های علوم پزشکی کشور، افزایش سرمایه‌گذاری در بخش بهداشت و درمان، پیشرفت‌های دارویی و کشف و تولید دارو‌های جدید و نوترکیب، پیشرفت در حوزه تخصص‌های جراحی و ابداع روش‌های جدید درمانی، ریشه‌کن کردن بعضی از بیماری‌ها، توجه ویژه به مهندسی پزشکی از جمله پیشرفت‌های کشور در حوزه سلامت عمومی بعد از انقلاب اسلامی بوده است.
همچنین دانش پزشکی در ایران خصوصاً در حوزه‌هایی، چون سلول‌های بنیادین، ترمیم ضایعات نخاعی، تولید دارو‌های راهبردی، شبیه‌سازی حیوانات و ... پیشرفت‌های چشمگیری داشته و ایران در ردیف اولین‌ها قرار گرفته است.
افزایش جمعیت دو برابری؛ پیشرفت پزشکی ۱۵ برابری
جمعیت کشور از ۳۶ میلیون نفر در سال ۵۷ در قبل از انقلاب اسلامی به ۸۲ میلیون نفر در حال حاضر رسیده است؛ یعنی جمعیت کشور دو برابر شده، اما پیشرفت کشور در بخش سلامت و بهداشت و درمان عمومی، دو برابر نبوده بلکه ۱۵ برابر بوده است.
افزایش ١٠٠ برابری سرمایه‌گذاری در حوزه سلامت و رشد ٤٠٠ درصدی شاخص‌های بهداشتی
افزایش ١٠٠ برابری سرمایه‌گذاری در بخش بهداشت و درمان بعد از انقلاب اسلامی منجر به رشد ٤٠٠ درصدی شاخص‌های بهداشتی و درمانی طی سال‌های پس از پیروزی انقلاب شده است. بر همین مبنا شاخص امید به زندگی در بین ایرانیان در قبل از انقلاب اسلامی حدود ۵۰ سال بود که اکنون به ۷۵ سال رسیده است.
۹۷ درصد شهر‌های کشور دارای بیمارستان هستند
یکی از مصادیق بارز عدالت اجتماعی، موضوع سرانه بهداشت و سلامت و درمان عمومی است؛ در دوران طاغوت فقط ۳۷ درصد شهر‌های کشور دارای بیمارستان بودند، بعد از انقلاب اسلامی علی‌رغم افزایش سه برابری تعداد شهر‌ها، ۹۷ درصد شهر‌های کشور دارای بیمارستان شدند.
در دوران رژیم ستمشاهی فقط بخش اندکی از مردم تحت پوشش بیمه درمانی قرار داشتند، اما امروز همه ساکنین روستا‌ها و بخش قابل توجهی از شهرنشینان تحت پوشش بیمه سلامت قراردارند.
وابستگی کشور به پزشک خارجی در زمان طاغوت
کشور ایران در سال ۵۶ با ۳۳ میلیون جمعیت، نیازمند ورود پزشک خارجی از سایر کشور‌ها بوده است، اما هم اکنون با جمعیتی بیش از دو برابر و به تبع آن با نیازی بیشتر به پزشک، با مازاد پزشک روبه روهستیم.
تربیت ۱۴۰ هزار پزشک در دانشگاه‌های علوم پزشکی سراسر کشور پس از انقلاب
در سال ۵۷ قبل از پیروزی انقلاب اسلامی، تعداد کل پزشکان دارای کارت نظام پزشکی در کشور ۱۴ هزار و ۷۰۰ نفر بودند که از این میزان، حدود ۶ هزار نفر پزشکان خارجی بودند؛ یعنی نیمی از بخش بهداشت، سلامت و درمان کشور در قبل از انقلاب در حوزه پزشک عمومی یا متخصص، وابسته به پزشکان خارجی بود. اما بعد از پیروزی انقلاب اسلامی و طی سال‌های گذشته، حدود ۱۴۰ هزار پزشک در دانشگاه‌های علوم پزشکی سراسر کشور تربیت شده‌اند.
رشد چشمگیر پزشکی تخصصی در کشور
در زمینه پزشک متخصص نیز از جمعیت ۷۰۰۰ نفر در سال ۵۷ به جمعیت تقریبی ۷۳ هزار پزشک متخصص در حال حاضر رسیده‌ایم. پیش از انقلاب اسلامی تنها ۸ رشته تخصصی پزشکی در کشور وجود داشت، اما امروز همه تخصص‌های پزشکی در کشور موجود است. همچنین مردم بسیاری از کشور‌ها به عنوان توریسم سلامت به کشورمان سفر می‌کنند تا تحت نظر پزشکان ایرانی به درمان خود بپردازند.
افزایش میزان دانشگاه‌ها و دانشجویان پزشکی کشور
قبل از پیروزی انقلاب حدود ٧ دانشکده پزشکی در دانشگاه‌ها ایجاد شده بود، اما در حال حاضر حدود ٤٠ دانشگاه علوم پزشکی در سراسر کشور به فعالیت می‌پردازد.
در سال ۵۷، قبل از پیروزی انقلاب اسلامی، میزان ورودی دانشجوی در رشته پزشکی فقط ۶۰۰ نفر در سال بود که این میزان امروز به ۶ هزار و یکصد نفر در سال رسیده است.
در این میان، دانشگاه علوم پزشکی تهران سالانه حدود ۵۰۰۰ مقاله منتشر می‌کند که این میزان دربرگیرنده ۳۴ درصد از مقالات منتشر شده در دانشگاه‌های کشور است. همچنین ۴۳ درصد از مقالات پر استناد ایران مربوط به دانشگاه علوم پزشکی تهران است.
خوداتکایی ۹۵ درصدی در حوزه تولید دارو
در آغاز پیروزی انقلاب اسلامی از لحاظ عددی، ۲۵ درصد دارو‌ها در داخل تولید می‌شد و ۷۵ درصد داروی مورد نیاز را از خارج تأمین می‌کردیم، اما امروز در سایه پیشرفت‌های پزشکی کشور بعد از انقلاب اسلامی، ۹۵ درصد دارو در داخل تولید می‌شود و ۵ درصد نیاز دارویی کشور از خارج وارد می‌شود.
بهبود عادلانه وضعیت تغذیه در کشور
سرانه مصرف کالری در کشور از ۲۰۰۰ کالری در قبل از انقلاب با ضریب توزیع پایین به ۳۰۰۰ کالری با ضریب توزیع بالا رسیده است که این امر بیانگر بهبود عادلانه وضعیت تغذیه در کشور است.
مقایسه وضعیت آب شرب سالم، پیش و بعد از انقلاب
در دوران رژیم طاغوت بخشی ازمردم شهر‌ها و فقط یک درصد از روستا‌ها از آب شرب سالم و بهداشتی برخوردار بودند، ولی بعد از انقلاب اسلامی ۱۰۰ درصد مردم شهر‌ها و ۹۱ درصد مردم روستا‌ها ازاین نعمت بهره‌مند شدند.
موارد ذکر شده در بالا تنها بخش‌هایی از دستاوردها و پیشرفت‌های حوزه سلامت و بهداشت و درمان کشور پس از پیروزی انقلاب اسلامی است؛ بدون تردید این دستاوردها و پیشرفت‌ها با همت جوانان و متخصصان کشور در حال ارتقاء روزافزون است.