ما در مواجهه با تغییر اقلیم ناتوان نیستیم

به گزارش گروه جامعه ، بزرگترین پروژه احیای جنگل‌های مانگرو جهان در مناطق Casamance و Sine Saloum در کشورسنگال انجام می‌شود. این پروژه‌ها با هدف کاشت ۷۹ میلیون اصله درخت مانگرو در بیش از ۱۰، ۰۰۰ هکتار انجام می‌شوند تا به احیای بخشی از ۴۵۰۰۰ هکتار جنگلی کمک کند که از دهه ۱۹۷۰ از بین رفته اند. با احیای این تالاب‌ها، مناطق ساحلی در برابر طوفان‌ها حائل می‌شوند، شالیزار‌های برنج شکوفا خواهند شد، تا ۱۸، ۰۰۰ تن ماهی اضافه در سال تولید خواهد شد، ۵۰۰، ۰۰۰ تن دی اکسید کربن (CO۲) در طی ۲۰ سال ذخیره خواهد شد و ۳۵۰ روستای محلی و ۲۰۰۰۰۰ نفر مشمول، تأمین و حفاظت خواهند شد.

تالاب‌های بالتیک شمالی کربن را ترسیب می‌کنند

احیای شدید تالاب‌ها منطقه بالتیک شمالی در حال انجام می‌باشد و در حال حاضر بیش از ۲۰، ۰۰۰ هکتار آن احیا شده است. این طرح بخشی از تعهدات شورای وزیران کشور‌های آتلانتیک شمالی برای "حفاظت از تالاب‌ها برای تعدیل تغییر اقلیم " است. این شورا با نمایندگی دانمارک، فنلاند، ایسلند، نروژ و سوئد برای احیای ۴۵ ٪ تالاب‌ها در کشور‌های آتلانتیک شمالی که خشک شده بودند فعالیت می‌کند. تقریبا ما مسئول ۲۵% از کل انتشار سالیانه CO۲ در این منطقه هستیم. این تالاب‌های احیا شده به انباشتگاه و بستر‌های ترسیب کربن و نه منابع کربن تبدیل خواهند شد و کمک می‌کنند تا گاز‌های گلخانه‌ای در جو محدود شوند.

صخره‌های مرجانی جنوب شرقی آسیا سونامی‌ها را تعدیل می‌کنند

همانگونه که صخره‌های مرجانی بدلیل افزایش دمای اقیانوس‌ها، افزایش اسیدیته اقیانوس و آسیب مستقیم انسانی در حال مرگ می‌باشند، به هیچ وجه نمی‌توان بیش از این، اهمیت آن‌ها را برای جوامع محلی نادیده گرفت. سونامی اقیانوس هند در سال ۲۰۰۴ را در نظر بگیرید. در هیکادوای سریلانکا، جایی که صخره‌های مرجانی ساحلی از طریق یک پارک دریایی محافظت می‌شوند، این خسارت تنها ۵۰ متر در خشکی گسترش یافت. در حالیکه در نزدیکی پرالیا، جاییکه معادن مرجانی صخره‌ها را تخریب کرده اند، خسارت تا ۱.۵ کیلومتر در خشکی گسترش یافت. یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که یک صخره مرجانی سالم در مقایسه با یک صخره مرجانی مرده، جوامع را تا ۲ برابر بیشتر از خطرات طبیعی مانند سونامی محافظت می‌کند.

تالاب‌ها از سواحل امریکای شمالی در برابر آب و هوای شدید محافظت می‌کنند

در سال ۲۰۱۲، طوفان دریایی سندی از کرانه‌های شرقی ایالات متحده به سرعت گذشت و به ۲۴ ایالت آسیب رساند. اگر بخاطر تالاب‌های ساحلی نبود، حجم تخریب بسیار بدتر می‌بود. یک مطالعه جدید دریافت که تالاب‌های ساحلی در ایالات متحده آمریکا از ۶۲۵ میلیون دلار خسارت‌های مستقیم سیل در طی طوفان دریایی سندی جلوگیری کردند و خسارت‌ها را تا ۲۲% در نیمی از مناطق تحت تاثیر و در سایر نقاط تا ۳۰% کاهش داد. شدت، فراوانی و مدت زمان طوفان‌های دریایی آتلانتیک شمالی از اوایل دهه ۱۹۸۰ افزایش یافته است، و این مهم موجب گشته است که ۵۰% تالاب‌های ایالات متحده برای حفاظت لازم الاجرا باقی بمانند.