اولویت ها در جنگ اقتصادی/ حریم نقد در مقابل سازوکار نسیه!/ سیاست های حمایتی و کم و کیف آن
• در روزنامه حمایت سرمقاله‌ای به عنوان «اولویت‌ها در جنگ اقتصادی» به این شرح منتشر شده است:
به فرض اینکه سیاست‌های مالی و پولی صحیحی داشته باشیم، نرخ تورم کنترل شود و تولیدکننده از این رهگذر، میل به تولید داشته باشد، با غولی به نام «بوروکراسی اداری» مواجه است و به همین دلیل، حذف مقررات دست و پا گیر از روند تولید و سرمایه‌گذاری، یکی از امهات اولویت‌های کشور به شمار می‌آید. مقرراتی که بعضا تاریخ‌مصرف آن‌ها تمام‌شده و یا قوانینی که موانع تو در تو را پیش روی تولیدکننده قرار می‌دهند، باید هر چه سریع‌تر حذف شوند، تا به این وسیله روحیه فعالان بخش تولید افزایش یابد. در صورت تحقق این امر، فاصله بین سرمایه‌گذاری و سوددهی کم شده و از همه مهم‌تر، افزایش اشتغال را به همراه خواهد داشت. به عبارت ساده‌تر، چاره‌ای جز حرکت به‌سوی روان‌سازی و چابک‌سازی تولید در مناسبات، سیاست‌ها و فضای کسب‌وکار نداریم، چراکه اصلاح و به‌روزرسانی قوانین و اجرای کامل و دقیق قانون بهبود مستمر فضای کسب‌وکار باعث ایجاد فضایی پرنشاط و تعاملی بین سازمان‌های مسئول و بخش خصوصی خواهد شد و می‌تواند آینده بسیار خوبی برای موفقیت در حمایت از تولید ملی را نوید دهد. بالاخره اینکه بی‌تردید، اقدامات جهادی و انقلابی در این حوزه مانند صنایع پیشرفته نظامی، هسته‌ای، نانو... می‌تواند موتور محرکه اقتصاد را به حرکت درآورده، ضمن قطع تمام وابستگی‌ها، کشور و انقلاب را از معرکه جنگ اقتصادی پیروز خارج کند. از همه مهم‌تر، باید مدیرانی در رأس کار قرار گیرند که اقدام و عمل جهادی را سرلوحه کار خود بدانند و خود را خدمتگزار فرض کنند نه، ولی نعمت؛ در این صورت است که نقشه دشمن از رهگذر مجموعه‌ای از اقدامات مدبرانه، مسئولانه و انقلابی نقش بر آب‌شده و فصلی تاریخی از شکست را برای بیگانگان و دشمنان قسم‌خورده رقم خواهد زد.
• سرمقاله امروز روزنامه وطن امروز با تیتر «حریم نقد در مقابل سازوکار نسیه!» این چنین نوشته شده است:
در یک سوی معادله، ما با سازوکاری روبه‌رو هستیم که نه‌تن‌ها درباره زمان اجرایی شدن و نه ثبت آن ابهام وجود دارد، بلکه درباره حدود و ثغور دقیق و قواعد حقوقی مترتب بر آن نیز سوالات بی‌پاسخی به ذهن متبادر می‌شود. درست در مقابل این «ساز و کار نسیه»، ما شاهد اعمال «تحریم‌های ضدایرانی دقیق» از سوی بازیگران اروپایی هستیم! تحریم شرکت هواپیمایی ماهان از سوی آلمان و امکان تعمیم این تحریم ظالمانه به دیگر کشورهای اروپایی، یکی از این موارد محسوب می‌شود. از سوی دیگر، «ژان ایو لودریان» وزیر خارجه فرانسه در تازه‌ترین بیانیه خود، اعلام کرد در صورت عدم تحدید توان موشکی ایران و به عبارت بهتر، عدم توقف آزمایش موشک‌های بالستیک از سوی کشورمان، «تحریم‌های سختی» علیه جمهوری اسلامی ایران در راه است! به عبارت بهتر، در مقابل «ساز و کار نامشخص» مقامات اروپایی برای حفظ توافق هسته ای، شاهد اعمال تحریم‌هایی کاملا صریح و مشخص علیه کشورمان هستیم! آیا می‌توان نام این ترکیب را «معادله دوطرفه» گذاشت؟ بدون شک پاسخ این سوال مثبت نیست. به نظر می‌رسد پس از تجربه تلخ برجام که در آن داده‌ها و ستانده‌های ما با یکدیگر تناسب نداشت، این بار نیز ماجرا به گونه‌ای دیگر و در قالب سازوکار مالی ویژه اروپا (که ضمانت اجرایی به مراتب کمتری نسبت به توافق هسته‌ای دارد) در حال تکرار است. بدیهی است این بار دستگاه دیپلماسی کشورمان حقی برای تکرار خطای صورت گرفته در قبال برجام ندارد؛ موضوعی که بار‌ها از سوی عقلای نظام و افراد دلسوز انقلاب مورد توجه و تاکید قرار گرفته است.
• یادداشت روز روزنامه خراسان نیز به این عنوان که «قفل عدم عقلانیت بر سیاست‌های حمایتی» این چنین درج شده است:
با توجه به بحث نظری و مصادیق یادشده، این گونه می‌توان جمع بندی کرد که از یک سو اقتصاد کشور در بحث توزیع امکانات و یارانه‌ها از ضعف شدید عقلانیت فرایندی یعنی تشکیل زیرساخت‌های جمع آوری و شفافیت اطلاعات رنج می‌برد؛ اشتباهات پی در پی و اجرای ناقص سیاست‌های حمایتی نظیر آن چه گفته شد، دلیلی بر این مدعاست. جایی که هنوز زیرساخت‌های اطلاعاتی برای رساندن حمایت‌های رفاهی به مردم نیازمند وجود ندارد.
در مرحله‌ای بالاتر، دیده می‌شود که دولت نیز عزمی در خور برای تحول اقتصادی و نیز فراهم سازی زمینه‌های عقلانیت فرایندی ندارد. این موضوع در بودجه تقریباً بی برنامه (ساختاری) سال آینده مشهود است. یک مصداق مهم آن نیز اعلام معاون وزیر ارتباطات و فناوری در روزهای اخیر است مبنی بر این که دولت برای استعلام وضع بسته حمایتی افراد به هیچ یک از حساب‌های بانکی مردم سرک نکشیده و هیچ‌گونه رصد و بررسی نیز انجام نشده است! بنابراین تا زمانی که وضعیت دقیق اطلاعات دولت از درآمد و ثروت مردم با استفاده از همه سامانه‌ها به ویژه حساب‌های بانکی شفاف نشود، کج دار و مریز سیاست‌های رفاهی دولت به همین منوال خواهد بود و قفلی از آن یارانه پنهان ۹۰۰ هزار میلیارد تومانی با آن توزیع ناعادلانه اش گشوده نخواهد شد. عقلانیت اقتصادی ما لنگ این ساختار‌ها و فرایندهاست و بهتر است تا عزمی جدی برای اصلاح آن‌ها نداشته باشیم، با شعار «عقلانیت» پز ندهیم.
• در روزنامه ایران نیز مطلبی با تیتر «شکست برابر ژاپن پایان دنیا نیست» به این شرح منتشر شده است:
تیم ملی با حضور کی روش روزهای پر فراز و نشیبی را پشت سر گذاشت و می‌تواند در سال‌های آینده روزهای خوبی را سپری کند حقیقتاً کی‌روش در ۸ سال حضورش فوتبال مان را متحول کرد. فوتبال ما در بحث مدیریت مشکلات بسیاری دارد و پس از باخت تیم ملی مقابل ژاپن نیازی به رفتن کی روش نیست و باید مسئولان فدراسیون فوتبال استعفا بدهند تا نیرو‌های جوان تری به فوتبال کشورمان بیایند و فوتبال ما جان تازه‌ای بگیرد. تیم ملی فوتبال در آستانه برگزاری مسابقات جام جهانی ۲۰۱۸ و جام ملت‌های آسیا توسط شخص رئیس جمهوری حمایت شد و این حمایت تنها از سوی رئیس جمهوری نبود و سایرمسئولان دولت هم به خوبی از فوتبال ملی حمایت کردند و همیشه به بهترین نحو هوادار تیم ملی بودند. حمایت‌ها در فدراسیون فوتبال فوق العاده بود و امیدوارم که این اتفاق در دولت‌های بعدی هم ادامه یابد. متأسفانه هیچ گاه مسئولان فدراسیون ما برای بهتر شدن شرایط فوتبال جلساتی برگزار نکردند. فدراسیون باید با پیشکسوتان این رشته سمینار‌هایی برگزار می‌کرد تا نقاط ضعف تیم ملی را برطرف کند. ما هم در رده باشگاهی و هم در رده ملی از ژاپنی‌ها شکست خوردیم و هیچ گاه به دنبال راهکاری برای برطرف کردن مشکلات نبودیم. تیم پرسپولیس در فینال جام باشگاه‌های آسیا از نماینده ژاپن شکست خورد و بهتر بود آن زمان برای جلوگیری از شکست‌های بعدی، به صورت علمی دلایل این باخت‌ها را مشخص می‌کردیم و در مورد این شکست‌ها صحبت می‌کردیم. در صورت صحبت در مورد نقاط ضعف و تفاوت‌های فوتبال ایران با ژاپن تیم ملی در این مرحله مغلوب ژاپن نمی‌شد و می‌توانست به فینال راه یابد.
• در روزنامه قانون نیز مطلب «استفاده از ظرفیت‌های دعاوی حقوقی درمقابل نقض برجام» منتشر شد که عبارتند از:
تحریم‌های یکجانبه آمریکا منشور سازمان ملل متحد را به چالش کشانده و مهم‌ترین اهداف سازمان ملل راکه همانا حفظ صلح و امنیت بین المللی وتوسعه روابط دوستانه برمبنای احترام به اصل تساوی حقوق وخودمحتاری ملل وهمچنین برخی از اصول منشور از جمله اصل تساوی حاکمیت کلیه اعضا و عدم توسل به زورعلیه تمامیت ارضی یا استقلال سیاسی را خدشه دار کرده است. تحریم‌ها با میثاق بین المللی مربوط به حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی مصوب ۱۹۶۶منافات داشته وهمچنین اصول منشور حقوق و تکالیف اقتصادی دولت‌ها مصوب ۱۹۷۴را با درمعرض تهدید قرار دادن حقوق توسعه‌ای ایران بر اثر تحریم‌ها نقض کرده است. بسیاری از بانک هاوشرکت‌های خارجی که براساس مقررات سازمان تجارت جهانی مصوب ۱۹۹۵ با کشورمان در حال همکاری و تجارت بودند، براثر تحریم‌های یکجانبه آمریکا، خسارت دیده وجریمه پرداخت کرده اند و این خسارت‌ها اقتصاد کشورمان را تحت تاثیر قرار داده است. این اقدامات خودسرانه ویکجانبه آمریکا همان‌گونه که اصول حقوق بین الملل همچون عدم مداخله، همکاری و دوستی، احترام به استقلال کشور‌ها رابه چالش کشیده، منجر به تنزل جایگاه نهاد‌های بین المللی شده و متولیان امر را مستاصل کرده است. باید اذعان کرد بر اثر نبود مکانیسم اجرایی مشخص و بازوی توانمند حقوقی و اجرایی در نهاد‌های حقوقی بین المللی، درواقع حقوق کشور وملت ایران تضییع شده است. خلأ موجود درنهاد‌های بین‌المللی بازنگری و اصلاح در این نهاد‌ها را ضروری می‌کند. مجموع مسائل یاد شده می‌تواند ضمن پرده‌برداری از خوی استکباری آمریکا، بر تروریسم اقتصادی صورت گرفته مهرتاییدی باشد. البته تجربه ناشی ازشکایت ایران در دیوان بین المللی دادگستری (دادگاه لاهه) که رکن قضایی سازمان ملل بوده، برمبنای عهدنامه مودت ۱۹۵۵وتصمیم قاطع قضات این دادگاه درصدوردستور موقت ومحکومیت آمریکا، موجبات انزوا وفروپاشی هژمونی وهیمنه قدرت آمریکا را فراهم آورده ولزوم توجه به استفاده از ظرفیت‌های حقوقی کشوررانمایان کرده است. بی تردید تشکیل تیم‌های حقوقی قوی در مباحث بین المللی درمقابله با تروریسم اقتصادی بسیار حیاتی و راهگشا خواهد بود.
- روزنامه سیاست روز در سرمقاله امروز خود با عنوان « تاریخ قضاوت خواهد کرد» نوشت:
برجام همچنان موضوع اصلی کشور است، در حالی که پایان آن با خروج آمریکا از توافق هسته‌ای آغاز شد و از همان زمان باید تمرکز همه دستگاه‌ها و سازمان‌های کشور بر روی مسائل مهمتری معطوف می‌شد. برجام به گونه‌ای تنظیم شده که نمی‌توان از مقوله آن گذشت، چراکه به منافع ملی کشور ارتباط پیدا کرده است، حتی با خروج آمریکا از برجام و بدعهدی اروپا نسبت به آن هم نمی‌توان تصمیم قاطعی درباره آن گرفت،هدف برجام از همان زمان که مذاکرات هسته‌ای آغاز شد، اقتصادی و لغو تحریم‌های اقتصادی بود ولاغیر. اگر جز این بود، آقای ظریف وزیر خارجه محترم بگوید که چنین نبود، اما آیا می‌توان وعده‌های اقتصادی بزرگی که دولت محترم به خاطر دست یافتن به برجام می‌داد، فراموش کرد؟!
- روزنامه صبح نو در سرمقاله امروز خود با عنوان « محدودیت توقع» نوشت: دولت آمریکا حدود دو ماهی است که تعطیل شده و کارکنانش به تجمع اعتراضی روی آورده‌اند و ظرف‌های خالی‌شان را نشان دوربین‌ها می‌دهند. باز شدن یخ‌ها شهرهای مهم کانادا را به زیر سیل برده و مترو و خیابان‌ها را درنوردیده و خبری هم از شهرداری نیست. در فرانسه شمار کشته‌های یک اعتراض مدنی مردمی، به بیش از 10نفر رسیده است؛ درست خوانده‌اید، 10نفر. نه خبری از اعتراض‌های جهانی است و نه تشکیل شورای امنیت و نه تماس‌های تلفنی انتقادی و هشدارآمیز رهبران کشورهای دیگر. حالا چشمان‌تان را ببندید و یک لحظه تصور کنید که کمی از این وقایع در همین دو سه هفته اخیر در ایران اتفاق می‌افتاد؛ فقدان اعتماد به نفس رسانه‌های داخلی و جنگ روانی رسانه‌های خارجی و برانداز، چه بر سر سرمایه اجتماعی می‌آورد؟ آن هم در شرایطی که کشور یک آزمایش بزرگ موشکی انجام داده و دشمن قسم‌خورده‌اش را واداشته تا از برگزاری نشست ضدایرانی‌اش عقب‌نشینی کند و آمریکا مجبور شد نیروهایش را علاوه‌بر سوریه از افغانستان هم خارج کند. این موارد را دیده‌ایم؟ مدیریت کاهش برابری ریال با ارزهای خارجی و فعال کردن بورس و افزایش ذخایر ارزی را چطور؟ نه اینکه ناکارآمدی نیست؛ که هست و ما، به‌طور مداوم آن‌ها را بازتاب می‌دهیم. چشمان‌مان را برای قیاس کردن و بیش از آن، کنترل توقعات‌مان بازتر کنیم.
- روزنامه اطلاعات در سرمقاله امروز خود با عنوان « اروپا و پیشنهاد جدید اس،پی،وی!» نوشت: بعد از گفتگوهای طولانی میان کشورهای اروپایی، اکنون پیشنهاد جدیدی به نام «اس،پی،وی» را مطرح کرده‌اند که در آن با سیاست‌گذاری آلمان و مشارکت فرانسه و انگلیس صندوق روابط مالی و تجاری به نام «اس،پی،وی» شکل می‌گیرد. برخی از تحلیلگران سیاسی نوشته‌اند، این صندوق موفق به گشودن راه مبادلات میان ایران و اروپا خواهد شد. اما هنوز معلوم نیست این پیشنهاد در جریان اجرا موفق خواهد شد یا نه؟ زیرا شرکت‌های کوچک یا واسطه‌های تجاری و مالی، اگرچه چندان نگران تحریم شدن از سوی آمریکا نیستند و احتمالاً در این شرایط سودهای بیشتری به‌دست خواهند آورد، اما همچنان دایره عملکرد طرح اس،پی،وی محدود خواهد بود و کمپانی‌های بزرگ صنعتی و تجاری وارد آن نخواهند شد. اگرچه هنوز معلوم نیست به‌صورت روشن و دقیق اجرای طرح اس،پی،وی چگونه خواهد بود و شمول آن آشکار نیست. سخنگوی پیشین وزارت خارجه ایران نوشته است: «آنچه از اظهارات مسئولان اروپایی برمی‌آید به نظر می‌رسد نمی‌‌خواهند سازوکار اس،پی،وی جامع و دربرگیرنده همه فعالیت‌های ایران باشد. متأسفانه اروپایی‌ها همزمان به تهدید و خط و نشان کشیدن در حوزه توان دفاعی ایران نیز روی آوردند که این خود بدبینی را به نیت اروپایی‌ها بیشتر می‌کند. همچنان که ایران پس از خروج آمریکا از برجام با هوشیاری مانع رویارویی با اروپا شد، اکنون نیز منافع کشور از جمله منافع اقتصادی دارای اولویت خاصی است و در این راه ایران با هوشیاری، نه معطل دیگران می‌ماند و نه اجازه می‌دهد با بی‌عملی و تعلل شرکای اروپایی، ایران از منافع کلان اقتصادی خود محروم شود. این به عهده اروپاست که همراه با مواضع سیاسی دست به اقدام عملی براساس تعهد و مسئولیت‌های خود در برجام بزند.»
- روزنامه فرهیختگان در سرمقاله امروز خود با عنوان «اینجا پایان نیست» نوشت:
ما قدرشناس هستیم. راحت‌ترین کار در روزهای بعد از باخت ذبح سرمربی است، اما نباید فراموش کنیم ما با کی‌روش سبکی از فوتبال را ارائه دادیم که قبل از آن نداشتیم. واقعیت غیرقابل انکار، بالارفتن سطح فوتبال ایران با حضور کی‌روش است تا حدی که منتقدان او تا 99 درصد منتقد رفتارش بودند نه مسائل فنی. به نحوه صعود ایران به جام‌جهانی اخیر فکر کنید. کره‌جنوبی با تمام ابهت و ستاره‌هایش که آلمان را در جام‌جهانی شکست داد در تهران بدون حتی یک توپ در چارچوب شکست خورد. ایران با کی‌روش با قدرت تمام به روسیه رفت، تیم بسیار خوب مراکش را شکست داد و تا مرز صعود رفت. اگر پای خیریت کمی بیشتر می‌چرخید، مهدی طارمی به‌جای رونالدو به دوربین‌ها می‌خندید.
: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه‌های داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای منتشر می‌شود.