صفحه نخست

رئیس قوه قضاییه

اخبار غلامحسین محسنی اژه‌ای

اخبار سید ابراهیم رئیسی

اخبار صادق آملی لاریجانی

قضایی

حقوق بشر

مجله حقوقی

سیاست

عکس

حوادث- انتظامی و آسیب‌های اجتماعی

جامعه

اقتصاد

فرهنگی

ورزشی

بین‌الملل- جهان

فضای مجازی

چندرسانه

اینفوگرافیک

حقوق و قضا

محاکمه منافقین

هفته قوه قضاییه

صفحات داخلی

کشف زیستگاه جدید کفتار راه راه در سراوان

۲۲ دی ۱۳۹۷ - ۰۹:۲۳:۴۳
کد خبر: ۴۸۴۳۴۳
پرسنل یگان اجرایی حفاظت محیط زیست سراوان موفق شدند زیستگاه جدیدی را با همکاری مردم بومی شناسایی کنند.

به گزارش گروه جامعه ، وحید پورمردان مدیرکل حفاظت محیط زیست سیستان و بلوچستان گفت: پرسنل یگان اجرایی حفاظت محیط زیست سراوان موفق شدند زیستگاه جدیدی در قسمت جنوب شهرستان سراوان با همکاری مردم بومی شناسایی کنند.

پورمردان ادامه داد: ماموران یگان حفاظت محیط زیست شهرستان سراوان موفق گردیدند از این زیستگاه که در کوه‌های رندیک و در غاری به نام غار هفتاری (همان کفتاری به گویش محلی) واقع گردیده و از چند قلاده کفتار راه راه که در این غار زیست می‌کنند تصویربرداری نمایند.

مدیرکل حفاظت محیط زیست سیستان و بلوچستان افزود: کفتار راه راه یکی از گونه‌های کفتارسانان است که در ایران زیست می‌کند. این حیوان بیشتر شب شکار هستند. معمولا به صورت گروهی و اجتماعی در این گونه غار‌ها زندگی می‌کنند. دارای آرواره‌های بسیار قوی هستند که می‌توانند به راحتی سخت‌ترین استخوان‌ها را خرد و از آنجایی که سیستم هاضمه بسیار قوی دارند، هضم نمایند.

این نوع کفتار‌ها بصورت مادرسالاری زندگی می‌کنند و تک همسری را ترجیح می‌دهند. نر و ماده این گونه در پرورش توله‌ها سهیم هستند. کفتار راه راه بیشتر گوشتخوار است. سری بزرگ و دست‌هایی بلند داردکه از پاهایش بلندتر است. ارتفاع بین ۶۰ تا ۸۰ سانتی متر و وزن آن به ۴۵ کیلو نیز می‌رسد. کفتار در رأس هرم غذایی می‌باشد. این گونه در طبیعت از ارزش بالایی برخوردار است، زیرا با جمع آوری و جابجا کردن لاشه‌های موجود در طبیعت و انتقال آن‌ها به داخل لانۀ خویش و تغذیه از آن، امکان شیوع بیماری‌های مسری را به کمترین میزان خود کاهش می‌دهند.
کفتار نقش کلیدی در کنترل آلودگی و پاکسازی محیط زیست دارد.

فقدان آن در طبیعت می‌تواند توازن و تعادل اکولوژیکی اکوسیستم را برهم زند

رؤیت این گونه در هر منطقه‌ای می‌تواند نوید دهندۀ آیندۀ روشن برای تمامی گونه‌های جانوری موجود در آن منطقه و حتی اکوسیستم موجود در آنجا به شمار می‌رود، چراکه در واقع حضور این گونه معرف بهبود روابط طعمه و طعمه خواری در اکوسیستم و به تعبیری برقراری نسبی توازن اکولوژیک در منطقه می‌باشد.



ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *