خط تولید جنگنده «کوثر» در خدمت نیروی هوایی ارتش/ چرا تولید انبوه جنگنده ایرانی دارای اهمیت فراوان است؟

گروه سیاسی ؛ بیش از ۱۱۰ روز از رونمایی اولین جِت جنگنده ایرانی با نام «کوثر» می‌گذرد و روز گذشته (۱۵ دی) امیر سرتیپ خلبان «عزیز نصیرزاده» فرمانده نیروی هوایی ارتش از تحویل ۱۵ جنگنده کوثر به این نیرو طی ۳ سال آینده خبر داد.

پیش‌تر امیر سرتیپ خلبان «غلامحسین چیت‌فروش» مشاور عالی فرمانده نیروی هوایی ارتش در بخشی از گفت‌وگوی تفصیلی خود با خبرنگار گروه سیاسی گفته بود: «اگر همه زمینه‌ها و سرمایه‌ها فراهم باشد، وزارت دفاع و پشتیبانی نیرو‌های مسلح، توانایی تولید چند فروند کوثر در طول سال را دارد».
متن گفت‌وگوی تفصیلی با امیر چیت‌فروش/ هیچ‌گاه جنگ‌ها را فانتوم‌ها و اف۵‌ها نبرده‌اند

۴۲ روز بعد از رونمایی از جِت جنگنده کوثر، در تاریخ ۱۲ آبان، خط تولید این جنگنده، با حضور امیر سرلشکر «سید عبدالرحیم موسوی» فرمانده کل ارتش، امیر سرتیپ «امیر حاتمی» وزیر دفاع و پشتیبانی نیرو‌های مسلح و امیر سرتیپ «عزیز نصیرزاده» فرمانده نیروی هوایی ارتش، افتتاح شد. راه‌اندازی این خط تولید در اصفهان، برای ۴ هزار نفر به صورت مستقیم و غیرمستقیم اشتغال ایجاد کرد.

تولید انبوه جنگنده کوثر، قطعا مهمتر از طراحی، ساخت و رونمایی از اولین نمونه آن است؛ چرا که این اتفاق، هم موجب یکدستی بیشتر نیروی هوایی ارتش کشور در دفاع از آسمان‌های کشور می‌شود، هم به لحاظ اقتصادی برای کشور بسیار به صرفه است و هم ثابت می‌کند که ساخت جِت جنگنده تمام ایرانی کوثر، یک اتفاق برای متخصصان ما نبوده و آن‌ها به دانش تولید چندین فروند از این جنگنده در طی یک سال رسیده‌اند.

هواپیمای کوثر یک هواپیمای جنگنده پیشرفته با ماموریت پشتیبانی نزدیک هوایی است که به صورت کاملا بومی ساخته شده است و ایران را در زمره معدود کشور‌های دارای فناوری طراحی و ساخت هواپیمای جنگنده با سامانه‌های اویونیک و کنترل آتش نسل ۴ قرار داده است.

امیر «بنی طرفی» رئیس سازمان صنایع هوایی وزارت دفاع، در خصوص همکاری با بخش خصوصی و شرکت‌های دانش بنیان برای ساخت جنگنده کوثر گفت: ۷۵ درصد کار این هواپیما در بخش خصوصی صورت گرفت و ما در وزارت دفاع آن را هدایت کردیم. با تولید این جنگنده، در کل هواپیما ۱۶ و نیم میلیون دلار و در بخش اویونیک ۷ و نیم میلیون دلار صرفه جویی می‌شود.

این هواپیما در ۲ نوع تک کابین و دو کابین قابل تبدیل خواهد بود که نوع دوکابینه علاوه بر قابلیت رزمی، برای آموزش خلبانان در مرحله پیشرفته کاربرد دارد.

«ارتقا توان رزم و آموزش خلبانی نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران»، «بومی‌سازی سامانه‌های اویونیک و کنترل آتش پیشرفته نسل ۴ و سامانه‌های مکانیکی و هیدرولیکی و موتور با به‌کارگیری شبکه گسترده شرکت‌های دانش‌بنیان و سازمان‌های صنعتی وزارت دفاع، مراکز دانشگاهی و تحقیقاتی، بهره‌گیری از معماری یکپارچه پیشرفته اویونیک و کنترل آتش با استفاده از شبکه داده دیجیتال نظامی منطبق با نسل چهار»، «بهره‌گیری از فناوری نمایشگر‌های چندمنظوره تمام دیجیتال»، «بهره‌گیری از کامپیوتر محاسبات بالستیک سلاح و سامانه پیشرفته نشانه‌روی مقابل خلبانان (HUD) به منظور افزایش دقت اصابت سلاح و مهمات»، «بهره‌گیری از رادار پیشرفته چندمنظوره کنترل آتش جهت بالا بردن کشف اهداف و تهدیدات» و «بهره‌گیری از ناوبری دقیق به صورت رادیویی و مستقل و استفاده از سامانه نقشه متحرک هوشمن» مهمترین دستاورد‌های تولید جِت جنگنده کوثر قلمداد می‌شوند.

در پروژه کوثر، ۱۰ دانشگاه برتر کشور، ۷۲ شرکت پیمانکار، ۴۴ شرکت تامین کننده ۶۳ شرکت دانش بنیان همکاری داشته‌اند و این یعنی ارتباط خوبی در مسیر طراحی و تولید پروژه‌های نظامی میان صنعت و دانشگاه برقرار شده است که این به خودی خود، گام بسیار مهمی تلقی می‌شود.

از مهمترین اتفاقاتی که در پروژه کوثر رخ داده، می‌توان از نصب «موتور توربوجت بومی اوج» روی جنگنده کوثر نام برد؛ اوج اولین موتور جت ساخت ایران است که همتای موتور J-۸۵ به‌شمار می‌رود و متخصصان کشورمان آن‌قدر به این محصول اطمینان داشته‌اند که حالا آن را برای اولین بار روی یک جنگنده سوار کرده‌اند.

همچنین موتور توربوجت ملی اوج، قابلیت عملکرد پروازی تا ارتفاع ۵۰ هزار پا را دارا بوده و مجهز به سامانه‌های متعددی است که در شرایط مختلف عملیاتی و آب‌وهوایی از توانمندی بالایی برخوردار است و قابلیت نصب به‌روی انواع پرنده‌های با وزن برخاست حداکثر ۱۰ تن را داراست.