صفحه نخست

رئیس قوه قضاییه

اخبار غلامحسین محسنی اژه‌ای

اخبار سید ابراهیم رئیسی

اخبار صادق آملی لاریجانی

قضایی

حقوق بشر

مجله حقوقی

سیاست

عکس

جامعه

اقتصاد

فرهنگی

ورزشی

بین‌الملل- جهان

فضای مجازی

چندرسانه

اینفوگرافیک

حقوق و قضا

محاکمه منافقین

هفته قوه قضاییه

صفحات داخلی

غزه؛ جغرافیای حذف‌شده از روز جهانی همبستگی بشری

۳۰ آذر ۱۴۰۳ - ۱۱:۱۸:۰۵
کد خبر: ۴۸۱۰۴۵۸
دسته بندی‌: حقوق بشر ، عمومی
روز جهانی همبستگی بشری با هدف کمک به مردم گرفتار در فقر، گرسنگی و بیماری مانند دیگر مناسبت‌های بشردوستانه و حقوق بشری بین‌المللی در میانه بی‌توجهی جامعه جهانی به وضعیت فاجعه‌بار غزه نمی‌تواند ماموریت خود را در این جغرافیای عامدانه نادیده‌گرفته‌شده، انجام دهد.

۲۰ دسامبر (۳۰ آذر) به‌عنوان روز جهانی همبستگی بشری اعلام شده است تا مشارکت جهانی برای کمک به مردم گرفتار فقر، گرسنگی و بیماری در سراسر جهان تقویت شده و بیش از هر روز دیگری در طول سال مورد توجه و تاکید قرار بگیرد.

همبستگی بشری در اعلامیه هزاره (اهداف توسعه هزاره MDGs هشت هدف مشترک بودند که در سال ۲۰۰۰ در سازمان ملل بر سر آن‌ها توافق شد) به‌عنوان یکی از ارزش‌های بنیادی روابط بین‌الملل در قرن بیست‌ویکم مشخص شده است که در آن کسانی که رنج زیادی می‌برند، سزاوار دریافت کمک از کسانی هستند که سود زیادی می‌برند؛ چراکه در شرایط جهانی شدن و چالش نابرابری فزاینده، تقویت همبستگی بین‌المللی امری ضروری شده است.

مجمع عمومی سازمان ملل در ۲۲ دسامبر ۲۰۰۵ (اول دی ۱۳۸۴) با تصویب قطعنامه ۶۰/۲۰۹ همبستگی را به‌عنوان یکی از ارزش‌های اساسی و جهانی که باید زیربنای روابط بین مردم در قرن بیست‌ویکم باشد، شناسایی کرد و در این راستا تصمیم گرفت تا ۲۰ دسامبر هر سال را روز جهانی همبستگی بشری اعلام کند.

این نهاد سازمان ملل پیشتر با تصویب قطعنامه ۵۷/۲۶۵ در ۲۰ دسامبر ۲۰۰۲ (۲۹ آذر ۱۳۸۱) صندوق همبستگی جهانی را تاسیس کرده بود که در فوریه ۲۰۰۳ (بهمن ۱۳۸۱) به‌عنوان صندوق امانی برنامه توسعه سازمان ملل تاسیس شد.

هدف از این اقدام، ریشه‌کن کردن فقر و ارتقای توسعه انسانی و اجتماعی در کشور‌های در حال توسعه، به‌ویژه در میان فقیرترین اقشار جمعیت آن‌ها اعلام شد؛ جهان از سال ۲۰۰۶، روز جهانی همبستگی بشری را هر سال در ۲۰ دسامبر گرامی می‌دارد.

براساس اعلام سازمان ملل، روز جهانی همبستگی بشر هدف‌های مختلفی را دنبال می‌کند که عبارتند از: جشن گرفتن وحدت در تنوع، یادآوری تعهد‌های دولت‌ها به توافق‌های بین‌المللی، افزایش آگاهی در مورد اهمیت همبستگی، تشویق بحث در مورد ترویج همبستگی برای دستیابی به هدف‌های توسعه پایدار، به‌ویژه پایان دادن به فقر، الهام بخشیدن به اقدام‌های جدید برای ریشه‌کنی فقر.

آنچه مشخص است، غزه جغرافیای محذوف از این رویداد بین‌المللی است؛ چراکه مردم غزه طی ۱۴ ماه گذشته علاوه بر اینکه هدف کارزار محاصره کامل رژیم صهیونیستی قرار گرفتند، بیش از هر زمان دیگری شاهد اجرای استراتژی نسل‌کشی با سلاح‌سازی گرسنگی بودند.

غزه در حال حاضر و پس از حدود ۱۵ ماه جنگ شاهد نابودی منابع غذایی و ممنوعیت ورود کمک‌های بشردوستانه است؛ به گفته مقام‌های امدادرسان شمال نوار غزه بیش از دیگر مناطق این باریکه تحت محاصره و بمباران در وضعیت فاجعه‌باری قرار دارد؛ داده‌های مبتنی بر شواهد نشان می‌دهد که در غزه، نزدیک به ۷۰۰ هزار کودک گرسنه هستند

سازمان پزشکان بدون مرز (MSF) در گزارش جدید خود که پنجشنبه، ۲۹ آذر منتشر شد، اعلام کرد که مردم غزه در شرایطی هولناک برای زنده ماندن تلاش می‌کنند.

دیده‌بان حقوق بشر نیز پنجشنبه در گزارشی ۱۷۹ صفحه‌ای فاش کرد که مقام‌های رژیم صهیونیستی عامدانه فلسطینی‌ها را از دسترسی به آب سالم محروم می‌کنند و این می‌تواند اقدام برای نسل‌کشی باشد.

تیرانا حسن، مدیر اجرایی دیده‌بان حقوق بشردر این باره گفت: آب برای زندگی انسان ضروری است، با این حال برای بیش از یک سال است که اسرائیل عامدانه دسترسی فلسطینی‌ها در غزه به آب را حداقلی کرده است؛ این اقدام چیزی کمتر از جنایت علیه بشریت، کشتار و یک اقدام نسل‌کشی نیست.

در حالی که گزارش‌های مختلف تاکید دارند که رژیم صهیونیستی طی یک سال گذشته تلاش کرده تا از گرسنگی و قحطی اجباری به‌عنوان ابزاری جنگی علیه مردم غزه استفاده کند، بررسی‌های دقیق نشان می‌دهد که سلاح‌سازی گرسنگی علیه غزه ازسوی رژیم صهیونیستی فراتر از یک سال گذشته در جریان بود و به‌صورت آشکار و جدی از محاصره حدود ۲ دهه پیش این منطقه، آغاز شد.

در حال حاضر میلیون‌ها نفر در غزه تحت محاصره، زیر فشار اعمال محدودیت در ارسال کمک‌های بشردوستانه، ازسوی رژیم صهیونیستی قرار دارند؛ مردم غزه به‌ویژه زنان و کودکان در حالی زیر فشار سلاح‌سازی گرسنگی ازسوی رژیم صهیونیستی هستند که حقوق بین‌الملل صراحتا حمله، تخریب، حذف یا غیرقابل استفاده کردن دارایی‌های ضروری برای بقای جمعیت غیرنظامی مانند مواد غذایی، مزارع کشاورزی، محصولات کشاورزی، دام و تاسیسات آب آشامیدنی را ممنوع می‌کند؛ همه موارد ممنوع‌شده دقیقا کار‌هایی هستند که جامعه بین‌المللی شاهد انجام آن ازسوی رژیم صهیونیستی طی یک سال گذشته علیه غزه بوده است.

محدودیت‌های ورود مواد غذایی به نوار غزه تنها فاجعه‌ای نیست که در حال رخ دادن است؛ کیفیت آب، میوه‌ها و سبزیجات در این منطقه بر اثر جنگ از بین می‌رود و ۹۰ درصد از جمعیت غزه هیچ شانسی برای امرار معاش ندارند؛ آنها به حرکت از شمال به جنوب و بالعکس در جست‌وجوی معیشت ادامه می‌دهند؛ مبارزه آنها برای بقا بیشتر به دلیل زیرساخت‌های تخریب‌شده، از جمله بیمارستان‌های متعددی که قبلا نجات‌دهنده زندگی بودند، با مانع مواجه می‌شود.

سازمان ملل در درباره استفاده رژیم صهیونیستی از گرسنگی به‌عنوان سلاح، اعلام کرد که این امر می‌تواند مصداق جنایت جنگی باشد؛ قضات دیوان بین‌المللی کیفری هم به رژیم صهیونیستی دستور داده‌اند که اقدام‌های فوری و موثری برای ارائه خدمات اساسی و کمک‌های بشردوستانه مورد نیاز فوری اتخاذ کند.

محققان قحطی می‌گویند که بدترین محرومیت غذایی از زمان جنگ جهانی دوم در غزه در جریان است و این امر طبق قوانین بین‌المللی یک جنایت جنگی محسوب می‌شود.

شواهد و اسناد و مدارک متعدد و مختلفی نشان داده و ثابت می‌کنند که رژیم صهیونیستی طیبیش از  یک سال جنگ علیه غزه، از گرسنگی اجباری به‌عنوان ابزار و روشی برای جنگ استفاده کرده است.

مقام‌های فعلی و پیشین صهیونیستی از جمله یوآف گالانت، وزیر جنگ پیشین، ایتامار بن گویر، وزیر امنیت داخلی و یسرائیل کاتز، وزیر انرژی کابینه بنیامین نتانیاهو، در بیانیه‌های علنی، هدف خود را از محروم کردن غیرنظامیان غزه از آب و غذا و سوخت اعلام کرده و تاکید کردند که ورود کمک‌های بشردوستانه به غزه مشروط به نابودی مقاومت یا دیگر اهدافی است که این رژیم در سر می‌پروراند؛ این اهداف در رشته عملیات جنایت‌کارانه ارتش رژیم صهیونیستی نیز خود را نمایان کرده است.

نگاهی به روند تحولات یک سال گذشته شواهد متعددی را برای ادعای استفاده رژیم صهیونیستی از گرسنگی اجباری به‌عنوان یک روش جنگی علیه غزه ارائه می‌کند؛ اقدامی که در نهایت به ارتکاب جنایت جنگی منجر می‌شود.

رژیم صهیونیستی در چارچوب اجرای استراتژی عامدانه استفاده از گرسنگی به‌عنوان ابزاری برای جنگ علیه غزه، عمدا از تحویل آب، غذا و سوخت جلوگیری می‌کند، عمدا مانع کمک‌های بشردوستانه می‌شود، عمدا چاه‌های آب و تاسیسات آب‌رسانی را ویران می‌کند، عمدا مناطق کشاورزی را ویران می‌کند، عمدا جمعیت غیرنظامی را از اشیایی که برای بقای آن‌ها ضروری است محروم می‌کند، ...

این اقدام‌ها در حالی انجام می‌شود که غزه پیش از آغاز جنگ جاری نیز به مدت ۱۷ سال تحت محاصره زمینی، هوایی و دریایی رژیم صهیونیستی قرار داشت؛ آمار‌ها در آن زمان، پیش از آغاز جنگ در اکتبر گذشته (مهر ۱۴۰۲) نشان می‌داد که ۱.۲ میلیون نفر از جمعیت ۲.۲ میلیون نفری در غزه با ناامنی حاد غذایی مواجه بوده و بیش از ۸۰ درصد جنعیت نیازمند کمک‌های بشردوستانه بودند.

محاصره غزه به‌عنوان اقدامی که در چارچوب مجازات دسته جمعی غیرنظامیان قابل بررسی است، یک جنایت جنگی محسوب می‌شود؛ چراکه رژیم صهیونیستی به‌عنوان قدرت اشغالگر غزه براساس کنوانسیون چهارم ژنو، موظف است اطمینان حاصل کند که مردم غیرنظامی مواد غذایی و تجهیزات پزشکی دریافت می‌کنند.

استفاده عمدی رژیم صهیونیستی از گرسنگی به‌عنوان یک ابزار جنگی علیه غزه، پیامد‌های انسانی گسترده‌ای را در این منطقه ایجاد کرده است؛ در حال حاضر غزه، قحطی‌زده‌ترین مکان در سراسر جهان است که براساس اعلام کارشناسان سازمان ملل بیش از ۸۵ درصد جمعیت آن در جهنمی روبه‌وخامت اوضاع زندگی می‌کنند.

روز جهانی همبستگی بشری با هدف ریشه‌کنی فقر و گرسنگی در سال ۲۰۲۴ و پس از ۱۴ ماه جنگ، هنوز به جغرافیای نرسیده تا وارد عمل شود و ساکنان غزه به‌ویژه آسیب‌پذیرترین افراد بر اثر گرسنگی و تشنگی جان خود را از دست می‌دهند.

انتهای پیام/


برچسب ها: جنگ غزه

ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *