سناریوهای محتمل درباره آینده سوریه؛ گروه‌های مسلح درباره تشکیل دولت به توافق می‌رسند؟
پس از سقوط حکومت بشار اسد در سوریه، جهان تحت تاثیر صحنه‌های سیاسی این کشور قرار گرفت، اما با این حال، تاریخ در مورد چالش‌هایی که در آینده ایجاد می‌شوند هشدار می‌دهد.
به گزارش کانورسیشن، سرخوشی اولیه اغلب جای خود را به بی‌ثباتی، تراژدی و پشیمانی می‌دهد، با آرزوی بسیاری برای نظم سابق.
اکنون پرسش این است که آیا سوریه می‌تواند این بار مسیر دیگری را ترسیم کند و از دام‌هایی که پس از تحولات مشابه گریبان‌گیر کشور‌های دیگر شده است، اجتناب کند.
کشوری که مدت‌هاست تقسیم شده است
سوریه کشوری است که از نظر قومیتی و مذهبی ازهم پاشیده شده است، با ۴ گروه کلیدی که برنامه‌های سیاسی متناقضی دارند.
تنش‌هایی بین کرد‌های مورد حمایت آمریکا و هیئت تحریرالشام تحت حمایت ترکیه و گروه مسلحی که ائتلاف نیرو‌های مخالف را مدیریت می‌کند، وجود دارد؛ این گروه‌ها هفته گذشته با آتش‌بس موافقت کردند، اما در حال حاضر گزارش‌هایی وجود دارد که آتش‌بس فروپاشیده است.
نکته‌ای که مسائل را پیچیده‌تر می‌کند، این است که کرد‌های سوریه متحد رژیم صهیونیستی هستند که در طول تاریخ از آن‌ها حمایت کرده است.
علاوه بر این هیئت تحریرالشام که اکنون بخش اعظم سوریه را کنترل می‌کند از طیفی از جناح‌های محتلف تشکیل شده است؛ این گروه همچنین مدعی است که نماینده اکثریت گروه‌های عرب سنی در سوریه است.
این یک نگرانی بزرگ برای اردن و مصر است که هر دو با چالش‌های سیاسی اخوانالمسلمین مواجه هستند که شاخه سوریه آن وابسته به تحریرالشام است.
علاوه بر این، رژیم صهیونیستی به‌تازگی طرحی را برای توسعه شهرک‌ها در بلندی‌های جولان تصویب کرده است و نظامیان صهیونیست در روز‌های اخیر فراتر از منطقه غیرنظامی در مرز پیشروی کرده‌اند.
سناریوهای پیش روی سوریه
اکنون، تحلیل این پویایی‌های قدرت در سوریه و ژئوپلیتیک منطقه‌ای گسترده‌تر، چند سناریو بالقوه را برای آینده این کشور پیشنهاد می‌کند.
یکی از سناریو‌ها ساختار فدرالی است؛ ساختار فدرالی ترکیب چند قومیتی و چند مذهبی آن را در خود جای می‌دهد؛ یک سیستم فدرال به همه گروه‌ها اجازه می‌دهد که در هر دو سطح محلی و فدرال نمایندگی داشته باشند.
با این حال، تحریرالشام به‌طور رسمی در مورد نقش کرد‌ها در یک کشور جدید اظهارنظر نکرده است.
رژیم صهیونیستی از فدرالیسم حمایت می‌کند؛ گیدئون ساعر، وزیر خارجه رژیم صهیونستی مدعی شد که یک کشور سوریه با کنترل و حاکمیت موثر بر تمام مناطق خود «غیر واقعی» است.
با این حال، کشور‌های همسایه مانند اردن و ترکیه با این ایده مخالف هستند؛ آن‌ها از تاثیری که چنین ترتیبی می‌تواند بر جمعیت اقلیت خود داشته باشد، بیم دارند.
سناریوی دیگر یک دولت قوی و متمرکز است؛ این ساختار مبتنی بر یک دولت مرکزی است؛ ترکیه به‌شدت از این سناریو حمایت می‌کند و آن را راهی برای از بین بردن تهدید شبه‌نظامیان کرد سوریه که کنترل بخش‌هایی از شمال سوریه را در دست دارند، می‌داند.
چشم‌انداز درگیری طولانی‌مدت در سوریه
درگیری طولانی‌مدت و جدایی عملی؛ این سومین و بدترین نتیجه ممکن برای مردم سوریه است؛ ادامه خشونت و تقسیم سوریه براساس خطوط قومی و مذهبی.
عوامل متعددی وجود دارد که نشان می‌دهد سوریه ممکن است در مسیر لیبی و سودان در سال‌های اخیر به این سمت حرکت کند؛ سوریه دارای گروه‌های قومی با نارضایتی‌های عمیق تاریخی است.
همه این سناریو‌ها نشان می‌دهند، آینده سوریه به‌طور جدایی‌ناپذیری با یک چشم‌انداز منطقه‌ای مرتبط است که در آن کشور‌های مختلف اعمال نفوذ می‌کنند و هر کدام منافع سیاسی، اقتصادی و امنیتی مشخصی را دنبال می‌کنند.
۸ عضو اتحادیه عرب به‌تازگی در اردن گرد هم آمدند تا حمایت خود را از «فرایند انتقال مسالمت‌آمیز» در سوریه اعلام کنند؛ آن‌ها همچنین به‌طور جداگانه با دیپلمات‌های ارشد آمریکا و ترکیه دیدار کردند و خواستار تشکیل دولتی فراگیر شدند که به حقوق اقلیت‌ها احترام بگذارد.
با وجود این، این کنفرانس به دلیل اختلاف‌های شدید بین حاضران در مورد آینده سوریه، منجر به برنامه‌ریزی محکمی نشد.
در شرایط کنونی، تشکیل یک چارچوب بین‌المللی برای آینده سوریه ضروری است.
انتهای پیام/