گفت‌وگو|
نظری: فدراسیون تنیس روی میز در ماجرای ارجمند ۱۰۰ درصد مقصر است/ مگر می‌شود قهرمان ملی برای رفتن به مسابقات کاسه گدایی بردارد
دبیر سابق فدراسیون تنیس روی میز مقصر اتفاق اخیر در کاروان اعزامی به مسابقان نوجوانان جهان و عدم بازگشت باران ارجمند به ایران را فدراسیون تنیس روی میز دانست.
محمود نظری در گفت‌وگو با میزان، درباره عدم بازگشت باران ارجمند، عضو تیم نوجوانان ایران به کشور پس از شرکت در مسابقات قهرمانی جهان، اظهار داشت: اگر وزارت ورزش در مدیریت تنیس روی میز تجدید نظر نکند، بازهم تهدید خروج نخبگان وجود دارد. چرا باید ۸ نفر همراه با ۱۰ ورزشکار اعزام شوند، اما نتوانند تسلط کامل بر امور داشته باشند؟ شک نکنید تهدید رفتن ورزشکاران نخبه باز هم وجود دارد. نوع مدیریت تنیس روی میز، ریسک خروج از کشور ورزشکاران نخبه را بالا برده و می‌برد.
وی با اشاره به اینکه سال‌هاست هیچگونه نظارتی روی فدراسیون تنیس روی میز اعمال نمی‌شود و در ماجرای اخیر هم فدراسیون ۱۰۰ درصد مقصر است، ادامه داد: ۶ سال است فریاد می‌زنیم که نخبگان و ملی‌پوشان مورد حمایت نیستند و وضعیت مدیریتی در پینگ‌پنگ ایران خوب نیست. عدم بازگشت ارجمند می‌تواند دلایل متعددی داشته باشد. اولین دلیل این است که فدراسیون فاقد برنامه‌ای مدون و از پیش طراحی‌شده برای حمایت از ورزشکاران ملی است. در واقع ملی‌پوشان و مستعدین نمی‌دانند که سرنوشت‌شان چه می‌شود و فدراسیون عمده مشکلات را به سمت خانواده‌ها و ورزشکاران متمایل کرده است.
هیچ ضابطه‌ای برای اعزام‌ها وجود ندارد
دبیر سابق فدراسیون تنیس روی میز گفت: هیچ ضابطه‌ای برای اعزام‌ها وجود ندارد. اینکه هر کسی پول داشت اعزام می‌شود و هرکسی رابطه‌اش با اسپانسر فدراسیون خوب بود و یا اسپانسر دلش خواست برایش هزینه کند، سیستم خوبی نیست. بعضی از ورزشکاران سهم ۹۰ درصدی از منابع، بودجه و کمک اسپانسر‌ها دارند و بعضی سهم صفر درصدی. مگر می‌شود قهرمان ملی کاسه گدایی بردارد و برای رفتن به میادین بین‌المللی در به در به دنبال پول باشد تا رنکینگ جهانی‌اش را بالا ببرد تا سهمیه جهانی بگیرد. پس وظیفه فدراسیون چیست؟
نظری تصریح کرد: چرا باید ۸ نفر همراه با ۱۰ ورزشکار اعزام شوند و بعد نتوانند ورود و خروج ورزشکار را کنترل کنند و باران ارجمند به راحتی از کاروان جدا شود؟ بررسی کنید بعضی از کسانی که به سوئد رفته‌اند، برای چه رفتند و آنجا چه کمکی کردند؟
چرا کسی نمی‌پرسد امین احمدیان کجاست؟
وی در ادامه افزود: چرا کسی نمی‌پرسد امین احمدیان کجاست؟ این ورزشکار بی‌نظیر و فوق‌العاده مستعد، بعد از مدال آسیایی جوانان، حضور در المپیک ۲۰۱۸ جوانان و عضویت در ترکیب اصلی تیم‌ملی بزرگسالان، هیچگاه حمایت نشد. در تیم ملی بزرگسالان مدام انتصاب کردند و او همواره به‌این موضوع معترض بود. او چند سال در اروپا زندگی کرد و حالا از آنجا رانده و از اینجا مانده به کشور برگشته، چه کسی باید پاسخگوی سرنوشت یکی از مستعد‌ترین ورزشکاران ۵۰ سال اخیر کشور ما باشد؟
دبیر سابق فدراسیون تنیس روی میز گفت: نمونه دیگر، سامران کریمی قهرمان نونهالان، نوجوانان و جوانان تیم ملی است، خجالت آور است که بگوییم این ورزشکار بسیار مستعد و آینده دار، شش سال است حتی یک کانتندر با هزینه فدراسیون نرفته است. پریناز حاجیلو، کیمیا رستمی، فاطمه یاری، ستایش ایلوخانی و خیلی از قهرمانان رده‌های مختلف سنی همین وضعیت را دارند و دریغ از یک حمایت ساده مالی. حتی هدایی و عالمیان‌ها هم به درستی حمایت نمی‌شوند. اگر این نمونه مدیریت، تهدیدی برای خروج از کشور جوانان نیست، پس چیست؟
تکلیف ورزشکاران ملی و مستعدی که پول و ارتباط ندارند، چیست؟
وی بیان کرد: همین وانیا یاوری نفر اول نونهالان و نوجوانان ایران و دختری فوق العاده مستعد که در سوئد حضور داشت، بروید بپرسید ببینید پدر و مادرش چگونه با خون دل او را به کانتندر‌ها اعزام کرده‌اند تا رنکینگش بالا برود تا بتواند سهمیه جهانی بگیرد. بپرسید فراز شکیبا و امیرمهدی کشاورزی چرا باید از منابع شخصی هزینه کنند؟ تکلیف آن خانواده‌ها و ورزشکاران ملی و مستعدی که پول و ارتباط ندارند، چیست؟
پینگ‌پنگ باید در همه ابعاد مدیریتی، مالی، اجرایی و فنی و اخلاقی، کالبد شکافی شود
نظری اظهار داشت: همین باران ارجمند از یک شهرستان، با خانواده در تهران مستقر شده بود و با انواع مشکلات و تقبل هزینه‌ها به ورزش حرفه‌ای می‌پرداخت تا خود را به سطح اول جهانی برساند. شنیده‌ام هر دو دختر تیم نوجوانان نسبت به بعضی موارد در آخرین اردوی قبل از اعزام و همچنین بعضی برخورد‌ها در سوئد، ناراحتی داشته‌اند و این موارد را به خانواده‌هایشان هم منعکس کرده بودند. مواردی در این ورزش اتفاق افتاده و می‌افتد که از گفتنش شرم دارم. اگر وزیر ورزش بخواهد، با شاهد نزد او می‌رم، جز او هیچکس نمی‌تواند این ورزش را نجات دهد.
وی در پایان گفت: پینگ‌پنگ باید در همه ابعاد مدیریتی، مالی، اجرایی و فنی و اخلاقی، کالبد شکافی شود.
انتهای پیام/
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *