عدم امکان مطالبه اجرت المثل ایام زوجیت توسط ورثه زن

مطالبه اجرت المثل کار‌های انجام شده در ایام زوجیت نیاز به اثبات دستور زوج و نیز تبرعی نبودن اقدامات زوجه دارد که این مقدمات قائم به شخص زوجه بوده و با فوت وی امکان احراز آن برای دادگاه وجود ندارد.

رأی دادگاه بدوی

در خصوص دعوی آقای (ص. ن.) به طرفیت آقای (ع. ب.) با وکالت آقای (ک. ط.) به خواسته مطالبه اجرت‌المثل دوران زندگی مشترک فرزند مرحومش (م. ن.) به قائم مقامی وی و با استناد به صلح‌نامه رسمی شماره ۷۹۷۰۰-۱۰/۱۱/۹۰ دفتر اسناد رسمی شماره ۱۸۷، با عنایت به محتویات پرونده، نظر به اینکه استحقاق اجرت‌المثل زوجه منوط به احراز مقدمات قانونی و شرعی این امور و قائم به شخص زوجه بوده که با فوت مشارٌالی‌ها امکان احراز قصد وی برای دادگاه متصور نمی‌باشد لذا دعوی به نحو مطروحه غیر وارد تشخیص داده شده و حکم به رد آن صادر و اعلام می‌گردد. رأی صادره ظرف مدت بیست روز قابل تجدیدنظر در دادگاه تجدیدنظر استان تهران است.

رأی دادگاه تجدیدنظر استان

درخصوص دادخواست تجدیدنظرخواهی آقای (ص. ن.) نسبت به دادنامه شماره ۹۱۰۹۹۷۰۰۰۳۰۰۱۵۵ مورخ ۱۸/۲/۹۱ صادره از شعبۀ ۲۷۶ دادگاه خانواده تهران، متضمن حکم به ردِ دعوی اجرت‌المثل ایام زندگی مشترک، فرزند تجدیدنظر خواه مرحومه (م. ن.) باتوجه به بررسی و مداقه در جمیع اوراق پرونده دادگاه اعتراض تجدیدنظرخواه را وارد ندانسته، زیرا ظاهر ماده ۳۳۶ قانون مدنی حاکی ازآن است که اصل بر عدم تبرع است و زوجه لازم نیست قصد تبرع خود را اثبات کند ولی درمورد امر زوج به اقدام فعلی از ناحیه زوجه چنین اصلی وجود ندارد و زوجه باید اثبات کند که در اجرای دستور شوهر مبادرت به انجام کاری کرده است و احراز آن قائم به شخص زوجه است در صورتی‌که در مانحن‌فیه پدر زوجه به عنوان قائم مقام، طرح دعوی نموده است بنا‌علی‌هذا دادگاه ضمن رد اعتراض تجدیدنظرخواه مستنداً به ماده ۳۵۸ قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور مدنی، دادنامه تجدیدنظرخواسته را عیناً تأیید وابرام می‌نماید. رأی صادره به استناد ماده ۳۶۵ قانون معنون قطعی است.

انتهای پیام/