صفحه نخست

رئیس قوه قضاییه

اخبار غلامحسین محسنی اژه‌ای

اخبار سید ابراهیم رئیسی

اخبار صادق آملی لاریجانی

قضایی

حقوق بشر

مجله حقوقی

سیاست

عکس

جامعه

اقتصاد

فرهنگی

ورزشی

بین‌الملل- جهان

فضای مجازی

چندرسانه

اینفوگرافیک

حقوق و قضا

محاکمه منافقین

هفته قوه قضاییه

صفحات داخلی

فروپاشی قوانین بین‌المللی در شمال غزه؛ ساکنان گرفتار میان مرگ و آوارگی

۲۸ مهر ۱۴۰۳ - ۰۹:۴۰:۲۸
کد خبر: ۴۷۹۹۱۷۳
دسته بندی‌: حقوق بشر ، عمومی
تشدید حمله‌های رژیم صهیونیستی علیه شمال غزه، این منطقه را به جغرافیای ورای قوانین بین‌المللی و اصول اخلاقی تبدیل و ساکنان آن را میان مرگ و آوارگی بلاتکلیف کرده است.

خبرگزاری میزان – شمال نوار غزه ۱۳ ماه پس از آغاز جنگ رژیم صهیونیستی علیه این باریکه در شرایطی قرار دارد که به‌صورت خلاصه وضعیتی میان مرگ و آوارگی توصیف می‌شود.

تشدید حمله‌های رژیم صهیونیستی به شمال نوار غزه که به گفته کارشناسان با هدف آماده‌سازی بستر مورد نیاز برای شهرک‌سازی‌های غیرقانونی ازسوی رژیم صهیونیستی طی ۲ هفته اخیر تشدید شده، این منطقه را به یکی از مرگ‌بارترین مناطق جهان تبدیل کرده است.

ارتش رژیم صهیونیستی همزمان با تشدید حمله‌ها اقدام به صدور دستور‌های تخلیه و جلوگیری از ورود کمک‌های بشردوستانه به منطقه کرده است.

به گفته سازمان ملل بیش از ۴۰۰ هزار نفر در شمال غزه باقی مانده‌اند؛ برخی سالمند هستند یا معلولیت دارند؛ برخی در بیمارستان بستری هستند؛ برخی پس از جابجایی‌های قبلی موفق به بازگشت به شمال شده بودند؛ خیلی‌ها جایی برای رفتن ندارند؛ ...

حدود ۴۰۰ هزار نفر از ساکنان شمال غزه که در جبالیا محاصره شده‌اند، اکنون در وضعیتی میان مرگ و آوارگی قرار دارند: آوارگی اجباری می‌تواند جنایت جنگی باشد؛ در عین حال رژیم صهیونیستی با جلوگیری از ورود کمک‌های بشردوستانه به شمال غزه و سلاح‌سازی گرسنگی، ساکنان این منطقه را میان ۲ انتخاب مرگ‌بار قرار داده است.

جنایت بی‌پایان رژیم صهیونیستی در شمال غزه

رژیم صهیونیستی طی یک سال گذشته با نادیده گرفتن سه دستور موقت دیوان بین‌المللی دادگستری لاهه (ICJ) ضمن تخریب زیرساخت‌های غیرنظامی در شمال غزه مانع ورود کمک‌های بشردوستانه و انجام ماموریت‌های مربوط در شمال غزه شدند.

ارتش رژیم صهیونیستی همچنین دست به کشتار وسیع امدادگران و تداوم حمله‌ها به بیمارستان‌ها و اردوگاه‌های آوارگان زد؛ بیشتر بیمارستان‌ها در این منطقه دیگر کار نمی‌کنند و بیماری‌های عفونی ازجمله فلج اطفال گسترش یافته است.

در نتیجه حدود نیم میلیون نفر در شمال غزه اکنون برای به دست آوردن غذا تلاش می‌کنند و سوءتغذیه مرگ کودکان را رقم می‌زند.

 

دستور‌های تخلیه؛ طرحی برای اخراج اجباری ساکنان شمال غزه

مقام‌های صهیونیست ادعا می‌کنند که با صدور دستور‌های تخلیه به ساکنان شمال غزه به آن‌ها فرصت رفتن به مکان‌های امن را می‌دهند.

با وجود این، گزارش‌ها از شمال غزه نشان می‌دهند که نظامیان صهیونیست به سمت ساکنانی که قصد خروج از منطقه را دارند شلیک می‌کنند؛ ضمن اینکه واقعیت مهمی وجود دارد: هیچ‌جا در غزه امن نیست.

شواهد فزاینده‌ای وجود دارند که نشان می‌دهند ارتش رژیم صهیونیستی به شکل غیرقانونی در حال مجبور کردن ساکنان شمال غزه به ترک خانه‌هایشان است؛ بدون اینکه آن‌ها مکان امنی برای رفتن داشته باشند، یا حتی مسیر امنی برای خروج و برنامه مشخصی برای بازگشت آن‌ها وجود داشته باشد.

این اتفاق‌ها در حالی در شمال غزه رخ می‌دهند که قوانین بین‌المللی بشردوستانه انتقال یا اخراج اجباری جمعیت سرزمین‌های اشغال‌شده را ممنوع می‌کند؛ البته یک استثنای محدود برای اجازه تخلیه موقت به‌عنوان آخرین راه‌حل در موارد ضروری نظامی یا در صورت نیاز برای محافظت از غیرنظامیان درگیر وجود دارد که این امر مستلزم آن است که ارتش رژیم صهیونیستی اطمینان حاصل کند که غیرنظامیان به‌طور ایمن جابجا می‌شوند، می‌توانند نیاز‌های ضروری مانند غذا، آب، مراقبت‌های بهداشتی و سرپناه را دریافت کنند و اجازه دارند در اسرع وقت پس از پایان جنگ در آن منطقه به خانه بازگردند.

ارتش رژیم صهیونیستی در طول سال گذشته این شرایط را برآورده نکرده است و اکنون امید چندانی به برآورده شدن آن‌ها وجود ندارد؛ ارتش رژیم صهیونیستی یک هفته پس از آغاز جنگ در اکتبر ۲۰۲۳ (مهر ۱۴۰۲)، به بیش از یک میلیون نفر در شمال غزه دستور داد خانه‌های خود را ترک کنند؛ این دستور تخلیه در حالی صادر شد که مقصد امنی ارائه نشد و حتی در برخی از موارد به افراد هنگام خروج از منطقه حمله نیز شد.

یک پزشک از اردوگاه آوارگان جبالیا در این باره گفت: من به همراه خانواده‌ام بلافاصله پس از صدور نخستین دستور تخلیه اقدام به خارج شدن از منطقه کردم؛ من و ۳۶ نفر از اعضای خانواده‌ام در مسیر تخلیه تعیین‌شده به سمت جنوب پس از رسیدن به منطقه به‌اصطلاح امن، جایی که پناهگاه‌ها پر بود، با بمباران مواجه شدیم.

ارتش رژیم صهیونیستی تاکنون بیشتر ساکنان آواره را از بازگشت به شمال منع کرده است؛ در عین حال، مقام‌های ارشد رژیم صهیونیستی آشکارا اعلام کردند که قلمرو غزه کاهش خواهد یافت.

این بدان معناست که نکبت دیگری برای ساکنان شمال غزه در راه است.

حمله رژیم صهیونیستی به غزه طی یک سال گذشته باعث شد بسیاری از مردم غزه را ترک کنند؛ غزه اکنون غیرقابل سکونت است و این نگرانی را تشدید می‌کند که آوارگی دائمی خواهد بود.

براساس گزارش سازمان ملل، ۸۷ درصد از واحد‌های مسکونی و مدارس غزه آسیب دیده یا تخریب شده است و ۶۸ درصد از زمین‌های زراعی، ۸۰ درصد از تاسیسات تجاری و ۶۸ درصد از شبکه راه‌ها در این منطقه آسیب دیده یا تخریب شده‌اند؛ زیرساخت‌های آب و انرژی و همه دانشگاه‌ها ویران شده‌اند.

دستور‌های تخلیه اکنون ۸۵ درصد از نوار غزه را پوشش می‌دهد؛ حدود ۱.۹ میلیون از ۲.۲ میلیون فلسطینی غزه آواره شده‌اند و در خانه‌های بستگان، ساختمان‌های عمومی، چادر‌ها و گلخانه‌ها و زیر برزنت‌ها پناه گرفته‌اند؛ فصل سرد و بارانی از این ماه آغاز می‌شود.

رئیس بیمارستان کمال عدوان در شمال غزه، گفت: کمبود غذا، سوخت و تجهیزات پزشکی وحشتناک است و جان بیماران از جمله نوزادان تازه متولدشده را به خطر می‌اندازد؛ شیر نیز روبه‌اتمام است، غذا روبه‌اتمام است؛ همه چیز رو‌به‌اتمام است.

جدیدترین دستور‌های تخلیه و ممانعت از ورود کمک‌های بشردوستانه شبیه به اقدام‌هایی است که در طرحی ارائه شده است که ژنرال‌های بازنشسته صهیونیست به‌تازگی به کابینه رژیم صهیونیستی ارائه کرده‌اند تا غیرنظامیان را از شمال غزه با مسدود کردن غذا، آب و دیگر منابع خارج کنند.

ارتش رژیم صهیونیستی مدعی رد این طرح شده است، اما در واقعیت از اول اکتبر (۱۰ مهر) اجازه ورود هیچ کمک بشردوستانه‌ای را به شمال غزه نداده است؛ در عین حال، در این مدت دستور تخلیه بیمارستان‌ها در بحبوحه تشدید حمله‌های مرگ‌بار از جمله به یک مرکز توزیع غذا را صادر کرده است؛ چاه‌های آب، نانوایی‌ها، مراکز درمانی و پناهگاه‌ها در شمال تعطیل شده‌اند؛ سازمان‌های امدادی خدمات خود را متوقف کرده‌اند.

 

چرا فلسطینی‌ها شمال غزه را ترک نمی‌کنند؟

مردم شمال غزه بین ترس از حمله‌های رژیم صهیونیستی و گرسنگی گرفتار شده‌اند و می‌ترسند اگر خانه‌های خود را ترک کنند، هرگز اجازه بازگشت نداشته باشند.

بیشتر آن‌ها آوارگان یا فرزندان آوارگانی هستند که در سال ۱۹۴۸ از خانه‌هایشان که اکنون بخشی از اراضی اشغالی هستند، آواره شدند و هرگز به آن‌ها اجازه بازگشت داده نشد.

حفظ برتری جمعیتی صهیونیست‌ها در بخش‌های وسیعی از قلمرو بین رود اردن و دریای مدیترانه، از جمله از طریق جابجایی اجباری، یکی از عناصر اصلی جنایت مداوم رژیم صهیونیستی علیه بشریت است؛ برخی از وزرای کابینه بنیامین نتانیاهو آشکارا خواستار ایجاد مجدد شهرک‌های صهیونیست‌نشین در غزه شده‌اند که جنایت جنگی است.

قحطی و گرسنگی در غزه؛ پرسه مرگ با پا‌های ارتش رژیم صهیونیستی

سازمان‌های امدادی مختلفی درباره گرسنگی وحشتناک در شمال غزه هشدار می‌دهند و خواهان توقف حمله‌های رژیم صهیونیستی به این منطقه هستند تا بتوانند عملیات امدادرسانی را انجام دهند.

آنتوان رنارد، مدیر کشوری برنامه جهانی غذا درباره گرسنگی مردم شمال غزه، گفت: مردم شمال غزه در حال تحمل گرسنگی هستند؛ کمک‌های بشردوستانه نسبت به دوران اوج خود ۵۰ درصد کاهش یافته است؛ در حالی که انتقاد‌ها درباره سیاست گرسنگی رژیم صهیونیستی بالا گرفته، رژیم صهیونیستی ادعا می‌کند که مانع ورود مواد غذایی به شمال غزه نشده است.

به گفته این مقام سازمان ملل، از اول اکتبر (۱۰ مهر) تا ۱۴ اکتبر (۲۳ مهر)، یعنی به مدت ۱۵ روز، به دلیل گسترش حمله‌های جدید رژیم صهیونیستی به شمال غزه، برنامه جهانی غذا و همچنین آنروا، آژانس کاریابی و خدمات‌رسانی سازمان ملل برای آوارگان فلسطینی و بازیگران مختلف بشردوستانه توانایی دریافت کمک‌های غذایی جدید برای ورود به شمال غزه را نداشتند.

ازسوی دیگر، سازمان‌های امدادی بین‌المللی هشدار می‌دهند که وضعیت در شمال غزه «فراتر از وحشت» است، زیرا مردم سطوح شدید گرسنگی را تجربه می‌کنند و بیمارستان‌های شلوغ برای مراقبت از بیماران در بحبوحه جنگ تلاش می‌کنند.

یکی از اعضای یک سازمان غیردولتی درمانی در بیمارستان کمال عدوان در شمال غزه، گفت: وضعیت فراتر از وحشتناک و بسیار دشوار و غیرقابل توصیف است؛ از هفته گذشته بیش از ۲۳ زن باردار در میان مجروحانی که به بیمارستان مراجعه کرده‌اند، دیده‌ایم که بر اثر اصابت ترکش یا گلوله مجروح و دچار شکستگی شده‌اند.

کمال عدوان یکی از سه بیمارستانی بود که به گفته پزشکان هفته گذشته دستور تخلیه آن صادر شد، اما کادر پزشکی از این کار خودداری کرده‌اند.

مدیر بخش پرستاری بیمارستان کمال عدوان، در پیامی صوتی برای اِی‌بی‌سی نیوز، گفت: زایشگاه مملو از کودکانی است که برای پذیرش تعداد فزاینده بیماران از ICU منتقل شده‌اند؛ تجهیزات پزشکی به‌ویژه تجهیزات پزشکی مربوط به جراحی، زایمان و مراقبت‌های ویژه در حال کاهش است و این بسیار خطرناک و سخت است؛ کادر پزشکی خسته شده‌اند و تعداد کافی برای پوشش مراقبت از بیماران حیاتی نداریم.

به گفته وی، بیمارانی که از دستگاه تنفس مصنوعی استفاده می‌کنند رنج می‌برند؛ غذا نداریم؛ کادر پزشکی نمی‌توانند غذا بخورند و همزمان باید از بیماران رنج دیده مراقبت کنند.

ساکنان شمال غزه هم می‌گویند که دسترسی آن‌ها به غذا، دارو و آب آشامیدنی پاک قطع شده و قادر به تامین غذای خانواده‌های خود نیستند.

یکی از ساکنان شمال غزه که ۲ فرزند دارد، گفت: ما در ۱۱ روز گذشته هیچ غذا یا آبی دریافت نکرده‌ایم، رنج روزبه‌روز بدتر می‌شود؛ اینجا در شمال همه ملزومات زنده ماندن مانند بیمارستان، مکان امن، آب آشامیدنی سالم، داروی و غذا از بین رفته و تمام شده‌اند.

 

گزارش جدید طبقه‌بندی مرحله امنیت غذایی یکپارچه تحت حمایت سازمان ملل، هشدار داد که خطر قحطی در سراسر نوار غزه وجود دارد و افزود که بدترین سناریو ممکن است تحقق یابد.

براساس گزارش یادشده، اگر ارسال کمک‌های بشردوستانه محدود شود، سطح ناامنی غذایی و سوءتغذیه تشدید خواهد شد؛ کل نوار غزه در مرحله چهار امنیت غذایی قرار دارند.

این بدان معنا است که شکاف‌های زیادی در مصرف مواد غذایی وجود دارد که در سوءتغذیه حاد بسیار بالا و مرگ‌ومیر بیش از حد منعکس می‌شود.

در عین حال، حدود ۱۳۳ هزار نفر یا حدود ۶ درصد از جمعیت شمال غزه، در مرحله ۵ طبقه‌بندی می‌شوند که بالاترین مرحله ناامنی غذایی است؛ این گزارش تخمین می‌زند که تعداد افرادی که به‌عنوان مرحله ۵ طبقه‌بندی می‌شوند - معادل سطح قحطی گرسنگی - بین نوامبر ۲۰۲۴ (آبان ۱۴۰۳) تا آوریل ۲۰۲۵ (اسفند ۱۴۰۳) سه برابر می‌شود و شمال و رفح در مرز جنوبی با مصر بیشترین آسیب را خواهند دید.

این گزارش همچنین هشدار داد که انتظار می‌رود حدود ۶۰ هزار مورد سوءتغذیه حاد در بین کودکان ۶ ماهه تا زیر ۵ سال بین سپتامبر ۲۰۲۴ (شهریور ۱۴۰۳) و آگوست ۲۰۲۵ (مهر ۱۴۰۴) بدون مداخله قابل توجه رخ دهد؛ از این تعداد، ۱۲ هزار مورد سوءتغذیه حاد پیش‌بینی شده است.

آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل هم درباره بروز قحطی در شمال غزه هشدار داد و گفت: قحطی در حال رخ دادن است؛ این غیرقابل تحمل است؛ گذرگاه‌ها باید فورا باز شوند، موانع بوروکراتیک باید برداشته شود و نظم و قانون برقرار شود تا آژانس‌های سازمان ملل بتوانند کمک‌های بشردوستانه نجات‌دهنده را ارائه دهند.

انتهای پیام/



ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *