سقوط سیاست‌های مهاجرتی اروپا در دومینوی گردش به راست قاره سبز

خبرگزاری میزان – با قدرت گرفتن فزاینده احزاب، جریان‌ها و سیاستمداران راست‌گرای افراطی در اروپا، سیاست‌های مهاجرتی کشور‌های اروپایی در پیچ تند و مرگ‌باری قرار گرفته است؛ این در حالی است که این کشورها در حال حاضر نیز به اشکال مختلف در حال نقض حقوق مهاجران، رقم زدن تراژدی‌های مهاجرتی و نقض گسترده حقوق بشر هستند.

تاثیر گردش به راست اتحادیه اروپا بر سیاست‌های مهاجرتی

سال‌هاست که اتحادیه اروپا سیاست‌های مهاجرتی خود را سخت‌تر کرده است؛ با وجود این، تقویت جریان‌ها و احزاب راست‌گرا که در مجموعه‌ای از انتخابات اخیر در این بلوک موفق به کسب قدرت شده‌اند، سیاست‌های مهاجرتی به کانون بحث‌های جنجالی وارد شده‌اند.

احزاب و دولت‌های راست افراطی در اتحادیه اروپا تلاش می‌کنند تا بر بسته اصلاح سیاست مهاجرتی این بلوک اعمال نفوذ کرده و تغییر‌های موردنظر خود را اعمال کنند؛ بسته یادشده شش ماه پیش برای آنچه رفع نقص‌های آشکار در سیستم مهاجرتی مشترک با نام پیمان مهاجرت و پناهندگی اتحادیه اروپا، مورد بررسی و تغییر قرار گرفت.

پیمان مهاجرت و پناهندگی اتحادیه اروپا نتیجه تقریبا ۱۰ سال مذاکره پرتنش بود؛ براساس این پیمان، ۲۷ کشور عضو اتحادیه اروپا به توافق رسیدند که هزینه پذیرش پناهجویان را در سراسر بلوک به‌طور مساوی تقسیم کنند؛ ضمن اینکه در موضوع تقویت حفاظت از مرز‌های خارجی با هدف جلوگیری از ورود مهاجران و پناهجویان نیز توافق شد.

این پیمان درپی دستیابی مستقیم و غیرمستقیم سیاستمداران راست افراطی به اهرم‌های قدرت در کشور‌های مختلف عضو اتحادیه اروپا، بیش از هر زمانی شکننده به نظر می‌رسد؛ در حال حاضر از لاهه، پایتخت هلند تا بوداپست، پایتخت مجارستان، پایتخت‌های اتحادیه اروپا به‌طور کامل یا تا حدی از سوی سیاستمداران راست افراطی اداره می‌شوند.

در هفته‌های اخیر شماری از کشور‌های عضو اتحادیه اروپا که در اجرای اصلاح‌های به‌عمل آمده در بسته مهاجرتی برای سال ۲۰۲۶، نقش مهمی داشتند، از شدید سیاست‌های ضدمهاجرتی ملی خود خبر دادند؛ دولت راست‌گرای جدید فرانسه برنامه‌هایی را برای تشدید تدابیر امنیتی در مرز‌ها اعلام کرد؛ موفقیت‌های انتخاباتی راست افراطی در آلمان هم به اعلام خبر افزایش کنترل مرز‌های داخلی اتحادیه اروپا برای کنترل موضوع مهاجرت منجر شد؛ وزیر مهاجرت هلند از حزب راست افراطی در هفته گذشته از اعلام برنامه‌هایی برای اجرای سخت‌ترین سیاست مهاجرتی تا به امروز این کشور خبر داده و گفت که به این کشور به دنبال انصراف از بسته قانونی الزام‌آور است؛ پس از آن مجارستان هم برنامه‌های مشابهی را اعلام کرد؛ کی‌یِر استارمر، نخست‌وزیر جدید انگلیس برای گفت‌وگو با جورجیا ملونی، همتای ایتالیایی خود به رم سفر کرد تا درباره استراتژی‌های مورد استفاده این کشور برای کاهش مهاجرت رایزنی کند؛ قبرس رسیدگی به درخواست‌های پناهندگی را به حالت تعلیق درآورده است؛ در عین حال، قوانینی مبنی بر عقب‌راندن مهاجران و پناهجویان در مرز‌های فنلاند و لیتوانی ظاهر شده است؛ سوئد به مهاجران به ازای ترک این کشور پیشنهاد پرداخت پول کرد؛ ...

این موارد نگرانی‌ها را درباره فروافتادن کشور‌های عضو اتحادیه اروپا در دومینویی از سقوط سیاست‌های مهاجرتی تشدید کرد.

پیمان مهاجرتی اتحادیه اروپا چقدر به فروپاشی نزدیک است؟

پیمان مهاجرت و پناهندگی اتحادیه اروپا توافقی بود که هیچ یک از کشور‌های عضو این اتحادیه را کاملا راضی نکرد، چه برسد به راست‌گرا‌های افراطی ضدمهاجرت.

این پیمان به گفته مدافعان حقوق مهاجران و گروه‌های حقوق بشری نمی‌تواند مانع مرگ هزاران مهاجر در هنگام عبور از دریای مدیترانه شده یا حتی شمار مهاجران و پناهجویان ورودی را کاهش دهد؛ از این رو، انتقادهای زیادی به آن وارد است.

پیمان یادشده آن‌طور که مقام‌های اتحادیه اروپا در خلوت خود به آن اعتراف دارند، یک شکست بسیار بزرگ است؛ کارشناسان نیز بر این باور هستند که کشور‌های عضو اتحادیه اروپا سال‌ها تا انجام اصلاح در پیمان یادشده راه دارند.

طبق گزارش‌ها، ۱۵ کشور عضو پیمان یادشده، به هدایت اتریش، دانمارک، ایتالیا و جمهوری چک، نامه‌ای به کمیسیون اروپا ارسال کرده و از این کمیسیون خواسته‌اند تا مسیر‌ها و راه‌حل‌های جدیدی را برای جلوگیری از مهاجرت غیرقانونی به اروپا شناسایی کرده، توضیح داده و پیشنهاد دهد.

برون‌سپاری پذیرش و پردازش پناهندگی به کشور‌های خارج از اتحادیه اروپا یکی از اهداف اصلی ۱۵ کشور یادشده همراه با رویکرد مشترک برای بازگشت به‌ویژه کشور‌های ثالث یا کشور‌های مبدا امن است؛ این هدف ازسوی مدافعان حقوق .مهاجران و گروه‌ها و سازمان‌های حقوق بشری با اعتراض و انتقاد جدی مواجه شده است

بحران لفاظی‌های مهاجرتی در اتحادیه اروپا

روند تحولات به‌خوبی نشان می‌دهد که کشور‌های عضو اتحادیه اروپا در حال لفاظی‌های مهاجرتی بحث‌برانگیزی هستند؛ کارشناسان تاکید دارند که این لفاظی‌ها که در رقابت آشکار میان سیاستمداران کشور‌های مختلف خود را نمایان می‌سازند، تلاش‌هایی برای ارسال پیام‌های سیاسی به رای‌دهندگان هستند.

کارشناسان اروپایی می‌گویند که آنچه کشور‌های عضو اتحادیه اروپا درباره تغییر در سیاست‌های مهاجرتی در سطح ملی می‌گویند در نهایت در تئوری قابلیت ادعا دارد و امکان اجرایی شدن اندکی را درپی خواهد داشت؛ چراکه آشفتگی‌های زیاد و اختلاف‌نظر‌های جدی را میان کشور‌های عضو اتحادیه اروپا رقم می‌زند.

به‌عنوان مثال، در روز‌های اخیر یونان خشم خود را از تصمیم آلمان برای افزایش کنترل‌های مرزی اعلام کرد.

در عین حال، کشور‌های عضو اتحادیه اروپا در میانه لفاظی‌های ضدمهاجرتی خود به‌خوبی از نیازشان به مهاجران و نقش حیاتی آن‌ها در بخش‌های مختلف مانند حمل‌ونقل، مراقبت‌های بهداشتی و نیروی کار ماهر آگاه هستند.

از این رو است که سیاستمداران راست‌گرای افراطی پشت سخنرانی‌های ضدمهاجرتی خود درباره تشدید کنترل‌های مرزی، اجازه ورود مهاجران را می‌دهند؛ حتی دولت ملونی اجازه ورود ۴۵۲ هزار کارگز خارجی را برای بازه زمانی ۲۰۲۳ تا ۲۰۲۵ شد.

دلایل سیاسی پشت تشدید برخورد‌های خشونت‌بار با مهاجران

کشور‌های مختلف عضو اتحادیه اروپا در حال تشدید برخورد‌های خود با مهاجران و پناهجویان هستند؛ دلیل این امر انگیزه‌های سیاسی است که احزاب مختلف به‌ویژه راست‌گرا‌های افراطی دارند.

گذشته از نگرانی‌های جدی درباره نقض حقوق بشری مهاجران درپی اجرای سیاست‌های یادشده، اجرای سیاست‌های ضدمهاجرتی در کشور‌های عضو اتحادیه اروپا حتی پایه‌های انسجام و همکاری در این بلوک را لرزان می‌کند.

این وضعیت روابط اتحادیه اروپا را مخاطره‌آمیز می‌کند و نه‌تنها می‌تواند پیمان جدید پناهندگی و مهاجرت این اتحادیه را که اخیرا پس از نزدیک به یک دهه مذاکرات پرتنش نهایی شده است، بلکه منطقه شنگن را به خطر بیاندازد.

اروپا به‌وضوح با چالش‌های مهاجرتی بسیار واقعی روبرو است؛ نفوذ احزاب راست افراطی به نقطه حساسی رسیده باشد، احزابی که هیچ برنامه‌ای ندارند، اما هراس عمومی را تشدید می‌کنند.

این امر به معنای به مخاطره افتادن بیش از پیش حقوق بشری مهاجران و پناهجویان است.

انتهای پیام/