افشای ابعاد جدیدی از پرونده مدارس شبانه‌روزی کودکان بومی در کانادا
خبرگزاری میزان – قبر‌های بی‌نشان کودکان بومی در کانادا حقایق مهم و البته آشکاری را در خود جای داده‌اند؛ هرچند مانع‌تراشی‌ها و سنگ‌اندازی‌ها در مسیر کشف این گورهای عمدتا دسته‌جمعی به حدی زیاده بوده‌اند که تاخیری چند دهه‌ای را در دستیابی به عدالت ایجاد کرده‌اند.
به گزارش reminetwork، کشف گور دسته‌جمعی بی‌نشان در محوطه مدرسه کاملوپس استان بریتیش کلمبیا پیامد‌های مهمی داشت: بر ادعا‌های چند دهه‌ای بومیان درباره وجود چنین گور‌هایی مهر تایید زد، سراسر کانادا را شگفت‌زده کرد، شواهد پیشتر آشکارشده را تایید کرد، پرده از یک جنایت سربه‌مهر رقم خورده ازسوی دولت و کلیسای کاتولیک کانادا برداشت و یک خشم سراسری را در کانادا برانگیخت.
از مدت‌ها پیش مشخص شده بود که طی بیش از یک قرن بسیاری از کودکان بومی در کانادا به اجبار از خانواده‌های خود جدا و به مدارس شبانه‌روزی تحت مدیریت دولت و کلیسای کاتولیک کانادا منتقل شدند؛ شمار قابل توجهی از آن‌ها هیچ‌گاه به خانه‌های خود بازنگشتند.
کیمبرلی موری، بازرس ویژه کانادایی که مامور است میراث هولناک مدارس شبانه‌روزی ویژه کودکان بومی در این کشور و گورهای بی‌نشان مربوط به آن‌ها را بررسی کند، به‌تازگی دومین گزارش خود را از زمان انتصاب به این ماموریت در سال ۲۰۲۲ ارائه کرد؛ این گزارش همراه توصیه‌ها در اواخر ماه اکتبر سال جاری (اوایل آبان سال جاری) منتشر می‌شود.
موری نام گزارش جدید خود را «سایت‌های حقیقت؛ پادزهری برای انکار» نهاده و اعلام کرد که حجم گسترده یافته‌هایش نشان می‌دهند که تجربه کودکان و نوجوانان بومی از این مدارس متفاوت بوده است؛ این تجربه‌ها در دسته‌بندی زیر قابل توصیف هستند:
مدارس شبانه‌روزی کودکان بومی، شبکه‌ای از شرکت‌های استخدام‌کننده جوانان و نوجوانان بومی برای بیگاری و مکان‌های دیگری مانند بیمارستان‌های ویژه بومیان، پناهگاه‌ها، بازداشتگاه‌ها و موسسه‌های خصوصی ویژه دختران جوان بومی.
وی با اشاره به اینکه دومین دسته از طبقه‌بندی بالا که نوعی برده‌داری یا بیگاری را به دنبال داشت، بر مبنای واسطه‌گری مدیریت مدارس شبانه‌روزی ویژه کودکان بومی برای استخدام بی‌دستمزد نوجوانان بومی در مزارع و کارگاه‌های مختلف بود.
در بیمارستان‌های ویژه بومیان نیز اتفاق‌های ناخوشایندی می‌افتاد که یک نمونه از آن‌ها امضای قرارداد‌هایی با بیمارستان‌های یادشده برای انجام تحقیقات روی بومیان بود؛ در یک مورد، قراردادی برای انجام آزمایش روی کودکان سندرم داون بومی بسته شده بود.
این موارد، طیف وسیعی از سرنوشت‌های احتمالی را برای خانواده‌ها و جوامع بومی رقم می‌زدند.
موری گفت: فهرست طولانی از جداسازی کودکان بومی از خانواده‌ها و انتقال آن‌ها به بیمارستان‌ها، آسایشگاه‌های سلامت روان، بازداشتگاه‌ها، ... وجود دارد؛ ما می‌دانیم که کودکان بومی به جای دیگری غیر از مدرسه برده شدند و در جای دیگری مردند؛ مکان‌های دفن در سراسر کشور پنهان شده‌اند و یافتن آن‌ها بسیار دشوار است.
این در حالی است که موانع متعددی در مسیر دسترسی به گورهای بی‌نشان، شناسایی افراد پیداشده در گور‌ها و تامین تدارکات برای یافتن گورهای بی‌نشان وجود دارند؛ یکی از دلایل این امر، آن است که مدارس شبانه‌روزی ویژه کودکان بومی یا اطلاعات اندکی به خانواده‌های کودکان می‌دادند یا اساسا اطلاعاتی نمی‌دادند؛ ضمن اینکه اطلاعات ثبت‌شده نیز اغلب ناقص، نادرست و عامدانه گمراه‌کننده بودند.
تاکنون تقریبا ۵ میلیون پرونده از طرفین توافقنامه پروژه حل‌وفصل چالش مدارس شبانه‌روزی کودکان بومی در مرکز ملی آشتی و حقیقت کانادا وجود دارند؛ این پرونده‌ها همچنان تابع قوانین تنظیم حریم خصوصی و دسترسی به اطلاعات، درگیر ایجاد هزینه، بوروکراسی و امکان رد درخواست‌ها هستند؛ ضمن اینکه مجموعه‌ای از اسناد مرتبط دیگر هنوز در اختیار کلیسا‌ها و دیگر نهاد‌ها و سازمان‌ها است.
بازرس ویژه پرونده گورهای بی‌نشان در کانادا اظهار کرد: سوابق مربوط به بومیان در سراسر کشور است و بومیان کنترلی بر آن‌ها ندارند؛ سوابق برای ردیابی کودکان بسیار مهم هستند؛ بسیاری از دانشگاه‌ها درگیر آزمایش‌های پزشکی بودند؛ همه آن‌ها باید سوابق خود را جست‌وجو کنند و ببینند که چه چیزی در رابطه با کودکان بومی دارند.
وی در ادامه تصریح می‌کرد: دسترسی به مکان‌های دفن زمانی پیچیده‌تر می‌شود که این مکان‌ها در ملک خصوصی قرار داشته باشند یا بخشی از گورستان‌های شهرداری باشند که در آن استقبال کمی از اکتشاف وجود دارد؛ گورهای باقی‌مانده هم نشانه‌های اندکی دارند و این کار اکتشاف گورهای دسته‌جمعی بی‌نشان را دشوارتر می‌کند.
موری ضمن ابراز نگرانی از روند انکار واقعیت گورهای بی‌نشان دسته‌جمعی کودکان بومی و تلاش برای منحرف کردن مسیر تحقیقات، تاکید کرد: کانادا و کلیسای کاتولیک با دفن کودکان بومی در گورهای بی‌نشان، اغلب در گورهای دسته‌جمعی، کودکان را علاوه بر دوران حیات حتی پس از مرگ انسانیت‌زدایی کردند؛ همه حقایق کشف‌شده با صرفه جویی در زمان و هزینه‌ها به دست آمده‌اند و بررسی‌های گسترده‌تر می‌توانند به کشف حقایق مهم‌تر و بیشتری منجر شوند.
- بیشتر بخوانید:
- کشف گورهای دسته جمعی در کانادا مُهر تایید بر نسل کشی بومیان در آمریکای شمالی
- تاثیر تاریخ مرگبار مدارس شبانه‌روزی بر بومیان کانادا
انتهای پیام/