صفحه نخست

رئیس قوه قضاییه

اخبار غلامحسین محسنی اژه‌ای

اخبار سید ابراهیم رئیسی

اخبار صادق آملی لاریجانی

قضایی

حقوق بشر

مجله حقوقی

سیاست

عکس

حوادث- انتظامی و آسیب‌های اجتماعی

جامعه

اقتصاد

فرهنگی

ورزشی

بین‌الملل- جهان

فضای مجازی

چندرسانه

اینفوگرافیک

حقوق و قضا

محاکمه منافقین

هفته قوه قضاییه

صفحات داخلی

کودکان یتیم غزه؛ قربانیانی بدون امید به آینده

۰۱ شهريور ۱۴۰۳ - ۱۱:۰۹:۱۴
کد خبر: ۴۷۸۹۶۵۰
دسته بندی‌: حقوق بشر ، عمومی
شمار کودکان یتیم در غزه با تداوم جنگ رژیم صهیونیستی علیه این منطقه افزایش می‌یابد و نگرانی‌های جدی را درباره آینده این کودکان به شدت آسیب‌دیده برمی‌انگیزد.

خبرگزاری میزان – جنگ جاری رژیم صهیونیستی علیه غزه که ۱۰ ماه از زمان آغاز آن در اکتبر ۲۰۲۳ (مهر ۱۴۰۲) می‌گذرد، پیامد‌های انسانی هولناکی از جمله جان باختن بیش از ۴۰ هزار و مجروح شدن بیش از ۱۰۰ هزار برجای گذاشته است.

یکی از بدترین پیامد‌های این جنگ یتیم شدن هزاران کودک بر اثر حمله‌های رژیم صهیونیستی است؛ برخی از این کودکان آخرین عضو زنده خانواده خود هستند.

نیویورک تایمز در گزارشی با عنوان «جنگ در غزه هزاران نفر را یتیم می‌کند» به موضوع رسیدگی به این کودکان پرداخته و آورده است که با افزایش شمار این کودکان، خانواده‌های بزرگ، کارکنان بیمارستان‌ها و داوطلبان برای مراقبت از بسیاری از کودکان یتیم غزه که برخی از آن‌ها مجروح شده‌اند، آسیب دیده‌اند یا تحت فشار غم از دست دادن والدینشان هستند، وارد عمل شدند.

گزارش نیویورک تایمز آورده است: جنگ غزه فرزندان را از والدین و والدین را از فرزندان می‌گیرد، نظم طبیعی امور را از بین می‌برد و واحد اساسی زندگی غزه یعنی خانواده را از هم می‌پاشد؛ تعداد بالای کودکان یتیم چنان هرج‌و‌مرجی ایجاد کرده که هیچ سازمان یا گروه کمکی نمی‌تواند حتی آن‌ها را بشمارد و آمار دقیقی از آن‌ها ارائه کند.

از سوی دیگر، کارکنان مراکز پزشکی می‌گویند کودکان پس از اینکه خونین و تنها به بیمارستان‌ها و مراکز پزشکی منتقل می‌شوند، رها می‌شوند تا در راهرو‌های بیمارستان پرسه بزنند و آب و غذای خود را تامین کنند؛ برخی از بیمارستان‌ها به آن‌ها عنوان «کودک زخمی که هیچ عضو خانواده‌اش زنده نیست» داده‌اند؛ واحد‌های نوزادان بیمارستان‌ها نیز نوزادانی را در خود جای می‌دهند که هیچ‌کس ادعای نسبت فامیلی با آن‌ها را نداشته است.

در عین حال، در خان‌یونس، یک اردوگاه داوطلبانه راه‌اندازی شده است تا بیش از هزار کودک را که یکی یا هر دو نفر از والدین خود را از دست داده‌اند، پناه دهد؛ لیست انتظار برای ورود به این اردوگاه بسیار طولانی است.

یک بخش از این اردوگاه به «تنها بازمانده‌ها» اختصاص داده شده است؛ تنها بازمانده‌ها، کودکانی هستند که تمام خانواده خود را بر اثر جنگ رژیم صهیونیستی علیه غزه از دست داده‌اند.

ارتش رژیم صهیونیستی به‌تازگی با طرح ادعای تکراری استفاده نظامی از این مرکز، به نزدیکی آن حمله کرد.

موسس این مرکز که پیشتر در یک موسسه خیریه کار می‌کرد، با نگرانی می‌گوید: غزه پس از جنگ حتی برای کودکانی که هنوز والدین دارند، مکانی دشوار برای رشد خواهد بود؛ برای این کودکانی که هیچ منبع درآمد یا حمایت‌کننده‌ای ندارند و پدر یا مادر خود را از دست داده‌اند، چه اتفاقی می‌افتد؟

در حالی که بمباران‌های غزه همچنان ادامه دارند، شمارش کودکان یتیم یا گم‌شده ناممکن است؛ با وجود این، کارشناسان سازمان ملل با استفاده از یک روش آماری برگرفته از تجزیه‌وتحلیل جنگ‌های دیگر، تخمین می‌زنند که دست‌کم ۱۹ هزار کودک در حال حاضر جدا از والدین خود در غزه زنده مانده‌اند و در اشکال زندگی با اقوام، همسایگان، دوستان و حتی به تنهایی به زندگی ادامه می‌دهند.

گزارش در ادامه با اشاره به اینکه احتمالا آمار واقعی کودکان یتیم از اعداد ارائه شده بالاتر است، به نقل از سخنگوی آژانس کودکان سازمان ملل، نوشت: جنگ‌های دیگر شامل این همه بمباران و این همه جابجایی در چنین مکان کوچک و شلوغی با جمعیتی که شامل چنین نسبت بالایی از کودکان است، نبود.

وی گفت: بسیاری از قربانیان جنگ در غزه کودکان هستند؛ ۴۱ درصد خانواده‌ها در غزه اکنون فقط به مراقبت از کودکان فکر می‌کنند و نه خودشان؛ این به معنای ارائه اندک خدمات و مواد غذایی باقی‌مانده به کودکان است.

دبورا هرینگتون، متخصص زنان و زایمان انگلیسی که در ماه دسامبر (آذر سال گذشته) به‌صورت داوطلبانه در بیمارستانی در غزه کار می‌کرد، روایت‌هایی از یتیم متولد شدن کودکانی که مادرانشان حین زایمان جان باختند، تعریف کرد؛ برخی از پزشکان نیز از درمان کودکان تازه یتیمی صحبت کردند که بسیاری دچار قطع عضو شدند.

یک جراح پلاستیک از ویرجینیا که در ماه فوریه (بهمن سال گذشته) در یکی از بیمارستان‌های غزه به‌صورت داوطلبانه کار می‌کرد، اظهار کرد: هیچ‌کس آنجا نبود که دست آن‌ها را بگیرد، کسی نبود که به آن‌ها در جریان عمل جراحی آرامش بدهد.

گزارش یادشده همچنین به دشواری جست‌وجو و یافتن پدر و مادر‌هایی که از فرزندان خود جدا شده‌اند، پرداخته و آورده است: در حالی که امدادگران سعی می‌کنند والدین یا بستگان کودکان را در صورت زنده بودن ردیابی کنند، سیستم‌های دولتی که می‌توانستند کمک کنند، فرو ریخته‌اند؛ ارتباطات محدود به ارتباط‌های نقطه‌ای شده‌اند؛ دستور‌های تخلیه خانواده‌ها را از هم فرو می‌پاشد؛ ...

براساس اعلام SOS Children's Villages، یک گروه امدادی که یک یتیم‌خانه را در غزه اداره می‌کند، برخی از کودکان خردسال آنقدر آسیب دیده‌اند که لال می‌شوند و قدرت تکلم خود را از دست می‌دهند و حتی نمی‌توانند نام خود را بیان کنند و این جست‌وجو برای یافتن والدین را تقریبا غیرممکن می‌کند.

در میان نوزادان نارسی که در ماه نوامبر (آبان سال گذشته) به بیمارستانی در شهر جنوبی رفح رسیدند، یک دختر ۳ هفته‌ای بود که خانواده‌اش ناشناس بود؛ پرستار این نوزاد در بیمارستان، گفت که پس از یک حمله هوایی که ده‌ها نفر را قتل‌عام کرد، نوزاد در کنار یک مسجد شهر غزه پیدا شده است؛ کارکنان بیمارستان در ابتدا او را مجهول صدا می‌کردند، اما پرستارش به وی نام فرشته را داد؛ تلاش‌های این پرستار برای یافتن خانواده فرشته بی‌فایده بود.

انتهای پیام/



ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *