صفحه نخست

رئیس قوه قضاییه

اخبار غلامحسین محسنی اژه‌ای

اخبار سید ابراهیم رئیسی

اخبار صادق آملی لاریجانی

قضایی

حقوق بشر

مجله حقوقی

سیاست

عکس

حوادث- انتظامی و آسیب‌های اجتماعی

جامعه

اقتصاد

فرهنگی

ورزشی

بین‌الملل- جهان

فضای مجازی

چندرسانه

اینفوگرافیک

حقوق و قضا

محاکمه منافقین

هفته قوه قضاییه

صفحات داخلی

تداوم نقض حقوق روهینگیا؛ تشدید فشارها بر بزرگ‌ترین جمعیت بی‌تابعیت جهان

۲۷ مرداد ۱۴۰۳ - ۱۰:۳۷:۰۴
کد خبر: ۴۷۸۸۵۵۳
دسته بندی‌: حقوق بشر ، عمومی
روهینگیایی‌ها به‌عنوان یک اقلیت قومی در میانمار در سال‌های اخیر هدف موجی از خشونت‌ها قرار گرفته‌اند؛ خشونت‌های مرگ‌باری که در سایه بی‌توجهی جامعه بین‌المللی در روند وخامت باری تکرار می‌شود و قربانی می‌گیرد.

خبرگزاری میزان – روهینگیایی‌ها، اقلیت قومی مورد آزار و اذیت تبعیض در میانمار، در یک هفته گذشته شاهد دور‌ جدید و مرگ‌باری از خشونت بودند که تلفات زیادی با سهم نامتناسبی از کودکان برجای گذاشت.

این اقلیت قومی در سال‌های اخیر در سایه بی‌توجهی نهادها و سازمان‌های بین‌المللی و کشورهای غربی، زیر فشار نسل‌کشی و پاکسازی قومی مداوم قرار دارد.

روهینگیایی‌ها چه کسانی هستند؟

روهینگیایی‌ها اعضای یک اقلیت مسلمان در کشور میانمار با اکثریت بودایی هستند؛ این اقلیت که بزرگ‌ترین جمعیت بی‌تابعیت جهان را تشکیل می‌دهد، عمدتا در ایالت راخین میانمار در امتداد سواحل غربی این کشور زندگی می‌کنند.

در تعریف این گروه قومی باید گفت: روهینگیا یک گروه قومی عمدتا مسلمان است که حضور خود را در میانمار امروزی از قرن نهم نشان می‌دهد؛ آن‌ها به زبان روهینگیا صحبت می‌کنند که گویشی متمایز است و فرهنگ منحصر به فردی را حفظ می‌کنند.

براساس آمارها، حدود سه میلیون روهینگیایی در حال حاضر در بنگلادش در اردوگاه‌های آوارگان شهر ساحلی کاکس بازار زندگی می‌کنند؛ یک میلیون نفر از این جمعیت، در پی دورهای جدید خشونت به بنگلادش گریختند.

اقلیت مسلمان روهینگیایی برای بیش از ۵۰ سال برای فرار از آزار و اذیت و تبعیض در میانمار به کشور‌های همسایه از جمله بنگلادش، هند، پاکستان، مالزی و اندونزی گریخته‌اند.

در حالی که بیشتر مسلمانان روهینگیا براساس قانونی که پس از استقلال میانمار از انگلیس در سال ۱۹۴۸ تصویب شد، شهروندان برابر در نظر گرفته می‌شدند، اما تسلط نظامی بر دولت میانمار در سال ۱۹۶۲ منجر به تصویب قانون ثبت اضطراری شد که حقوق جوامع را محدود می‌کرد.

آزار و شکنجه روهینگیا در سال‌های بعد تشدید شد، زیرا دولت این کشور تحت ریاست ارتش به دنبال حذف همه مسلمانان روهینگیا بود که در نتیجه نخستین سرکوب خشونت‌آمیز گسترده علیه این جامعه در سال ۱۹۷۸ انجام شد؛ در آن دوره، حدود ۲۰ هزار آواره روهینگیا به بنگلادش گریختند؛ در سال ۱۹۸۲، دولت میانمار قانون شهروندی را تصویب کرد که تابعیت کامل را بر اساس قومیت تعریف می‌کرد.

دولت میانمار به‌طور کلی مدعی است که قومیت مسلمان روهینگیایی مشخصی وجود ندارد و اعضای جامعه آن از نوادگان هند و بنگلادش هستند که در دوران استعمار انگلیس از ۱۸۲۴ تا ۱۹۴۸ مهاجرت کردند؛ این ادعا توسط مورخان به چالش کشیده شده است.

دور جدید خشونت‌ها علیه روهینگیایی‌ها

براساس گزارش‌های موجود، دور جدید خشونت علیه روهینگیایی‌ها در میانمار با شلیک گلوله، ترکش و خمپاره صورت گرفت؛ این دومین حمله مرگ‌بار به اعضای این اقلیت قومی در حدود یک هفته اخیر است.

یک موسسه خیریه پزشکی (Medicines Sans Frontières) اعلام کرد که پزشکانش در روز‌های اخیر ۵۴ نفر را به دلیل جراحت‌های ناشی از خشونت تحت درمان قرار دادند؛ ۴۰ درصد این افراد زنان و کودکان بودند.

حمله پهپادی هفته گذشته ارتش میانمار به روهینگیایی‌ها هم شماری قربانی برجای گذاشته بود.

شمار تلفات حمله پهپادی یادشده به روهینگیایی‌ها حدود ۲۰۰ نفر اعلام شد که کودکان شمار قابل توجهی از قربانیان را تشکیل می‌دادند.

در حالی که گروه‌های شبه‌نظامی و حکومت نظامی میانمار یکدیگر را مسئول حمله به روهینگیایی‌ها می‌دانند، رسانه‌های بنگلادش از کشته شدن شماری از پناهجویان روهینگیایی بر اثر غرق شدن قایق‌هایشان خبر می‌دهند.

آخرین موج حمله گسترده به روهینگیایی‌ها در میانمار شامل سوزاندن یک شهر آن‌ها در ماه مه (اردیبهشت) رخ داد که بزرگ‌ترین موج خشونت علیه این اقلیت از زمان شکل گرفتن حکومت نظامی در میانمار در سال ۲۰۱۷ بود؛ حمله یادشده بیش از ۶۰۰ قربانی برجای گذاشته بود.

سازمان ملل از حمله ۲۰۱۷ به روهینگیایی‌ها به‌عنوان تلاشی برای نسل‌کشی یاد کرد که فرار ۷۳۰ هزار نفر را به بنگلادش رقم زد.

 

وضعیت آوارگان روهینگیایی

هنوز آمار مشخص و دقیقی از شمار آوارگان جدید روهینگیایی درپی حمله‌های یک هفته گذشته ارائه نشده است؛ آژانس پناهندگان سازمان ملل نیز اعلام کرد که اطلاعاتی در مورد تعداد روهینگیایی‌ها وارد بنگلادش شده اند، ندارد.

با وجود این، بررسی‌ها نشان می‌دهند که درپی حمله پهپادی هفته گذشته، شماری از اجساد در آب‌های ساحلی بنگلادش شناور بودند؛ ضمن اینکه یک بحران انسانی در سراسر ساحل Maungdaw (ماونگداو) رخ داد که همچنان ادامه دارد.

وزیر خارجه بنگلادش، به‌عنوان یکی از کشورهایی که آوارگان روهینگیا به آن می‌گریزند، در جدیدترین موضع‌گیری خود اعلام کرد که بنگلادش در موقعیتی نیست که تعداد بیشتری از آوارگان روهینگیایی را بپذیرد.

وی تصریح کرد: فشار‌های بین‌المللی باید بر حکومت نظامی میانمار افزایش پیدا کند تا حمله‌های علیه روهینگیایی‌ها در ایالت راخین این کشور متوقف شود.

از سوی دیگر بررسی‌ها نشان می‌دهد که روهینگیایی‌ها برای نجات جان خود و فرار از حمله‌های ارتش میانمار، به قاچاقچیان پناه می‌برند تا آن‌ها را از مرز میانمار خارج کنند و همین امر، آن‌ها را در معرض مخاطرات جدی‌تر قرار می‌دهد.

بررسی‌ها نشان می‌دهند که پناهجویان روهینگیایی از بحران شدید غذایی رنج می‌برند.

نماینده گروهی از آوارگان روهینگیایی اعلام کرد که این افراد دچار تروما‌های خطرناکی شدند؛ آوارگان روهینگیایی که پس از فرار نزد اقوام خود می‌روند، با منابع غذایی کمیاب مواجه می‌شوند.

راخین؛ گورستان روهینگیایی‌ها

ایالت راخین میانمار به گورستان روهینگیایی‌ها تبدیل شده است؛ ارتش میانمار اعضای این اقلیت قومی را با خشونت هدف قرار می‌دهد.

زندگی در راخین برای روهینگیایی‌ها هیچ آینده‌ای باقی نگذاشته است؛ زیرا گذشته آن همواره دچار ناامنی ناشی از خشونت‌های ارتش این کشور بوده است؛ راخین در سال‌های ۲۰۱۶ و ۲۰۱۷ هدف حمله ارتش میانمار قرار گرفت؛ این حمله‌ها به قتل‌عام هزار روهینگیایی منجر شد.

این یک واقعیت است که تا زمانی که جامعه بین‌المللی برای پایان دادن به خشونت‌ها علیه مردم روهینگیا اقدام نکند، جنایت‌ها علیه این اقلیت قومی ادامه خواهد داشت و در آینده نزدیک دیگر روهینگیایی در میانمار باقی نخواهد ماند.

پزشکان بدون مرز چه می‌گویند؟

گروه پزشکان بدون مرز پس از سوختن تاسیساتش در یکی از شهر‌های راخین درپی حمله ماه آوریل سال جاری (فروردین)، ناچار شد فعالیت‌های خود را در شهر بوتیداونگ، یکی از شهرهای محل سکونت روهینگیایی‌ها تعطیل کند.

این سازمان هشدار داد که شاهد افزایش جراحت‌های مربوط به خشونت در میان روهینگیایی‌هایی بوده که موفق به عبور از مرز میانمار و ورود به بنگلادش شدند.

سازمان پزشکان بدون مرز همچنین اعلام کرد که تا ۱۰ آگوست (بیستم مرداد)، کارکنان این سازمان در کاکس بازار بنگلادش، ۵۰ بیمار را که از میانمار گریخته بودند، از جمله ۱۸ کودک، درمان کرده‌اند؛ بسیاری از بیماران دچار جراحات خمپاره و گلوله شده بودند.

براساس اعلام پزشکان بدون مرز، تعداد روهینگیایی‌ها وارد شده به بازار کاکس در ۶ آگوست (شانزدهم مرداد) به اوج خود رسید.

هشدار گروه‌های حقوق بشری درباره پاکسازی قومی روهینگیایی‌ها

از زمان تشدید حمله‌های مرگ‌بار به روهینگیایی‌های میانمار، گروه‌های حقوق بشری مختلفی درباره وضعیت این اقلیت قومی هشدار دادند.

گروه‌ها و سازمان‌های حقوق بشری تاکید دارند که اقلیت قومی روهینگیا در میانمار، قربانی یک کارزار وحشیانه کشتار جمعی و آزارواذیت ارتش این کشور در سال ۲۰۱۶ بوده و اکنون دوباره در معرض موجی از پاکسازی قومی مرگ‌بار قرار گرفته است.

مدیر آسیایی دیده‌بان حقوق بشر در جدیدترین گزارش خود درباره وضعیت روهینگیایی‌ها اعلام کرد: غیرنظامیان قومی روهینگیا و راخین، وحشیگری‌ها، قتل‌های فراقانونی و آتش‌افروزی‌های گسترده و عامدانه را که ارتش میانمار علیه آن‌ها مرتکب می‌شوند، متحمل می‌شوند.

 

اظهارات نفرت‌محور؛ سوخت جنایت‌های بی‌پایان علیه روهینگیایی‌ها

کارشناسان تاکید دارند که اظهارات و موضع‌گیری‌های نفرت‌محور آنلاین و آفلاین سبب تشدید موج‌های خشونت علیه روهینگیایی‌ها می‌شود و شبح پاکسازی قومی را بر سر آن‌ها به پرواز در می‌آورد.

یک فعال حقوق روهینگیایی‌ها می‌گوید که روستا‌های محل سکونت این اقلیت قومی از آوریل ۲۰۲۴ (فروردین سال جاری) هدف خشونت‌های مرگ‌باری قرار گرفته که به سوختن هزاران خانه و بی‌خانمانی صد‌ها هزار نفر منجر شده است.

به گفته وی، ارتش میانمار در ماه ژوئن (خرداد) روهینگیایی‌های شهر ماونگداو را هدف خشونت قرار داد، در هفته‌های گذشته نیز با پهپاد و توپخانه به روستا‌های آن‌ها شلیک کرد و حمله‌ها با تلاش روهینگیایی‌ها برای فرار به بنگلاش تشدید شد.

Fortify Rights، یک گروه بین‌المللی حقوق بشر مستقر در آسیای جنوب شرقی، می‌گوید که قتل‌ها و آتش‌سوزی‌های به راه افتاده از سوی ارتش میانمار را در روستا‌های روهینگیایی‌ها مستند کرده است.

انتهای پیام/



ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *