پرونده قطور همراهی غرب با منافقین؛ از گذشته تا به امروز
در ویدیوی به دست آمده از دیدار مسعود رجوی با حبوش، ژنرال بعث عراق، او به صراحت به ارتکاب این جنایت تاکید و اقرار می‌کند؛ ویدیو این مکالمه جنایت‌کارانه در جلسه شانزدهم دادگاه رسیدگی به پرونده منافقین برای چندمین بار پخش شده و به دستور قاضی در دسته اسناد قرار گرفت.
جلسه رسمی است
نگاهی به حاضران در جلسه دادگاه، تصویرهای آشنایی را پیش چشم می‌آورد و اصحاب رسانه‌ای که به روال جلسه‌های پیشین در تکاپو بودند تا برگ شانزدهم یک رویداد بزرگ در کشور را به تصویر بکشند.
برای خانواده‌های شهدای ترور و کسانی که برگزاری دادگاه رسیدگی به جنایت‌های منافقین را دنبال می‌کردند، این جلسه به معنای ادامه رسیدگی به صفحه اقدام تروریستی منافقین علیه دفتر حزب جمهوری از کتاب هولناک مجموعه اقدام‌های تروریستی با بیش از ۱۷ هزار قربانی بود.
صفحه‌ای که در جلسه شانزدهم دادگاه ورق خورد، شهادت ۷۴ نفر از مقام‌های ارشد جمهوی اسلامی ایران و جراحت ۲۸ نفر دیگر را در خود جای داده بود؛ ۲۷ نفر از شهدا نماینده مجلس، ۴ نفر وزیر و ۱۲ نفر معاون وزیر بودند.
بازمانده جنایت تروریستی در دفتر حزب جمهوری اسلامی
سید محمد سجادی، جانباز حادثه تروریستی ۷ تیر ۱۳۶۰ با حضور در جایگاه، ضمن ارائه شرحی از روز حادثه، تاکید کرد که از منافقین شکایت دارد و خواستار اشد مجازات مادی و معنوی برای آن‌ها است.
وی از بی‌کیفرماندن چهار دهه‌ای جنایت‌های منافقین ابراز تاسف کرد و از سوءقصد‌هایی که منافقین علیه وی انجام دادند، سخن گفت.
سجادی که با وجود کهولت سن با رویی گشاده به پرسش‌های خبرنگاران پاسخ می‌داد و به گفته خودش، وظیفه افشای جنایت منافقین در هفتم تیر را برعهده داشت، در گفت‌وگو با خبرنگار میزان به تلاش خود برای احقاق حق در دادگاهی در فرانسه اشاره کرد و گفت: به من گفته شد که به دلیل حضور منافقین در فرانسه در این کشور شکایت خود را ثبت کنم، اما این اقدام نتیجه‌ای در برنداشت.
این جانباز اقدام تروریستی منافقین به حصول نتیجه دادگاه بسیار امیدوار بود.
بغی یا محاربه؟
حجت‌الاسلام والمسلمین صداقت، کارشناس فقهی که حضورش در دادگاه با هدف تبیین جنایت‌های تروریستی منافقین به واکنش آوارگان نفرین‌شده خلق نیز منجر شده، عنوان فقهی بغی را تشریح کرد.
گفت‌وگو و پرسش و پاسخ میان قاضی دهقانی و حجت‌الاسلام‌والمسلمین صداقت، درباره بغی و تروریسم جلسه دادگاه را به کلاس درسی پرمحتوا تبدیل کرد.
صداقت تاکید کرد که بغی یک پله از محاربه بالاتر است؛ اگر اقدام‌های تروریستی منافقین از جمله انفجار دفتر حزب جمهوری اسلامی را محاربه بدانیم، آن‌ها با اجرای عملیات موسوم به فروغ جاویدان عملا با ایران وارد جنگ شدند؛ این بغی است.
ماجرای هیئت عفو چیست؟
حجت‌الاسلام‌والمسلمین صداقت در بخشی از سخنان خود در دادگاه به موضوع هیئت عفو پرداخت؛ وی گفت: نتیجه تشکیل هیئت‌های سه‌نفره به دستور امام خمینی (ره) این شد که هزاران نفر از این عنوان فقهی و قانونی رهایی پیدا کردند و عفو شدند.
صداقت با اشاره به برگزاری ده‌ها جلسه دادگاه با حضور وکیل شکات و منافقین برای بررسی جرایم آن‌ها، اظهار کرد که در این جلسه‌ها به منافقین فرصت دفاع داده شد و این نشانه حکومت قانون در جمهوری اسلامی ایران است.
به گفته این کارشناس، هیئت‌های عفو یا دادگاه‌های متشکل از سه قاضی از متخصصان امور حقوقی و قضایی تشکیل شد و بسیاری از منافقین مورد عفو قرار گرفتند، اما مسعود رجوی بعد از ماجرای عفو گفت که آن‌هایی که نجات پیدا کردند همگی خائن هستند!
وقتی یک سند زنده از گروهک تروریستی منافقین سخن می‌گوید
ابراهیم خدابنده، عضو جداشده گروهک تروریستی منافقین که در جلسه‌های دادگاه پرده‌هایی مستند از جنایت‌های این گروهک را تشریح می‌کند، نقل قول‌های مستقیمی از مسعود رجوی در موضوع مسئولیت منافقین در انفجار دفتر حزب جمهوری اسلامی مطرح کرد.
خدابنده، گفت: مسعود رجوی در جلسه‌ای گفت «ما این کار را کردیم و کار درستی کردیم».
به گفته عضو جداشده منافقین، آنچه آن‌ها سازمان می‌خواندند، عملا وجود نداشت؛ وقتی مسعود رجوی در جمع می‌گفت که سازمان کجاست؟ همه می‌خندیدند؛ این یعنی سازمان خود رجوی بود؛ ضمن اینکه مجاهد خلق نیز کسی بود که تمایلات مسعود را بشناسد و براساس تمایلات رجوی عمل کند.
وی در بخشی دیگر به موضوع آموزش‌های گروهک تروریستی منافقین اشاره کرد و تاکید کرد که آن‌ها فقط به ما درباره تاب‌آوری در موضوع شکنجه آموزش می‌دادند؛ هرگز به ما نمی‌گفتند که چگونه با مسئولان زندان صحبت کنیم؛ من اصلا در زندان شکنجه نشدم، اما نمی‌دانستم در پاسخ به پرسش‌ها چه بگویم یا وقتی به من گفته می‌شد که حرف بزنم، اصلا چه چیزهایی را باید با آن‌ها مطرح کنم؛ در موضوع هیئت‌های عفو نیز خود مسعود رجوی به داخل زندان خط می‌داد؛ او در جلسه‌ای گفته بود که ما به زندانیان خود اعلام کردیم که به هیئت عفو بگویند «اگر اکنون مسلسل داشتم، همه شما را به رگبار می‌بستم.»
خدابنده در ادامه از جلسه‌ای سخن گفت که مسعود رجوی اعضای عفوشده گروهک که مجددا به آن پیوسته بودند، فراخواند و به آن‌ها گفت: همه شما خیانت کردید، چون از خط برخورد پیروی نکردید و بهانه‌ای به آن‌ها ندادید تا شما را اعدام کنند.
این عضو جداشده از منافقین به نکته جالبی اشاره کرد؛ گروهک تروریستی منافقین اجازه خروج ویدیو‌های مربوط به جلسه‌های یادشده را از عراق نمی‌داد، بلکه اعضا را از کشور‌های مختلف به عراق فرا می‌خواند تا این ویدیو‌ها را تماشا کنند.
خدابنده همچنین گفت: برخی از اعضا گفته‌اند که این ویدیو‌ها پس از حمله آمریکا به عراق سوزانده شدند.
عضو جداشده از منافقین را می‌توان سند زنده‌ای از جنایت‌های گروهک تروریستی منافقین خواند؛ وی در گفت‌وگو با خبرنگار میزان تصریح کرد که تمایل بسیاری برای ارائه اطلاعات خود درباره منافقین و جنایت‌هایشان دارد.
تاکید قاضی بر ارائه رسمی و مکتوب مستندات مربوط و ثبت شواهد به دادگاه
قاضی دادگاه درپی مشاهده اسناد و مدارک متعدد ارائه شده در شانزدهمین جلسه دادگاه به روال جلسه‌های پیشین بر ضرورت ارائه آن‌ها به دادگاه و ثبتشان تاکید کرد.
قاضی همچنین پس از اعلام آمادگی خدابنده برای اعلام سوگند برای معرفی شدن به‌عنوان شاهد، وقتی را برای انجام تشریفات قانونی مربوط به استماع شهادت وی در جلسه بعد تعیین کرد.
همراهی غرب با منافقین
قرائت کیفرخواست از سوی نماینده دادستان، اظهارات شهود، اعضای جدا شده از منافقین و وکلای شکات و اسناد و مدارک ارائه شده در ۱۵ جلسه دادگاه، هرگونه تردید درباره همراهی کشور‌های غربی با گروهک تروریستی منافقین را از بین می‌برد.
با وجود این، محمدصادق کوشکی، استاد دانشگاه و پژوهشگر حوزه تاریخ معاصر به‌عنوان کارشناس از سوی ملایی، وکیل شکات در شانزدهمین جلسه دادگاه منافقین حاضر شد و توضیحاتی را در این باره ارائه کرد.
کوشکی در توضیح همراهی و حمایت فرانسه از منافقین، به اورسوزا اشاره کرد: مقر گروهک تروریستی منافقین در فرانسه.
به گفته کوشکی فرانسه با وجود اجرای چند عملیات تفتیش و بازرسی از این محل و حتی دستگیری مریم رجوی در آن، همچنان به منافقین اجازه حضور در این مکان را می‌دهد.
کوشکی از همراهی آلمان و هلند به‌عنوان دیگر نمونه‌های همکاری کشور‌های غربی با منافقین یاد کرد و تشریح کرد: این دو کشور در مقاطعی پذیرای کودکان جداشده از والدین عضو گروهک تروریستی منافقین بودند؛ اعضای گروهک در آلمان و هلند با طرح ادعا‌های ضد ایرانی، این کودک‌ها را برای جمع‌آوری اعانه به خط می‌کردند و عواید حاصله برای گروهک منافقین ارسال می‌شد؛ اگرچه در بازه‌ای سیستم قضایی و امنیتی هلند و آلمان موضوع را به‌عنوان مسئله سوءاستفاده از کودکان بررسی کرد، اما این پرونده پیگیری نشد که دلیلش مصالح سیاسی کشور‌های میزبان بود.
این استاد دانشگاه همچنین گفت که اعضای گروهک تروریستی منافقین در انگلیس اقدام به جمع‌آوری کمک‌های مالی می‌کردند که پس از مدتی این موضوع رسانه‌ای شد و حتی دولت انگلیس نیز به آن واکنش نشان داد، اما پیگیری قضایی در این زمینه صورت نگرفت.
نمونه دیگری که کوشکی از حمایت و همراهی کشور‌های غربی به منافقین تشریح کرد، آمریکا بود؛ داستان مفصل حمایت (بخوانید ابزارسازی منافقین در عناد علیه ایران) رویکرد دیرین واشنگتن است که نخستین گزارش مربوط به آن در نخستین سال‌های دهه ۱۳۶۰ از سوی خبرگزاری فرانسه افشا شد.
وی تصریح کرد که عمق و گستردگی حمایت‌های آمریکا از منافقین موضوعی آشکار و غیرقابل کتمان است.
- بیشتر بخوانید:
- فرقه جنایتکار در دادگاهی به جغرافیای ایران
- داستان یک سقوط؛ پایان منافقین از مانزا تا اورسورواز
ما باغی هستیم!
یکی از موضوع‌های جالب توجه در شانزدهمین جلسه دادگاه رسیدگی به اتهام‌های منافقین، اعتراف یکی از اعضای این گروهک به اتهام‌های وارده در روند برگزاری دادگاه بوده است.
در کلیپی که به درخواست وکیل منافقین در جلسه دادگاه پخش شد، یکی از اعضای گروهک تروریستی منافقین در برنامه‌ای که تلویزیون این گروهک در واکنش به اظهارات صداقت، کارشناس دعوت شده به دادگاه درباره جرم بغی و باقی بودن منافقین در جلسه پانزدهم دادگاه، اعلام کرد که ویژگی‌های مطرح شده برای این جرم یعنی داشتن استحکامات، اقدام گروهی و قیام مسلحانه را پذیرفت.
او اقرار کرد: بله ما این ویژگی‌ها را داریم، پس باغی هستیم!
مقر اورسورزوا کجاست و چرا اهمیت دارد؟
مقر گروهک تروریستی منافقین در اورسورواز، Auvers-sur Oise (۲۷ کیلومتری پاریس) در نزدیکی ساحل رودخانه سن، در واقع منزل صالح، برادر بزرگ‌تر مسعود رجوی بود که پس از فرار رجوی و بنی‌صدر به فرانسه در سال ۱۳۶۰، به عنوان محل استقرار سرکردگان گروهک تعیین شد.
تا خرداد سال ۱۳۶۵ که سرکردگان منافقین در فرانسه مستقر بودند، مریم و مسعود رجوی در ویلای یادشده زندگی می‌کردند؛ پس از رفتن مسعود رجوی به عراق در سال ۱۳۶۵، ویلای اورسورواز همچنان در اختیار منافقین باقی ماند تا اینکه مریم رجوی پیش از حمله آمریکا به عراق در زمستان ۱۳۸۱ به اورسورواز منتقل شد.
از آن سال تاکنون ویلای اورسورواز که اکنون پایگاه مریم، نامیده می‌شود بیش از قبل مستحکم‌تر شده و دیوار‌های چندمتری‌اش بالاتر رفته و به عنوان یک منطقه حفاظت‌شده خصوصی شناخته می‌شود.
این مقر دارای راز‌های سر به مهری است؛ گورستان واقع در آن فقط بخش کوچکی از این راز‌ها محسوب می‌شود.
کارشناسان اروپایی می‌گویند که سران گروهک تروریستی منافقین از دستکاری‌های روانی استفاده می‌کنند که در فرقه‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد؛ آن‌ها با استناد به انتشار اقدام‌های صورت گرفته علیه شهروندان در نشریات منافقین، تاکید دارند که آن‌ها ار روش‌های تروریستی علیه غیرنظامیان استفاده می‌کنند.
دیده‌بان حقوق بشر در گزارش سال ۲۰۰۵ خود نوشت که منافقین با اعضای خود در اردوگاهش در عراق بدرفتاری‌های شدید و گسترده‌ای داشته است.
دادخواهی برای یک حسرت
منیژه صفی‌یاری، که انفجار تروریستی در بازار تهران، زندگی‌اش را در ۱۷ سالگی دگرگون کرد، طی ۴۰ سال گذشته به‌عنوان جانباز ۷۰ درصد تلاش کرد تا علاوه بر حفظ روحیه و پیش بردن مسیر زندگی خود، روحیه مادرش را نیز حفظ کند؛ چراکه وی هم بر اثر همان حادثه دچار جراحت‌هایی شد که زندگی و سلامتیش را تحت‌الشعاع قرار داد.
صفی‌یاری وقتی در جایگاه قرار گرفت، با اشاره به اینکه در چهار دهه گذشته برای ارتقای زندگی تحصیلی و ورزشی تلاش کرده، از یک حسرت خود حرف زد؛ وی به قاضی گفت: منافقین من را از نعمت مادر شدن محروم کردند.
این جانباز اقدام تروریستی منافقین از دادگاه خواست تا متهمان پرونده را مجازات و ملزم به پرداخت غرامت کند.
وقتی صفی‌یاری از حسرت مادر شدن درپی جنایت منافقین حرف می‌زد، موضوع زنان عضو گروهک تروریستی منافقین را به ذهن می‌آورد که به خاطر برنامه‌های شوم این گروهک از حق مادر شدن محروم شده یا ناچار به جدایی اجباری از فرزندانشان شدند.
گویا منافقین برخلاف ادعاهایشان، نه فقط ارزشی برای زنان قائل نیستند، بلکه حتی به جنگ با زنان می‌روند.
پایان برگ شانزدهم
شانزدهمین جلسه دادگاه رسیدگی به پرونده اتهام‌های منافقین با اعلام قاضی دهقانی پایان یافت و ۱۳ شهریور برای برگزاری جلسه بعد تعیین شد.
با داغ شدن بازار گفت‌وگو‌ها و گپ‌وگفت‌ها و مصاحبه‌ها، سروصدا سالن را فراگرفت؛ دوربین‌های تصویربرداری و عکاسی و دستگاه‌های ضبط صدا خاموش شدند، اما این یک خاموشی کوتاه یا به‌گفته قاضی دهقانی زمانی برای تنفس است تا برگ دیگری از جنایت‌های منافقین در جلسه‌ای دیگر بررسی شود.
انتهای پیام/