دوئل اوکراین و روسیه در کورسک

خبرگزاری میزان – حدود یک هفته پیش اوکراین حمله نظامی به منطقه کورسک روسیه را آغاز کرد و در این مدت، چندین هزار نیرو به اندازه ده‌ها مایل فراتر از مرز روسیه پیشروی کرده‌اند.

روسیه چند روز پس از این حمله تخلیه بلگورود، یکی دیگر از مناطق مرزی مجاور را آغاز کرد.

اهمیت عملیات در کورسک

حمله کورسک کارایی نظامی محدودی دارد، اما اهمیت سیاسی آن قابل توجه است؛ این عملیات نشان می‌دهد که ناتو هیچ خط قرمزی برای تشدید تنش علیه روسیه ندارد.

آمریکا، آلمان و اتحادیه اروپا تهاجم اوکراین را تایید کرده‌اند، در حالی که مدعی هستند در برنامه‌ریزی و هماهنگی آن دخالتی نداشته‌اند.

چنین ادعا‌هایی درباره عدم دخالت ناتو پوچ است؛ این حمله تنها یک ماه پس از نشست سران ناتو در واشنگتن صورت می‌گیرد که به‌طور رسمی نظارت بر تسلیح و آموزش ارتش اوکراین را مستقیما به ناتو واگذار کرد.

حمله اوکراین به کورسک با استفاده از تانک‌های آمریکایی و آلمانی و موشک‌های دوربرد، در واقع از واشنگتن، برلین و لندن دقیقه‌به‌دقیقه هماهنگ می‌شود.

۸۳ سال پیش، در آغاز عملیات بارباروسا در ژوئن ۱۹۴۱، تانک‌های آلمانی بر فراز مرز‌های شوروی سابق سرازیر شدند؛ امروز، خودرو‌های زرهی آلمانی بار دیگر به سمت روسیه حرکت می‌کنند، که از سوی نیرو‌های اوکراینی کنترل می‌شوند.

ناگزیر، نتیجه این می‌شود که اگر حمله اوکراین به روسیه با استفاده از سلاح‌های ناتو مجاز باشد، حمله مستقیم به روسیه برای نیرو‌های ناتو نیز مجاز است.

لغو محدودیت‌های اعلام شده درباره جنگ اوکراین

محدودیت‌های خوداعلام شده دولت آمریکا در مورد دخالت مستقیم در جنگ یکی پس از دیگری به‌طور نظام‌مند برچیده شده است.

در سال ۲۰۱۷، پیش از آغاز عملیات نظامی روسیه در اوکراین، آمریکا برای اولین بار رسما به اوکراین سلاح‌های مرگ‌بار ارائه کرد، سپس خودرو‌های زرهی و تانک‌ها در سال ۲۰۲۳ و جنگنده‌های اف-۱۶ و موشک‌های دوربرد در سال ۲۰۲۴ وارد اوکراین شدند، سپس مجوز استفاده از این سلاح‌ها در داخل روسیه صادر شد و اکنون اوکراین با استفاده از خودرو‌های زرهی آمریکا و آلمان مستقیما حمله زمینی به روسیه را آغاز کرده است.

• بیشتر بخوانید:
• استفاده از سلاح‌های ناتو در کورسک
• مسکو: کی‌یف تروریسم هسته‌ای را با حمایت غرب آغاز کرده است 

خط قرمز بعدی که ناتو از آن عبور خواهد کرد، می‌تواند استقرار نیرو‌های خود از جمله برای حمله نظامی به کریمه باشد.

در واقع، ناتو مصمم است از هر «خط قرمزی» که پیش از این برای محدود کردن دخالت خود در جنگ مستقیم با روسیه تعیین کرده بود، عبور کند.

این روند اکنون شامل «قرمزترین خطوط» است؛ حملات مستقیم به خاک روسیه.

درمورد بی‌ملاحظگی این سیاست نمی‌توان اغراق کرد؛ دولت روسیه علنا هشدار داده که حمله به خاک روسیه با استفاده از تسلیحات هسته‌ای مواجه خواهد شد.

کشور‌های عضو ناتو به روسیه این مجوز را می‌دهند تا این تهدید را جبران کند؛ اقدامی که می‌تواند نه‌تنها جرقه جنگ تمام‌عیار بین روسیه و ناتو، بلکه یک تبادل هسته‌ای شود.

عدم تمایل ناتو به مذاکره

کشور‌های عضو ناتو تمایلی به مذاکره ندارند، بلکه مصمم به تسلط و وادار کردن روسیه به پذیرش دیکته‌های آمریکا هستند.

تمام درخواست‌های پوتین برای «عقلانی بودن» قدرت‌های امپریالیستی تنها بی‌احتیاطی آن‌ها را افزایش می‌دهد، آن‌ها مصمم هستند روسیه را به‌طور نظامی درهم بشکنند.

انتهای پیام/