زندان‌های پرازدحام انگلیس؛ مکانی ناامن برای زنان

خبرگزاری میزان - کر استارمر تنها چند روز پس از پیروزی حزب کارگر در انتخابات انگلیس گفته بود که این کشور زندانی‌های بسیار زیادی داشته و زندان کافی برای جای دادن به آن‌ها ندارد.

این اظهارات پس از انتصاب جیمز تیمپسون به‌عنوان وزیر زندان‌های این کشور مطرح شده بود؛ تیمپسون هم در مصاحبه‌ای در ماه فوریه (بهمن/اسفند) گفته بود که تنها یک سوم از ۸۵ هزار نفری که در انگلیس زندانی هستند، قطعا باید آن‌جا باشند.

میرور در گزارش خود نوشته بود، یک راه حل پیشنهادی که به دولت ارائه شده این است که زندانیان زن را زودتر آزاد کند تا فضا‌های زندان‌ها آزاد شود که به جای آن برای مردان استفاده شود.

گزارش‌های دیگر پیش‌بینی کرده‌اند که دولت جدید انگلیس می‌تواند برنامه‌هایی را برای آزادی افرادی که ۴۰ تا ۵۰ درصد از زمان محکومیت خود را سپری کرده‌اند، با مجازات‌های حداکثر ۴ ساله، اجرا کند. در صورت اجرا، این برنامه می‌تواند شامل هزاران زنی باشد که در حال حاضر در زندان‌های انگلیس محبوس هستند. بسیاری از این زنان به دلیل جرایم غیرخشونت‌آمیز در زندان‌ها به‌سرمی‌برند. 

آمار زنان زندانی در انگلیس

تعداد زنان در زندان‌های انگلیس به طور قابل توجهی کمتر از مردان است. براساس آمارها، ۳ هزار و ۶۵۷ زن و بیش از ۸۳ هزار مرد در زندان‌های انگلیس محبوس هستند. 

میراندا دابسون از موسسه خیریه زنان در زندان‌های انگلیس، گفت: این پیشنهاد‌ها تایید می‌کند که در وهله اول بیشتر زنان نباید در زندان باشند.

سال‌هاست که موسسه‌های خیریه زنان در انگلیس خواستار اصلاح زندان‌ها شده‌اند و می‌گویند که زندان برای زنانی که مشکل‌های سلامت روانی دارند، آزار خانگی را تجربه کرده‌اند و پس از آزادی با بی‌خانمانی یا اسکان ناامن مواجه می‌شوند، محیط امن یا مناسبی نیست.

تجربه یک زن زندانی

نادیا یک زن انگلیسی است که به مدت ۵ ماه در زندان محبوس بود. نادیا گفت: زمانی که برای نخستین بار به زندان رفتم، می‌خواستم بمیرم.

وی گفت: در شب نخست زندانی شدنم بسیار ترسیده بودم؛ می‌توانستم صدای جیغ و فریاد زنان دیگر را بشنوم؛ بسیاری از زنان در زندان با حال بد مواجه بودند؛ آن‌ها نباید در زندان باشند و به حمایت در زمینه سلامت روان نیاز دارند.

نادیه در ادامه، گفت: اغلب این افراد در کودکی مورد آزار و اذیت قرار گرفته بودند و شروع به نوشیدن الکل یا مصرف مواد مخدر برای مقابله با وضعیت روحی خود می‌کردند.

در واقع، ۷۶ درصد از زنان زندانی گزارش می‌دهند که مشکل سلامت روانی دارند و به گفته میراندا دابسون از موسسه خیریه زنان در زندان‌های انگلیس، این افراد حمایت پزشکی یا روانپزشکی مورد نیاز خود را دریافت نمی‌کنند. 

براساس گزارش‌ها، ۷۰ درصد زنان زندانی آزار خانگی را تجربه کرده و ۵۳ درصد در کودکی مورد آزار و اذیت قرار گرفته‌اند.

نرخ خودآزاری در میان زنان زندانی بالاترین میزان گزارش شده در سال ۲۰۲۳ بوده است. این نرخ در سال منتهی به مارس ۲۰۲۳ حدود ۵۲ درصد افزایش داشته است.

دلایل زیادی پشت افزایش میزان آسیب به خود وجود دارد؛ زندان مکان امنی برای زنان نیست و خودآزاری می‌تواند آخرین راه حل برای مقابله با آن محیط باشد. 

محیط ناامن برای زنان باردار

پایگاه بیگ ایشیو در گزارشی نوشت، زندان برای زنان باردار به دلیل تاثیر اضافی بر جنین، نگرانی حاد است؛ زنان زندانی ۲ برابر بیشتر در معرض زایمان زودرس هستند. 

استرسی که یک زن در بارداری تجربه می‌کند می‌تواند بر رشد مغز جنین تاثیر بگذارد. برای زنان باردار در زندان، حتی یک محکومیت کوتاه می‌تواند تاثیر مادام‌العمر بر فرزند آن‌ها داشته باشد.

براساس گزارش‌ها، تقریبا هر هفته یک زن باردار در زندان‌های انگلیس زایمان می‌کند؛ روند زایمان در زندان‌های این کشور برای همه زنان باردار تقریبا یکسان است و از ۲ حالت خارج نیست؛ زنان زندانی هنگام زایمان درخواست کمک خواهند کرد، اگر درخواست‌های آن‌ها از سوی نگهبانان شنیده شود و نگهبانان درد آن‌ها را باور کند، زنان را با دستبند به بیمارستان می‌برند تا زایمان کنند؛ در حالت دوم، درخواست کمک زنان زندانی هنگام زایمان از سوی نگهبانان نادیده گرفته می‌شود و این امر به معنای مرگ نوزاد است.

هر دوی این گزینه‌ها یک معنا بیشتر ندارند؛ شکست گسترده سیستم عدالت کیفری انگلیس.

انتهای پیام/