بی‎خانمان‎ها زیر آوار برگزاری المپیک فرانسه

خبرگزاری میزان – بازگشت المپیک به پاریس پس از یک قرن، هزینه‌های سنگینی را بر آسیب‌پذیرترین افراد از جمله بی‌خانمان‌ها با سهم بالای مهاجران از این جمعیت تحمیل کرد؛ باز‌های پر سروصدا و چند میلیارد دلاری المپیک ۲۰۲۴ برای بی‌خانمان‌های همسایه دهکده المپیک پاریس به آوار اخراج دسته‌جمعی بی‌خانمان‌ها تبدیل شد.

اکنون می‌توان از جمعیت بی‌خانمان‌های پاریس، پایتخت فرانسه به‌عنوان جمعیتی نامرئی یاد کرد که دولت فرانسه مدت‌هاست برای حذف آن‌ها از چهره شهر هنگام بازی‌های المپیک نقشه می‌کشد؛ نقشه‌هایی که با ابزار پلیس خشن فرانسه برای اخراج دسته‌جمعی حدود ۱۰۰ هزار بی‌خانمان در پاریس اجرا می‌شوند.

سن سن دنیس، منطقه‌ای حاشیه‌ای در شرق پاریس که اکنون به همسایه محل برگزاری بازی‌های المپیک ۲۰۲۴ تبدیل شده، از سال‌ها پیش محل اسکان بی‌خانمان‌هایی بود که در میان موش‌ها و بوی تعفن با کمترین امکانات زندگی و بهداشتی به‌صورت متراکم زندگی می‌کردند.

این بخش از حومه شرقی پاریس که زمانی منطقه صنعتی با کارخانه‌های بزرگ و خانه‌های مد روز بود، پس از تبدیل شدن ساختمان‌هایش به فضا‌های متروکه مسکن افراد بی‌خانمان و مهاجران شد.

صد‌ها مهاجری که در سال‌های اخیر به فرانسه رسیدند، اکنون در سن سن دنیس مستقر شده‌اند؛ تقریبا یک سوم از جمعیت ۱.۶ میلیون نفری جمعیت سن سن دنیس مهاجر هستند: بالاترین درصد جمعیت مهاجر در مناطق مختلف فرانسه.

براساس گزارش سال ۲۰۲۱ اداره مسکن فرانسه، هزاران نفر در اردوگاه‌های خیابانی، پناهگاه‌ها و ساختمان‌های متروکه انبار مانند سن سن دنیس زندگی می‌کنند؛ در عین حال، مالکان ساختمان‌ها غالبا برای صدور حکم تخلیه به دادگاه مراجعه می‌کنند و قانون جدید سال گذشته با کوتاه کردن مراحل تخلیه و اعمال جریمه‌های قابل توجه و مجازات زندان برای ساکنان متصرف، زندگی را برای بی‌خانمان‌های این منطقه دشوارتر کرده است.

سن سن دنیس با استقرار محل اسکان هزاران ورزشکار در دهکده المپیک در همسایگی آن، طی روز‌های آینده به قلب تپنده المپیک پاریس تبدیل می‌شود.

• بیشتر بخوانید:
• سرکوب پناهجویان در فرانسه در آستانه المپیک پاریس
• سایه سنگین بحران بی‌خانمانی بر المپیک ۲۰۲۴ فرانسه

مقام‌های پاریس از ماه‌ها پیش (از حدود یک سال پیش) برای اخراج دسته‌جمعی بی‌خانمان‌های سن سن دنیس برای برگزاری باشکوه‌تر بازی‌های المپیک اقدام کردند!

آن‌ها موج‌هایی از اتوبوس‌های حامل افراد بی‌خانمان حومه پاریس را به سمت دیگر نقاط این کشور روانه کردند؛ چراکه فرانسه میلیارد‌ها دلار برای برگزاری بازی‌های المپیک در سن سن دنیس سرمایه‌گذاری کرده است.

بی‌خانمان‌های اخراج شده که شمارشان به ۳ هزار نفر می‌رسد، اکنون در مکان‌های ناآشنایی سرگردان شده یا با تهدید اخراج مواجه هستند؛ وعده مسکن دولت فرانسه برای اخراج اجباری نیز دروغی بیش نبوده است.

براساس اعلام رصدخانه اخراج از مکان‌های زندگی غیررسمی بین مه ۲۰۲۳ (اردیبهشت ۱۴۰۲) تا مه ۲۰۲۴ (اردیبهشت ۱۴۰۳) فقط حدود ۳۴ درصد از اخراج‌ها با پیشنهاد اقامتگاه جایگزین همراه بوده است؛ در عین حال، یکی از فعالان حقوق بشری می‌گوید اقامتگاه‌های جایگزین پیشنهادی فقط سه هفته اقامت را تضمین می‌کنند.

دولت فرانسه در حالی که در مسیر سنت ضد حقوق بشری تاریخی المپیک مبنی بر اخراج دسته‌جمعی و آواره‌سازی افراد آسیب‌پذیر از محل‌های زندگیشان اقدام کرد که وعده بازسازی این منطقه و حتی تحویل آپارتمان‌های ساخته شده در دهکده المپیک به افراد بی‌خانمان را داده است.

مقام‌های فرانسوی برای سفیدشویی این اقدام ضد حقوق بشری خود همچنین مدعی شدند که این اقدام با هدف پاکسازی شهر از افرادی که از سوی مقام‌های کشور «نامطلوب» تشخیص داده شدند، انجام شد.

البته اخراج این افراد تنها به دلیل آنچه پاکسازی شهر از افراد نامطلوب خوانده شد، نیست؛ وزیر حمل و نقل فرانسه ساکنان پاریس را تشویق به دورکاری یا گرفتن مرخصی در ایام برگزاری بازی‌های المپیک کرد تا فشار بر سیستم حمل و نقل عمومی این شهر کاهش یابد.

براساس نظرسنجی موسسه تحقیقاتی مستقل Odoxa در سال ۲۰۲۳، حدود ۴۴ درصد از ساکنان پاریس به المپیک و پارالمپیک دیدگاه منفی دارند که نسبت به ۲۱ درصد در سال ۲۰۲۱ افزایش قابل توجهی داشته است؛ بسیاری از ساکنان پاریس این بازی‌ها را یک بار مالی سنگین می‌دانند که به جای اینکه برای شهروندان فرانسوی عوایدی داشته باشد، به سود ذی نفع‌های چند ملیتی بزرگ تمام می‌شود.

از سوی دیگر اجرای رشته عملیات تخلیه گسترده یا اخراج دسته‌جمعی بی‌خانمان‌ها و مهاجران از پاریس از سوی سازمان‌های فعال در زمینه افراد آسیب‌پذیر به‌عنوان روفتن بدبختی‌ها زیر قالیچه توصیف شده تا شرایط پاریس را مطلوب نشان دهد.

اندرو زیمبالیست، اقتصاددان آمریکایی، که چندین کتاب در مورد اقتصاد المپیک نوشته است، می‌گوید: میزبانی المپیک به‌طور کلی ایده بدی است؛ زمین‌های زیادی برای میزبانی المپیک جهت ساخت دهکده المپیک شامل دهکده ورزشکاران، رسانه‌ها و ... استفاده می‌شود و با کمیاب شدن املاک و مستغلات شهری، این مردم فقیر هستند که برای اجرایی شدن زیرساخت‌های المپیک از زمین‌های خود اخراج می‌شوند.

انتهای پیام/