وظایف شورای عالی امنیت ملی (شعام)

خبرگزاری میزان – شورای عالی امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران، در تاریخ ۲۰ مهرماه سال ۱۳۶۸ تأسیس شد.

شواری عالی امنیت ملی، با نام اختصاری «شعام»، شورایی برای تأمین منافع ملی و پاسداری از انقلاب اسلامی ایران و تمامیت ارضی و حاکمیت ملی ایران است، که به ریاست رئیس‌جمهور تشکیل می‌شود.

این شورا، مهم‌ترین وزنه تصمیم‌گیری در سیاست خارجی و امور دفاعی و امنیتی کشور است.

اعضای شورای عالی امنیت ملی

شورای عالی امنیت ملی از مقامات عالی‌رتبه سیاسی، نظامی و اطلاعاتی جمهوری اسلامی ایران تشکیل می‌شود.

طبق اصل ۱۷۶ قانون اساسی اعضای شورای عالی امنیت ملی عبارتند از:

- رؤسای قوای سه‏‌گانه

- رئیس ستاد فرماندهی کل نیرو‌های مسلح

- مسئول امور برنامه و بودجه

- دو نماینده به انتخاب مقام رهبری

- وزیر امور خارجه، وزیر کشور، وزیر اطلاعات

- حسب مورد وزیر مربوط و عالی‏‌ترین مقام ارتش و سپاه

دبیر شورای عالی امنیت ملی

مهم‌ترین سمت ثابت شورای عالی امنیت ملی مسئولیت دبیرخانه آن است.

دبیر شورای عالی امنیت ملی با انتخاب مستقیم رئیس‌جمهور تعیین می‌شود و مسئولیت اداره دبیرخانه و نظارت بر اجرای صحیح تصمیمات و مصوبات شورا و امور اداری و اجرایی شورا را بر عهده دارد.

مطابق روال مرسوم در اغلب موارد دبیر شورای عالی امنیت ملی پس از انتخاب از سوی رئیس‌جمهور، به طور همزمان از سوی رهبر معظم انقلاب به عنوان نماینده رهبری در شورا نیز منصوب می‌شود.

وظایف شورای عالی امنیت ملی

فصل سیزدهم قانون اساسی با عنوان شورای عالی امنیت ملی به وظایف این شورا می‌پردازد.

طبق اصل ۱۷۶ قانون اساسی، شورای عالی امنیت ملی به منظور تأمین منافع ملی و پاسداری از انقلاب اسلامی و تمامیت ارضی و حاکمیت ملی، «شورای عالی امنیت ملی» به ریاست رئیس‌جمهور، با وظایف زیر تشکیل می‌‏گردد:

۱- تعیین سیاست‌‏های دفاعی- امنیتی کشور در محدوده سیاست‌‏های کلی تعیین‌‏شده از طرف مقام رهبری

۲- هماهنگ نکردن فعالیت‌‏های سیاسی، اطلاعاتی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی در ارتباط با تدابیر کلی دفاعی-امنیتی

۳- بهره‏‌گیری از امکانات مادی و معنوی کشور برای مقابله با تهدید‌های داخلی و خارجی.

شورای عالی امنیت ملی به تناسب وظایف خود شورا‌های فرعی از قبیل شورای دفاع و شورای امنیت کشور تشکیل می‌‏دهد.

ریاست هر یک از شورا‌های فرعی با رئیس‌جمهور یا یکی از اعضای شورای عالی است که از طرف رئیس‌جمهور تعیین می‌‏شود.

حدود اختیارات و وظایف شورا‌های فرعی را قانون معین می‏‌کند و تشکیلات آن‌ها به تصویب شورای عالی می‌‏رسد.

مصوبات شورای عالی امنیت ملی پس از تأیید مقام رهبری قابل اجرا است.

انتهای پیام/