صفحه نخست

رئیس قوه قضاییه

اخبار غلامحسین محسنی اژه‌ای

اخبار سید ابراهیم رئیسی

اخبار صادق آملی لاریجانی

قضایی

حقوق بشر

مجله حقوقی

سیاست

عکس

حوادث- انتظامی و آسیب‌های اجتماعی

جامعه

اقتصاد

فرهنگی

ورزشی

بین‌الملل- جهان

فضای مجازی

چندرسانه

اینفوگرافیک

حقوق و قضا

محاکمه منافقین

هفته قوه قضاییه

صفحات داخلی

افزایش تبعیض و خشونت علیه زنان بومی؛ نقض حقوق بشر در کانادا ادامه دارد

۳۱ خرداد ۱۴۰۳ - ۱۳:۲۵:۲۹
کد خبر: ۴۷۷۹۰۳۵
دسته بندی‌: حقوق بشر ، عمومی
مردم بومی کانادا، به‌ویژه زنان طی دهه‌های گذشته در تبعیض و خشونت را در زمینه‌های مختلف تجربه، از جمله رفتار افسران پلیس، تجربه کرده‌اند.

خبرگزاری میزان - کانادا، که همواره خود را یکی از مدعیان اصلی حقوق بشر معرفی می‌کند، خود یکی از ناقضان اصلی حقوق بشر، به‌ویژه حقوق بومیان این کشور است.

پناهگاه زنان بومی مونترال و مرکز تحقیقات-اقدامات مربوط به روابط نژادی (CRARR) کانادا زنگ خطر را در مورد نیاز‌های فزاینده به زنان و دختران بومی بدون مسکن در مونترال به‌صدا در آوردند.

آن‌ها می‌گویند که شاهد افزایش خشونت فیزیکی و جنسی علیه زنان و دختران بومی، قاچاق انسان و سایر جنایت‌های خشونت‌آمیز در در این کشور هستند.

لورا آگیار، هماهنگ‌کننده موسسه ایسکوئو برای پناهگاه زنان بومی، می‌گوید: خشونتی که ما شاهد آن هستیم، شبیه انواع بسیار جدی خشونت است. 

آگیار می‌گوید که او موارد زیادی را در مورد خفه کردن، که یکی از کشنده‌ترین اشکال خشونت است، علاوه بر انواع دیگر خشونت، دیده است. 

سی‌تی نیوز می‌نویسد که نمایندگان پناهگاه زنان بومی مونترال اطلاعاتی را در مورد حوادث در شهر مونترال برای آوریل و می‌سال ۲۰۲۴ ارائه کردند. 

این موارد شامل ۲۱ مورد خشونت خانگی، ۱۴ مورد تجاوز جنسی، ۴ فرد گم شده، ۴ مورد گروگان‌گیری/حبس اجباری، ۷ مورد قاچاق جنسی و ۱۳ مورد خشونت خیابانی است.

کارشناسان هشدار داده‌اند که این وضعیت در حال وخیم شدن است.

آگیار همچنین گفت: ما شاهد خشونت‌های زیادی نیز هستیم که به آسیب‌های بدنی بسیار جدی مانند شکستگی استخوان و خونریزی داخلی منجر می‌شود. این زنان و دختران به دلیل بی‌اعتمادی به سیستم پزشکی کانادا برای درمان به مراکز مراجعه نمی‌کنند.

عوامل ساختاری پشت این روند عبارتند از تعصب نژادی و جنسیتی، کمبود منابع برای رفع نیاز‌ها و تقاضا‌های رو به رشد برای خدمات، و عدم دسترسی به منابع نهادی موجود به دلیل موانع فرهنگی و اجتماعی.

همچنین یکی از مسائلی که برای بسیاری از زنان، به‌ویژه زنانی که در سن ۱۸ سالگی از سیستم حمایت از جوانان خارج می‌شوند، نداشتن دسترسی کافی به حفاظت و حمایت پلیس و سایر نهادهاست.

یک کارشناس گفت که بی‌اعتمادی زیادی نسبت به پلیس کانادا وجود دارد، و تنها چیزی که از زنان بومی می‌شنویم این است که «پلیس هرگز در زمان نیاز ما در آنجا حضور ندارد».

سی‌تی‌وی نیوز هم در گزارشی نوشت که گزارش جدیدی از انجمن زنان یلونایف نشان می‌دهد که زنان بومی بی‌خانمان در شمال کانادا احساس می‌کنند که به خوبی از سوی پلیس کانادا محافظت نمی‌شوند و در عوض با خشونت و تبعیض پلیس روبرو هستند.

این گزارش می‌گوید: زنان بومی می‌گویند که از سوی پلیس مورد خشونت قرار گرفتند و به صراحت به آن‌ها گفته می‌شود من می‌توانم هر کاری را که می‌خواهم با شما انجام دهم و هیچ‌کس شما را باور نخواهد کرد.

زنان بومی که در این تحقیق شرکت کردند، گفتند که احساس می‌کنند نگرانی‌هایشان به اندازه نگرانی‌های افراد غیربومی جدی یا معتبر گرفته نشده است.

یک کارشناس در این مورد گفت: این تجربیات همراه با بی‌اعتمادی گسترده به پلیس کانادا پیامد‌های واقعی دارند.

او گفت: بسیاری از زنان بومی بی‌خانمان از پلیس کمک نمی‌خواهند، زیرا می‌ترسند نادیده گرفته شوند، یا رفتار بدی با آن‌ها انجام شود.

انتهای پیام/



ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *