مسیر پر پیچوخم ترودو برای ماندن در قدرت
کارشناسان معتقدند جاستین ترودو، تنها فرد باقیمانده لیبرال‌ها در سران کشورهای گروه هفت، اگر قرار باشد امروز در انتخابات کانادا شرکت کند، با اختلاف شکست خواهد خورد.
خبرگزاری میزان - سران لیبرال در کشورهای غربی به‌علت مجموعه تصمیمهای آنها در دوران کرونا، مواضع آنها در قبال سیاست‌های مهاجرتی، سیاست‌های شتاب‌زده درباره کاهش وابستگی به سوخت‌های فسیلی و دشمنی با صنعت کشاورزی، با چالش‌های جدی در کشورهای خود روبرو شده‌اند.
بخشی از مردم کشورهای اروپایی از سیاست‌های افراطی چپ‌گرایانه به ستوه آمده و در سه سال اخیر به راست‌گرایان رای داده‌اند.
تعدادی از کارشناسان سیاسی پیش‌بینی می‌کنند که جاستین ترودو و دولت لیبرال او در کانادا نیز کار سختی را پیش رو دارد.
طی نظرسنجی‌های متعددی که از مردم کانادا در یک سال اخیر انجام شده، میزان مقبولیت ترودو با اختلاف ۱۰ درصدی کمتر از پیر پالیو Pierre Poilievre شخصیت نوظهور حزب محافظه‌کار است. عدهای از هم‌حزبی‌های ترودو معتقدند که او باید از سمت خود استعفا کند و به شخصی دیگر فرصت رقابت را با رقیب محافظه‌کار دهد.
ترودو برای ماندن در مسند قدرت، کمتر از شانزده ماه فرصت دارد تا انتخابات سراسری را برگزار کرده و برای دوره چهارم نخست وزیر کانادا شود. مشکل فارغالتحصیل «مجمع جهانی اقتصاد» WEF این است که تمامی ترفندهای او برای بازسازی چهره خود نزد مردم، ناکام مانده است.
نیک نانوس، کارشناس برگزاری نظرسنجی‌ها در کانادا به پولتیکو، می‌گوید: لیبرال‌ها از هر حربه‌ای برای کاهش وجهه محافظه‌کاران استفاده کرده‌اند تا بتوانند فاصله ترودو با پالیو را کمتر کنند.
پولتیکو درباره چالش‌های ترودو، می‌نویسد: مشکلاتی که گریبان ترودو را گرفته است شبیه به مسائلی است که دیگر سران کشورهای اروپایی و جو بایدن نیز با آنها روبرو شده‌اند اعم از غوغای تفکرات پوپولیستی، تورم و خشم مردم از پروتکل‌های اجباری کرونا. البته ترودو به‌عنوان تنها فردی که میان گروه کشورهای جیهفت، بیشترین مدت را بر مسند قدرت نشسته است، مشکلات اختصاصی خود را هم دارد؛ مردم کانادا از حزب لیبرال و ترودو خسته شده و تعدادی رسوایی نیز، گریبان دولت او را گرفته است.
نانوس، معتقد است که ترودو برای احیای تصویر خود، بایدن و زلنسکی (رئیس‌جمهور اوکراین) را نیز به پارلمان دعوت کرد و اما هیچیک از این اقدامات، نتیجه‌ای را که او به دنبالش بود، حاصل نکرد.
البته جو بایدن و بازیگری نظیر زلنسکی، به همان اندازه‌ای که این دو مرد میان نیمه جمهوری‌خواه آمریکا مورد حمایت هستند، میان نیمه محافظه‌کار کانادا نیز محبوبند!
با این حال هنوز مشخص نیست که آیا ترودو قصد کناره‌گیری را دارد یا خیر؛ حتی هیچ یک از معاونان او نیز اشاره‌ای به برنامه آتی نخست‌وزیر فعلی نمی‌کنند. اگر ترودو در ماه جون و اوایل جولای استعفا کند، رقابت برای رهبری حزب لیبرال آغاز خواهد شد و برای این کار مدتی چندانی باقی نیست. اگر او از رهبری حزب کنار نرود، لیبرال‌ها گزینه‌ای جز ترودو نخواند داشت.
ترودو در یکی از مصاحبههای اخیر خود درباره فضای امروز کشورش، گفت: انتخابات پیشرو، مبارزه‌ای است با بازی‌های ساده پوپولیستی، خشم و تفرقه‌افکنی که تمامی اقصی نقاط جهان را دربرگرفته است. من اگر اکنون از این نبرد کنار روم، نمی‌توانم آن فردی که می‌گویم، باشم.
- بیشتر بخوانید:
- نگرانی دموکرات‌ها از شانس بایدن در انتخابات ریاست‌جمهوری ۲۰۲۴
- معرفی کامل دهک‌های اقتصادی در آمریکا + نمودار
البته لیبرال‌ها هنوز به ترودو امیدوار هستند.
پولتیکو در ادامه تحلیل خود با نیت حماسه‌سازی از ترودو، نوشت: حماسه ترودو در نتیجه یک مبارزه بوکس در سال ۲۰۱۲ در حالی شکل گرفت که او برخلاف تمام پیش‌بینی‌ها، یک سناتور عضلانی را در رینگ شکست داد. جلوی هر لیبرالی را در کانادا بگیرید و از او درباره آینده ترودو بپرسید، خواهید شنید که وقتی داور شروع به شمارش ناک‌اوت می‌کند، ترودو جان تازه‌ای گرفته و بر رقیب خود چیره خواهد شد.
پیر پالیو که این روزها با حمایت روبرو شده، استعاره‌ای است از تمامی سیاست‌هایی که ترودو به شدت از آنها متنفر است. یکی از اعضای حزب لیبرال در رابطه، گفت: پالیو، سوهان روح ترودو شده و معتقد است که می‌تواند او را در انتخابات شکست دهد. ترودو این فرد را به مثابه مردی می‌بیند که قصد دارد عکس تمامی سیاست‌های او در این سه دوره را پیاده کند.
ترودو در یکی از تلاش‌هایش برای تخریب وجهه پالیو، تصمیم گرفت که او را به ترامپ تشبیه کرده و اشاره به سیاست‌های مشابه این دو کند؛ ترودو در ترفندی تخریبی، گفت که الکس جونز (پادکستر معروف ضد سیستم) نیز، مواضع سیاسی پالیو را دوست دارد.
ترودو به این علت نام الکس جونز را به زبان آورد که رسانه‌های دموکرات، یک هیولای نظریه پرداز توطئه از جونز ترسیم کرده‌اند و برچسب حمایت چنین فردی از پالیو می‌تواند برای آینده این سیاست‌مدار گران تمام شود.
پولیتیکو لقب slogan-a-minute Conservative warrior «جنگجوی محافظه‌کاری که هر-دقیقه-یک-شعار-می‌ده» را به پالیو اختصاص داده و در ادامه گزارش خود می‌گوید: این سیاست‌مدار، دولت لیبرال را به‌علت سیاست‌های حاکمیت در قبال مالیات کربن (افزایش مالیات برای صنایع و حتی خودروهایی که از سوخت‌های فسیلی استفاده می‌کنند) و بحران گرانی مسکن، به کیسه بوکس تبدیل کرده است.
پالیو از هر فرصتی برای کُری‌خوانی با لیبرال‌ها استفاده کرده و می‌گوید که لیبرال‌ها می‌ترسند که انتخابات را زودتر برگزار کنند. با این حال پولیتیکو معتقد است که اگر ارین اوتول، رئیس محافظه‌کاران باقی می‌ماند، ترودو انتخابات را زودتر برگزار می‌کرد.
لیبرال‌های کانادایی به‌دنبال جایگزین ترودو
سیاست‌مداران در راس کار چند ماهی می‌شود که در تلاشند تا جایگزینی را برای ترودو پیدا کنند. سناتور پرسی داون Percy Downe سال گذشته از ترودو خواست تا استعفا کند، اما این درخواست به بن‌بست رسید.
جان منلی، وزیر سابق اقتصاد در کانادا، دوره ترودو را به سریال «ساینفیلد» تشبیه کرد و گفت: ساینفلیلد برای ۹ فصل سریال خوبی بود، اما حتی چنین سریالی را نتوانستند تا فصل دهم کش دهند.
هیچ جایگزین مشخصی برای ترودو در نظر گرفته نشده است و حزب لیبرال نمی‌تواند به‌راحتی روی یک فرد دیگر قمار کند.
یک منبع نزدیک به تیم ترودو، می‌گوید: تیم ترودو هرگونه زمزمه جایگزینی را در نطفه خفه می‌کند و هرگونه خیانتی را برنمی‌تابد.
نام‌های متعددی برای جایگزینی ترودو در رسانه‌های کانادا مطرح می‌شود اما هیچ‌کسی مواردی که ترودو را به یک ستاره تبدیل کرد، در یک بسته ندارد؛ مشخصاتی اعم از: سلبریتی‌بودن، امپراتوری سیاسی و مهارت در بازی‌های سیاسی.
یکی از افرادی که از مردم کانادا برای جایگزین احتمالی ترودو نظرسنجی کرده بود، گفت: فضا اینطوری نیست که اگر کریستیا فریلند را جایگزین ترودو کنند، رقابت به پالیو نزدیک می‌شود. اکنون شرایط این‌گونه نیست.
فشار‌ها روی ترودو زیاد است
ترودو در یکسال گذشته سعی کرده است تا وجهه خود را احیا کند؛ او چند متخصص تبلیغات را استخدام کرده تا آنها بتوانند شعارهایی را برای جلب افراد زیر ۴۰ سال طراحی کنند؛ ترودو به جذب این گروه سنی احتیاج فراوانی دارد.
بروس اندرسون، کارشناس سیاسی درباره رقابت میان پالیو و ترودو، گفت: چیزی که دارم در جامعه می‌بینیم این است که مردم با مسئله نبود یک گزینه میانه‌رو روبرو هستند؛ آنها یک فردی را می‌خواهند که کمتر از پالیو راست‌گرا باشد و کمتر از ترودو چپ‌گرا. مردم می‌گویند که از سیاست‌های چپ‌گرایانه ترودو خسته شده‌اند.
نگرانی اتاوا از دخالت در انتخابات کانادا
یکی دیگر از چالش‌هایی که این روزها گریبان دولت ترودو را گرفته، مسئله دخالت‌های ادعایی سرویس اطلاعاتی چین و هند در انتخابات کاناداست. کانادا می‌گوید که سازمان اطلاعات این دو کشور آسیایی، در چند مورد علیه کاندایدهای محافظه‌کار تبلیغ کرده و به نمایندگان لیبرال کمک‌های مالی کرده‌اند تا یک فرد همسو با این دو کشور در انتخابات پیروز شود.
یک گزارش جدید که روی بیشتر بندهای آن به‌علت «فوق سری» خط تیره کشیده شده، مدعی شده که عاملان سرویس‌های اطلاعاتی چینی و هندی اکنون در پارلمان این کشور حضور دارند.
پیر پالیو، دولت ترودو را تحت فشار قرار داده تا نام این افراد را فاش کند. او در این رابطه گفت: گزارش کمیته امنیت ملی نشان می‌دهد که تعدادی از نمایندگان پارلمان برای دشمنان کانادا کار می‌کنند. مردم کانادا حق دارند تا نام این افراد را دانسته و بفهمند که چه اطلاعاتی رد و بدل شده است.
دومنیک لبلانک وزیر امنیت عمومی نیز در صحن پارلمان گفت: هیچ دولت متعهدی در این شرایط نام‌های محرمانه را فاش نخواهد کرد.
حرف آخر
تنها دو مورد از چالش‌های بالا برای پیروزی جناح راست در یک کشور اروپایی کافی است و پولتیکو در جمع‌بندی خود اشاره می‌کند که اگر لیبرال‌ها در نظرسنجی‌های سال دیگر ببینید ۲۵ درصد از محافظه‌کاران عقب هستند، آیا اصلاً به خودشان زحمت می‌دهند تا در انتخابات رقابت کنند؟
انتهای پیام/
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *