تبعیض در کانادا؛ سیاه‌پوستان و بومیان قربانیان اصلی نابرابری

خبرگزاری میزان - کانادا یکی از کشور‌هایی است که با وجود ادعای دفاع از حقوق بشر و برابری اجتماعی، همواره شاهد تبعیض و نابرابری بوده است.

براساس نظرسنجی‌های انجام شده، بیش از یک نفر از هر ۳ شخص ۱۵ ساله و بالاتر که در کانادا زندگی می‌کنند (یعنی ۳۶ درصد)، نوعی تبعیض یا رفتار ناعادلانه را تجربه کرده‌اند.

این تجارب در محیط‌های مختلفی، از جمله در حین تحصیل، درخواست شغل، کار، خرید، و دریافت مراقبت‌های بهداشتی و موارد دیگر، رخ داده‌اند.

نتایج، براساس داده‌های جدید از نظرسنجی جمع‌آوری شده از ژانویه تا مارس ۲۰۲۴، نشان می‌دهد که تبعیض و رفتار ناعادلانه همچنان به‌طور نامتناسبی بر گروه‌های نژادی، مردم بومی، زنان، افراد دارای معلولیت و بزرگسالان جوان تاثیر می‌گذارد. 

تبعیض علیه گروه‌های قومی و نژادی

با استفاده از داده‌های تلفیقی از ۶ نظرسنجی اجتماعی کانادا، می‌توان تلاقی ویژگی‌های مختلف افرادی را که تبعیض را تجربه کرده‌اند، بررسی کرد.

براساس نظرسنجی‌ها، از سال ۲۰۲۱ تا ۲۰۲۴ بیش از نیمی (۵۱ درصد) از افراد اقلیت نژادی (نژادی‌سازی شده) ۱۵ ساله و بیشتر گزارش کردند که طی ۵ سال گذشته تبعیض یا رفتار ناعادلانه را تجربه کرده‌اند. این نرخ تقریبا ۲ برابر نسبت ۲۷ درصدی ثبت شده برای افراد غیر اقلیت نژادی بود. 

گزارش‌های تبعیض در میان جمعیت اقلیت نژادی متولد کانادا (۵۷ درصد)، بیشتر از افراد اقلیت نژادی است که به‌تازگی به کانادا مهاجرت کرده‌اند (۴۸ درصد). 

این تفاوت در میان سیاه‌پوستان کانادایی برجسته‌تر بود. براساس آمارها، ۷۱ درصد از سیاه‌پوستان متولد کانادا به‌طور قابل‌توجهی تبعیض را تجربه کرده‌اند.

شیوع بالاتر تجارب تبعیض در میان گروه‌های نژادی عمدتا ناشی از نژاد یا قومیت بود. به‌طور خاص، تبعیض براساس نژاد یا رنگ پوست دلیل اصلی تبعیض علیه افراد اقلیت بوده است.

همچنین تبعیض علیه بومیان کانادا نیز همچنان وجود دارد. براساس آمارها، ۴۶ درصد بومیان این کشور تجربه تبعیض را گزارش کرده‌اند.

• بیشتر بخوانید:
• نقش افسران پلیس کانادا در آمار بالای خشونت علیه زنان
• گزارش سالانه کمیسیون حقوق بشر کانادا منتشر شد

دلایل این تجارب تا حد زیادی به دلیل هویت بومی و ظاهر فیزیکی در نظر گرفته شده است. ۲۳ درصد افراد بومی نیز تقریبا ۲ برابر بیشتر از جمعیت غیر بومی به دلیل ناتوانی جسمی یا ذهنی مورد تبعیض قرار گرفتند.

سطوح بالایی از تبعیض برای افراد دارای معلولیت نیز ثبت شده است. در مجموع، ۴۴ درصد از افراد دارای معلولیت در مقایسه با ۳۲ درصد افراد بدون معلولیت، تجربه تبعیض را گزارش کردند. 

تبعیض گسترده در محل کار

براساس داده‌های جمع‌آوری شده، محل کار (در ۴۱ درصد موارد) رایج‌ترین محل تبعیض یا رفتار ناعادلانه بود؛ خواه در حین کار، درخواست برای کار، یا در زمان درخواست ترفیع شغلی.

تقریبا نیمی (۴۸ درصد) از سیاه‌پوستان تبعیض یا رفتار ناعادلانه را در محیط کار تجربه کرده‌اند.

افراد سیاه‌پوست نیز بیش از ۲ برابر بیشتر از سایر گروه‌های قومی و نژادی تبعیض را در زمان جستجوی مسکن گزارش می‌کنند. 

رابطه معکوس مواجهه با تبعیض و کیفیت زندگی

تحقیق‌های انجام شده نشان می‌دهد که تجارب تبعیض و رفتار ناعادلانه ممکن است بر ادراک کلی از سلامت و رفاه تاثیر بگذارد. 

افرادی که تبعیض را تجربه کرده‌اند در مقایسه با افرادی که این موضوع را تجربه نکرده‌اند، بیشتر از رفاه در زندگی خود نارضایتی دارند. 

به عباریتی دیگر، هرچه تبعیض بیشتر می‌شود، رضایت از زندگی و رفاه کاهش می‌یابد.

انتهای پیام/