شعر و قصیده‌هایی از شاعران در سوگ رئیس جمهوری شهید
دو تن از شاعران انقلابی-آئینی ایران اسلامی، در سوگ شهید آیت‌الله سید ابراهیم رئیسی، رئیس‌جمهوری شهید کشور اشعاری را سروده اند.
خبرگزاری میزان - شهادت رئیس‌جمهوری مجاهد جمهوری اسلامی ایران و همراهانش در حادثه سقوط بالگرد غم بزرگی را برای مردم و هنرمندان ایران به دنبال داشته است و شاعران و ادیبان ایران اسلامی در پی شهادت آیت‌الله سید ابراهیم رئیسی اشعاری سروده‌اند.
علیرضا قزوه شاعر انقلابی در نخستین لحظه‌های شهادت رئیس‌جمهور در شعری سروده است:
در ما قیامت کن قیامت سید ابراهیم
ای صاحب جود و کرامت سید ابراهیم
ما را خبر‌ها بی‌خود از خود کرده می‌دانی
اما تو راحت باش راحت سید ابراهیم
تو شاد از دیدار با ما مردم دلتنگ
ما خسته از دنیای غربت سید ابراهیم
از ابتدا هم تو شهید زنده‌ای بودی
شد قسمتت آخر شهادت سید ابراهیم
یاد رجایی، باهنر، را زنده کردی باز
دیدار ما روز قیامت سید ابراهیم
محمدمهدی سیار، دیگر شاعری بود که برای شهید آیت الله رئیسی سروده است:
آری همین امروز و فردا باز می‌گردیم
ما اهل آنجاییم، از اینجا باز می‌گردیم
با پای خود سر در نیاوردیم از این اطراف
با پای خود یک‌روز، اما باز می‌گردیم
چون ابر‌ها صحرا به صحرا برد ما را باد
چون رود‌ها صحرا به صحرا باز می‌گردیم
این زندگی مکثی‌ست مابین دو تا سجده
اسغفراللهی بگو، ما باز می‌گردیم
ما عاقبت «انا الیه راجعون» بر لب
از کوچه بن بست دنیا باز می‌گردیم
آیت‌الله سید ابراهیم رئیسی رئیس جمهوری، حسین امیرعبداللهیان وزیر امور خارجه، آیت‌الله آل‌هاشم نماینده ولی فقیه، مالک رحمتی استاندار آذربایجان شرقی و اعضای تیم حفاظت و خلبانان پرواز، یکشنبه ۳۰ اردیبهشت طی یک سانحه هوایی و در حین خدمت به مردم شریف ایران به شهادت رسیدند.
انتهای پیام/
نظرات بینندگان
پندار ما این است که ما مانده ایم و شهدا رفته اند، اما حقیقت آن است که زمان ما را با خود برده است و شهدا مانده اند. شهید آوینی
خانه ی عشق نامیده میشد
موی سرسبز یاس سپیدی
پشت دیوار آن دیده میشد
روزی از روزها از کشور ما
مردی از جنس مردم سفر کرد
ابا بر پشت و کفش گلی به پا داشت
از درون کشور ما گذر کرد
ساعتها باغم گذشتند
کشور از سیدابراهیم بی خبر بود
چشمهای صبور و نجیبش
چندساعتی خیره به در بود
تا که یک صبح یک صبح غمگین
بر در کشور ما خیمه بستند
نغمه ی شهادت آمد و از دیوار کشور
شاخه ی یاسها را شکستند
بعد از آن روز دیگر ندیدم
کشورم شاد باشد بخندد
بعد از آن روز دیگر ندیدم
خنده بر لبان عاشقان نقش بندد
ردپای یک عشق در اینجاست
پا به قلبمان آهسته بگذار
وقتی از کشور ما گذر می کنی تو
حرمت رئیس جمهورمان را نگهدار.....
شعر...دکتر نفیسه ورکیانی پور
متشکرم
که این هشت گل لاله باشند بر آخرین سفری.
آمد خبری داغ چو آتش بر دل
هشت لاله ملت همه پرپرند بر یک والا هدفی.
شاید سخت بوده لحظه اول به نظر
اما مخلصان پیش مرگند بر این چنین سفری.
روح دمید آنکه نظر کرده به ما
خود باز گیرد این روان را با خوش خبری.
که بفهمد به کجا لحظه‌ای دیدار وفاست شهید،داند ارزش این مکتب و این چنین هدفی.
خادم ملت به کجا اخم کند به وقت دیدار خلیل
شهسوارا ببین لایق این لاله‌های پرپر بوده چه ملتی
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *