پرونده اعتراض‌های حقوق بشری دانشجویان در آمریکا؛ از جنگ غزه تا حذف آپارتاید

خبرگزاری میزان – دانشگاه‌های سراسر آمریکا در ۲ هفته گذشته شاهد برپایی تجمع‌ها و تحصن‌های اعتراضی در حمایت از غزه بودند؛ این اعتراض‌ها یکی پس از دیگری با حمله پلیس به دانشگاه‌های محل برگزاری اعتراض‌ها به خشونت صریح و بی‌پرده علیه استادان و دانشجویان تبدیل شدند.

دانشجویان آمریکایی در بیشتر دانشگاه‌های این کشور با وجود تهدید به تعلیق و دستگیری علیه جنگ رژیم صهیونیستی تظاهرات و تجمع می‌کنند.

دانشگاه کلمبیا که ۱۲ اردیبهشت هدف حمله پلیس ضد شورش قرار گرفت، در قلب این جنبش قرار دارد؛ هاروارد، ییل، تافتس، نورث وسترن و چند دانشگاه دیگر در تگزاس شاهد برپایی کمپ‌هایی اعتراضی از سوی دانشجویان بودند.

خواسته دانشجویان معترض از دانشگاه‌های محل تحصیلشان، این است که به همکاری خود با شرکت‌ها و نهاد‌های تسهیل‌کننده نسل کشی در غزه پایان دهند.

پیش از آغاز اعتراض‌های دانشجویی در آمریکا در محکومیت جنایت‌های رژیم صهیونیستی در غزه نیز این مرکزها در رویداد‌های مشابه دارای عناصر نقض حقوق بشر، اعتراض‌های جدی را برگزار کردند که همگی با مداخله پلیس به خشونت و اعمال زور بیش از حد از سوی پلیس، کشیده شد.

اگرچه این نخستین بار نیست که دانشگاه‌های آمریکا شاهد برگزاری اعتراض‌ها بوده‌اند، اما معترضان، ناظران و کارشناسان تاکید دارند که سرکوب دانشجویان در رویداد‌های جاری شدیدتر و بی‌سابقه بوده است.

آنگوس جانستون، مورخ فعالیت دانشجویی آمریکایی در بخش تاریخ انجمن هاستوس، می‌گوید: یکی از موضوع‌هایی که واقعا قابل توجه است این است که در مقایسه با دهه ۱۹۶۰، ما شاهد تهاجم و استفاده از تاکتیک‌های خشونت بارتری هستیم.

وی با اشاره به اینکه این اعتراض‌ها در قیاس با اعتراض‌های دانشجویی دهه ۱۹۶۰ به‌ویژه در اواخر این دهه خفیف‌تر هستند، گفت: با وجود این، برخورد‌های دولتی، اداری و پلیسی با اعتراض‌های جاری به مراتب شدیدتر است.

برخی از اعتراض‌های کلیدی با موضوع‌های حقوق بشری که دانشجویان در دانشگاه‌های آمریکا آن‌ها را هدایت کرده‌اند، در زیر آمده است:

۱۹۵۴-۶۰: اعتراض به تفکیک نژادی در دانشگاه‌ها

دیوان عالی آمریکا در سال ۱۹۵۴، حکم کرد که تفکیک‌های نژادی در دانشگاه‌های این کشور غیرقانونی هستند؛ از سال ۱۸۹۶ تا آن زمان دانشگاه و مدارس آمریکا دارای تفکیک نژادی بودند.

در اول فوریه ۱۹۶۰ (۱۱ بهمن ۱۳۳۸)، چهار دانشجوی سیاه‌پوست در دانشکده کشاورزی و فنی کارولینا شمالی، تحصن‌های مسالمت‌آمیزی را در سلف‌های غذاخوری مخصوص سفیدپوستان آغاز کردند و با وجود تهدید‌ها حاضر به ترک محل تحصن خود نشدند.

در ۵ فوریه (۱۵ بهمن)، تعداد دانشجویانی که در آن مکان نشسته بودند به ۳۰۰ نفر رسید؛ این جنبش به سرعت به دانشگاه‌ها و دیگر مکان‌های عمومی شهر‌های مختلف آمریکا گسترش یافت و سیاه‌پوستان و سفیدپوستان به آن پیوستند.

این جنبش موفق شد به هدف خود برسد و تا جولای ۱۹۶۰ (تیر ۱۳۳۸) سلف‌های غذاخوری دانشگاه‌ها ادغام شدند؛ جنبش یاد شده در عین حال، به ایجاد کمیته هماهنگی بدون خشونت دانشجویی منجر شد که به‌عنوان یک گروه بین نژادی حامی اعتراض مسالمت‌آمیز در سال ۱۹۶۰ فعالیت خود را آغاز کرد.

۱۹۶۸-۶۹: تظاهرات علیه جنگ ویتنام

در آوریل ۱۹۶۸ (اوایل اردیبهش ۱۳۴۷)، دانشجویان دانشگاه کلمبیا و کالج بارنارد وابسته به آن، علیه جنگ ویتنام که در سال ۱۹۵۴ آغاز شده بود و تا سال ۱۹۷۵ ادامه داشت، تظاهراتی برگزار کردند.

حدود یک هفته پس از شروع اعتراض‌ها در ۳۰ آوریل (۱۰ اردیبهشت)، حدود هزار افسر از نیروی گشت تاکتیکی شهر نیویورک به دستور رئیس دانشگاه کلمبیا به این مرکز فراخوانده شدند؛ پلیس نزدیک به ۷۰۰ نفر را به اتهام اقدام جنایی و اخلال در نظم عمومی دستگیر کرد.

در برخی ساختمان‌های دانشگاه، پلیس به زور ۱۴۸ نفر را مجروح کرد.

این اعتراض‌ها در نهایت دانشگاه کلمبیا را ناچار کرد به رابطه با یک موسسه پنتاگون که برای جنگ ویتنام تحقیقات انجام می‌داد، پایان دهد؛ ضمن اینکه رئیس دانشگاه نیز از کار برکنار شد.

دانشجویان دانشگاه هاروارد نیز به جنگ ویتنام اعتراض کردند؛ در شب ۹ آوریل ۱۹۶۹ (۲۰ فروردین ۱۳۴۸)، دانشجویان فهرستی از خواسته‌ها را بر در خانه رئیس دانشگاه هاروارد زدند.

آن‌ها مخالف همکاری هاروارد با سیاست‌های نظامی بود، زیرا یک شرکت دارویی همکار هاروارد به ارتش آمریکا ناپالم (ناپالم از بنزین یا پلی‌استیرن یا نفت تشکیل شده که بمبی وحشتناک محسوب می‌شود) می‌داد.

اعتراض‌ها در هاروارد با حضور افسران پلیس خاتمه نیافت و جسته و گریخته ادامه داشت.

گارد ملی اوهایو، یک سال بعد در ۴ مه ۱۹۷۰ (۱۴ اردیبهشت ۱۳۴۹)، در جریان اعتراض ۳۰۰ دانشجوی مخالف جنگ ویتنام و گسترش آن به کامبوج در دانشگاه ایالتی گنت، چهار دانشجو را کشته و ۹ نفر دیگر را زخمی کرد.

تیراندازی مرگ‌بار به دانشجویان دانشگاه ایالتی گنت سبب بروز اعتراض‌های گسترده‌ای با حضور بیش از ۴ میلیون دانشجو و دانش آموز در سراسر این کشور شد.

۱۱ روز پس از آن حادثه، پلیس در ۱۵ مه (۲۵ اردیبهشت)، به ۱۰۰ دانشجوی سیاه‌پوست در کالج ایالتی جکسون می‌سی‌سی‌پی تیراندازی کرد و ۲ نفر را کشت و ۱۲ نفر را مجروح کرد.

۱۹۸۵: حذف آپارتاید آفریقای جنوبی

در دهه‌های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰، دانش‌آموزان مدارس دولتی در سووتو، آفریقای جنوبی اعتراض‌هایی را علیه آموزش اجباری به زبان آفریکانسی و شلوغی بیش از حد مدارس برگزار کردند.

این اعتراض مانند گلوله برفی به یک جنبش جهانی تبدیل شد و تا سال ۱۹۸۵، دانشگاه‌های آمریکایی مانند کلمبیا و دانشگاه کالیفرنیا درنوردید و دانشجویان از مدیران خود خواستند سرمایه‌گذاری‌های شرکت‌های مرتبط با رژیم آپارتاید در آفریقای جنوبی را پس بگیرند.

در دانشگاه کلمبیا، این تلاش توسط ائتلاف برای آفریقای جنوبی آزاد (CFSA) سازماندهی شد، که در ۴ آوریل ۱۹۸۵ (۱۵ فروردین ۱۳۶۴)، ورودی ساختمان اداری کلمبیا، همیلتون هال را مسدود کرد.

یک قاضی دادگاه عالی ایالتی در منهتن دستور داد که معترضان اجازه دسترسی به سالن را بدهند و در عوض اعتراض خود را به منطقه‌ای مشخص در همیلتون هال ببرند.

هیئت امنایی شش نفره بلافاصله پس از پایان محاصره در ۲۵ آوریل (۵ اردیبهشت) تشکیل شد تا سرمایه‌گذاری خود را در شرکت‌های وابسته به رژیم آپارتاید بررسی کند؛ در اواخر آگوست (اوایل شهریور)، هیئت یاد شده به این نتیجه رسید که واگذاری نه تنها از نظر اخلاقی گزینه صحیحی است، بلکه از نظر مالی نیز مقرون به صرفه است؛ در نهایت، سرمایه‌گذاری‌های دانشگاه مرتبط با آپارتاید آفریقای جنوبی متوقف شد.

۱۹۹۱: تظاهرات علیه جنگ خلیج فارس

در آگوست ۱۹۹۰ (مرداد ۱۳۶۹)، عراق تحت حکومت رژیم صدام به کویت حمله کرد؛ یک هفته بعد، نخستین نیرو‌های نظامی آمریکا وارد عربستان شدند؛ بنا به درخواست عربستان و دیگر کشور‌های حوزه خلیج فارس، ائتلاف تحت هدایت آمریکا عملیات طوفان صحرا را در ژانویه ۱۹۹۱ (دی ۱۳۶۹) آغاز کرد و اهدافی را در عراق و کویت طی یک عملیات ۴۳ روزه بمباران کرد.

در اواخر فوریه ۱۹۹۱ (بهمن ۱۳۶۹)، دانشجویان در چند دانشگاه آمریکا از جمله دانشگاه میشیگان، دانشگاه کلمبیا، دانشگاه جورج واشنگتن و دانشگاه جورج تاون اعتراض‌هایی را علیه دخالت نظامی آمریکا در جنگ خلیج فارس برگزار کردند.

۲۰۰۳: تظاهرات علیه جنگ عراق

در مارس ۲۰۰۳ (اسفند ۱۳۸۱)، یک ائتلاف به هدایت آمریکا شروع به بمباران عراق کرد که با تهاجم زمینی دنبال شد. آمریکا مدعی بود که این اقدام بخشی از جنگ علیه تروریسم است و با این ادعا که رئیس‌جمهور وقت عراق سلاح‌های کشتار جمعی در اختیار دارد، جنگ خود را توجیه می‌کرد.

با گذشت سال‌ها هنوز این سلاح‌ها پیدا نشدند، اما عراق به کشوری مملو از آوارگی داخلی، درگیری و بی‌ثباتی تبدیل شد.

۲۰۲۰: تظاهرات جان سیاهان مهم است

در ۲۵ مه ۲۰۲۰ (۵ خرداد ۱۳۹۹)، جورج فلوید، یک مرد سیاه‌پوست ۴۶ ساله، به دست درک شووین، افسر پلیس سفیدپوست، در ایالت مینه سوتا کشته شد؛ ویدیوی مربوط به این حادثه نشان می‌داد که شووین هشت دقیقه زانوی خود را روی گردن فلوید گذاشته است.

قتل فلوید اعتراض‌هایی را علیه نژادپرستی سیستماتیک و خشونت پلیس تحت جنبش «جان سیاهان مهم است» در سراسر آمریکا برانگیخت؛ این جنبش در سال ۲۰۱۳ در پی تیراندازی به یک نوجوان سیاه‌پوست به راه افتاد.

اعتراض‌ها به قتل فلوید در چند دانشگاه آمریکا برگزار شد و با خشونت پلیس مواجه شد.

انتهای پیام/