تحریم‌هایی که مانع از «حق بر توسعه» شدند
پس از پیروزی انقلاب اسلامی و اعمال تحریم‌های گسترده آمریکا و کشور‌های اروپایی علیه ایران، موارد حق بر توسعه، یکی پس از دیگری از مردم ایران سلب شد.
خبرگزاری میزان - حق بر توسعه، حقی است که همه انسان‌ها فارغ از دین، مذهب، نژاد و قوم از آن برخوردارهستند؛ این حق را می‌توان در ابعاد گوناگون سیاسی، فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی و ... یافت و نه تنها برای افراد، بلکه برای دولت‌ها این حق متصور است؛ در این باره کشور‌های توسعه‌یافته در قبال کشور‌های در حال توسعه دارای تکلیف و مسئولیت‌هایی نیز هستند.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی و اعمال تحریم‌های گسترده آمریکا و کشور‌های اروپایی علیه ایران، موارد حق بر توسعه، یکی پس از دیگری از مردم ایران سلب شد.
در گزارش ارائه شده از سوی النا دوهان، گزارشگر ویژه سازمان ملل در مورد آثار منفی تحریم‌ها علیه ایران آمده است که این تحریم‌ها تقریبا همه ابعاد زندگی در این کشور را متاثر کرده است؛ همچنین این گزارشگر خواستار لغو تحریم‌های یکجانبه علیه ایران نیز شد و گزارش وی به‌عنوان سندی بین‌المللی بر این نکته تاکید می‌کند که تحریم‌های اعمالی علیه ایران به عاملی جهت عدم توسعه کشور در ابعاد مختلف بدل شده است که باید هرچه سریع‌تر ملغی شود.
در سال ۲۰۱۸ در ارتباط با دعوایی که ایران علیه آمریکا مطرح کرده بود، در دستور موقت آن آمده است که تحریم‌ها نباید مانع نقل‌وانتقال پول، دسترسی به سبد غذایی، دارویی و ... شوند، اما ما به‌صورت گسترده می‌بینیم، نه تنها این موارد رعایت نشده، بلکه کشور‌های اروپایی و آمریکا هر روز به بهانه‌های مختلف تحریم‌ها را بیشتر و دسترسی به این موارد را سخت‌تر می‌کنند.
سکوت مجامع حقوق بشری در قبال آثار منفی تحریم‌ها علیه ایران
در این راستا باید به این نکته هم توجه کرد که نهاد‌های حقوق بشری (شورای حقوق بشر سازمان ملل و سازمان عفو بین‌الملل) که با هدف احقاق حقوق انسان‌ها تشکیل شده، برخلاف سیاست ذاتی خود، سال‌ها است که نشان دادند ابزاری برای قدرت‌های غربی به حساب می‌آیند و ناتوان از انجام وظایف مشخص شده خود هستند.
ساختار ناعادلانه، معیوب، تبعیض‌آمیز و نفوذپذیر بسیاری از نهاد‌های بین‌المللی باعث شده در بسیاری از موارد نه تنها حق ملت ایران بلکه بسیاری از انسان‌های دیگر نادیده گرفته شود؛ در بسیاری از موارد ما شاهد چشم‌پوشی مجامع بین‌المللی و حقوق بشری بر ضایع شدن حقوم مردم در نقاط مختلف جهان و بعضا سانسور آن‌ها هستیم.
برای مثال در قضیه جورج فلوید (مرد سیاه‌پوستی که توسط نیرو‌های پلیس آمریکا در سال ۲۰۲۰ کشته شد)، نسل‌کشی مسلمانان میانمار و بوسنی و دیگر مواردی از این قبیل، مجامع و نهاد‌های حقوق بشری در جهان با همراهی جریان اصلی رسانه‌ای که در اختیار غرب است، موارد نقض حقوق بشر توسط کشور‌های غربی را تحریف یا بایکوت می‌کنند.
درباره تحریم‌های گسترده علیه ایران از سوی کشور‌های غربی و آمریکا که خود را مدعی حقوق بشر می‌دانند هم ما شاهد رویکرد دوگانه غرب هستیم، به نحوی که دامنه این تحریم‌ها نه تنها در اقتصاد ایران بلکه در زمینه پزشکی و دارویی نیز تاثیرات مخرب و منفی به‌سزایی گذاشته و جان بسیاری از بیماران ایرانی از جمله بیماران پروانه‌ای و سرطانی را گرفته است.
به گزارش وب‌سایت ستاد حقوق بشر، کشور‌های غربی، مجامع حقوق بشری و تمامی کسانی که خود را مدافع حقوق مردم می‌دانند، می‌بایست به جای حمایت از سیاست‌های تحریمی آمریکا علیه ایران و برخی کشور‌های دیگر که نتیجه‌ای جز تضییع و نقض حق بر توسعه آن کشور‌ها ندارد، گام‌هایی جدی و اثرگذار در راستای لغو تحریم‌های یکجانبه آمریکا بردارند تا در عمل شاهد دفاع و حمایت آن‌ها از حقوق مردم باشیم.
انتهای پیام/
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *