راهنمای تنظیم دادخواست در دیوان عدالت اداری

خبرگزاری میزان- دادخواست یکی از مهمترین برگ‌های قضایی در دیوان عدالت اداری است و به عنوان پایه قضاوت تلقی‌ می‌گردد و جامع و رسا بودن آن از زحمت دادرسان می‌کاهد و کشف حقیقت و حکومت را بر آنان آسان‌ می‌کند. دادخواست به عنوان یک سند قضایی دعوی را افتتاح می‌کند و بر همین اساس باید در تنظیم آن دقت و مراقبت کامل به عمل آید تا دعوا به خوبی مطرح و بیان شود.

در صورت استناد شاکی به رأی هیأت عمومی دیوان شماره و تاریخ رأی حتما در دادخواست درج شود.

درصورتیکه مدارک در خارج از کشور تهیه شده می‌شود مطابقت آن با اصل باید در دفتر سفارتخانه یا کنسولگری یا دفتر نمایندگی ایران گواهی گردد.

درصورتیکه تصدیق مدارک از سوی شاکی امکان پذیر نباشد یا شاکی نتواند تصویری از آن‌ها را ارائه نماید می‌بایست ذیل دادخواست ذکر کند: «برابر تبصره ۲ ماده ۲۰ قانون دیوان اقدام گردد».

ارائه آگهی ثبت شرکت در روزنامه رسمی منضم به آخرین تغییرات آن برای شرکت ها، پروانه تولیدی معتبر برای کارگاه‌ها و پروانه کسب معتبر برای کسبه الزامی است. درصورت عدم درج آگهی ثبت در روزنامه رسمی ارائه اساسنامه برای موسسات و نهاد‌های خصوصی الزامی است.
هرگاه دادخواست توسط وکیل یا قائم مقام یا نماینده قانونی شاکی تقدیم شده باشد باید تصویر مصدق مثبت سمت دادخواست دهنده نیز ضمیمه گردد.
شاکی می‌تواند به وکلای پایه یک دادگستری وکالت بدهد. در این صورت لازم است در وکالتنامه رسمی تنظیمی، حدود اختیارات وکیل، زمان و مدت وکالت، موضوع وکالت مبنی بر طرح شکایت در دیوان عدالت اداری، پیگیری آن و نیز وکالت در پس گرفتن شکایت یا انصراف از شکایت به صراحت درج گردد. کارآموزان وکالت با معرفی وکیل سرپرست (پایه یک دادگستری) می‌توانند در دیوان وکالت نمایند.

با توجه به اینکه ثبت دادخواست در دیوان عدالت اداری منوط به درج کد ملی می‌باشد، لذا افرادی که کد ملی آن‌ها به هر دلیل غیر فعال شده است، ابتدا جهت فعال سازی کد ملی باید به سازمان ثبت احوال مراجعه و پس از فعال شدن کد ملی اقدام به تقدیم دادخواست نمایند.

رسیدگی در دیوان عدالت اداری غیر حضوری است، بنابراین شاکی قبل از ثبت دادخواست باید در سامانه ثنا ثبت نام نماید تا بوسیله شماره ثبت و رمز پرونده بتواند از مراحل پرونده خود مطلع گردد. تاریخ ابلاغ اوراق قضائی (دادنامه و اخطار رفع نقص) از زمان رؤیت در سامانه مذکور می‌باشد.

-طبق ماده ۱۶ قانون دیوان:

«رسیدگی در شعب دیوان، مستلزم تقدیم دادخواست است. دادخواست باید به زبان فارسی روی برگه­های مخصوص، تنظیم شود.

تبصره ۱: پرونده‌هایی که با صدور قرار عدم صلاحیت از مراجع قضایی دیگر به دیوان ارسال می‌شود، نیازی به تقدیم دادخواست و پرداخت هزینه دادرسی ندارد.

تبصره ۲: از زمان تصویب این قانون مهلت تقدیم دادخواست، راجع به موارد موضوع بند «۲» ماده «۱۰» این قانون، برای اشخاص داخل کشور سه ماه و برای افراد مقیم خارج کشور، شش ماه از تاریخ ابلاغ رأی یا تصمیم قطعی مرجع مربوط مطابق قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب (در امور مدنی) است. مراجع مربوط مکلفند در رأی یا تصمیم خود تصریح نمایند که رأی یا تصمیم آن‌ها ظرف مدت مزبور در دیوان قابل اعتراض است. در مواردی که ابلاغ واقعی نبوده و ذی نفع ادعای عدم اطلاع از آن را بنماید، شعبه دیوان در ابتدا به موضوع ابلاغ رسیدگی می‌نماید. در مواردی که به موجب قانون سابق اشخاصی قبلاً حق شکایت در مهلت بیشتری داشته اند، مهلت مذکور، ملاک محاسبه است.»

مدعی تضییع حق در مراجعه به دیوان عدالت اداری برای به قضاوت گزاردن، وارد بودن یا نبودن ادعا و ترتب آثار قانونی مربوط به آن می‌بایست در اقامه دعوی دادخواست تقدیم نماید؛ در غیر این صورت شعب دیوان نمی‌توانند به دعوی رسیدگی نماید.

محتویات دادخواست:

ماده ۱۸ قانون دیوان مقرر می‌دارد دادخواست باید حاوی نکات ذیل باشد:

«الف) مشخصات شاکی

نام و نام خانوادگی، نام پدر، تاریخ تولد، کدملی، شغل، شماره ثنا، تابعیت واقامتگاه برای اشخاص حقیقی. (اعم از اصیل وکیل و یا قائم مقام ذی سمت
تبصره: در صورت فوت مالک یا ذی نفع، وراث با ارائه گواهی انحصار وراثت می‌توانند در دیوان اقامه دعوی نمایند.

نام، نام مؤسسه یا شرکت، شماره ثبت، اقامتگاه اصلی و شماره تلفن تماس برای اشخاص حقوقی ضروری است

ب) مشخصات طرف شکایت

نام و نام خانوادگی، سمت و نشانی دقیق محل کار مأمور دولت در صورت امکان
نام کامل دستگاه‌های موضوع ماده ۱۰ این قانون به نحوی که ابلاغ اوراق دادرسی به سهولت ممکن باشد.
پ) نام ونام خانوادگی و اقامتگاه وکیل یا قائم مقام یا نماینده قانونی شاکی، در صورت تقدیم دادخواست توسط آنان

ت) موضوع شکایت و خواسته

موضوع شکایت و خواسته می‌بایست صریح و منجز باشد. از طرح خواسته‌های متعدد در ضمن یک دادخواست که با یکدیگر ارتباط ندارند خودداری شود.

ث) شرح شکایت

- از نوشتن متن‌های طولانی اجتناب شود و مطالب به صورت خلاصه، بدون ابهام و عاری از خط خوردگی و غلط املایی نوشته شده و قبل از ارائه به دیوان ابتدا تصحیح وپس از اصلاح به دیوان تقدیم شود.

ج) مدارک و دلایل مورد استناد

- درثبت غیر الکرونیک دادخواست و کلیه مدارک و ضمائم پیوستی باید به تعداد طرف شکایت بعلاوه یک نسخه باشد.

تذکر: کلیه مدارک و ضمائم قبل ازتحویل تفکیک و هر دسته پیوست یک برگ دادخواست گردد.

اثبات ادعا و احراز استحقاق مدعی، بستگی تام به مدارک و دلایل ابرازی او و ارزش اعتبار آن‌ها دارد و مستندات مدعی از جمله مهم‌ترین وسایل کشف حقیقت و عمده‌ترین دلایل در احقاق حق محسوب می‌شود و اغلب بدون ارائه اسناد و مدارک معتبر احقاق حق و نیل به مقصود میسر نیست.

دلایل و مدارک مثبت هر دعوی را از جهت موضوعی می‌توان به دو دسته تقسیم کرد:

اول: دلایل و مدارکی که مثبت وجود حق و موید تعلق آن به مدعی می‌باشد.

دوم: دلایل ومدارکی که مبین تعدی و تجاوز مدعی علیه نسبت به حق مورد ادعا می‌باشد.

دلایل مثبت دعاوی در دیوان عدالت اداری همان است که در ماده ۱۲۵۸ قانون مدنی و نیز در قانون آیین دادرسی مدنی تحت عناوین اقرار، اسناد، شهادت، امارت، کارشناسی و ... بیان شده است و به همین جهت شاکی باید برای اثبات دعوی خود کلیه مدارک و دلایل مثبت دعوی را در دادخواست متذکر شود و به تمام آن‌ها اعم از اینکه در اختیار او یا نزد طرف شکایت و یا سایر واحد‌های دولتی باشد استناد نماید.

تبصره: ذکر مستندات و مواد قانونی جهت تسهیل و تسریع در رسیدگی و احقاق حق مؤثر است.

برابر ماده ۲۰ قانون، رونوشت یا تصویر خوانا و گواهی شده اسناد و مدارک مورد استناد می‌بایست پیوست داد خواست شود و تصویر مدارک باید در دفاتر خدمات قضایی یا دفاتر دیوان مستقر در مراکز استان‌ها و یا دفاتر دادگاه‌های عمومی دفاتر اسناد رسمی یا وکیل شاکی یا واحد‌های دولتی و عمومی تصدیق شود.

چ) امضاء یا اثر انگشت شاکی یاوکیل یا قائم مقام یا نماینده قانونی وی یا امضاء و مهر شخص حقوقی ذیل دادخواست باشد.

ح) مدرک اثبات کننده سمت برای اشخاص حقوقی و نمایندگان قانونی

تبصره: شاکی علاوه بر شماره ثبت ثنا می‌تواند نشانی پستی، نشانی پست الکترونیکی یا شماره تلفن همراه یا نمابر خود را به منظور ابلاغ اوراق اعلام نماید که در این صورت امر ابلاغ به یکی از طرق مزبور کافی است.

انتهای پیام/