ایجاد مناطق کشتار در غزه؛ جنایتی دیگر از سوی رژیم صهیونیستی

خبرگزاری میزان – ۴ شهروند فلسطینی در شهر خان‌یونس در جنوب نوار غزه در حال قدم زدن در منطقه‌ای هستند که عمدتا با بمباران‌های رژیم صهیونیستی ویران شده است؛ هیچ نشانه‌ای وجود ندارد که آن‌ها سلاح حمل می‌کنند.

ناگهان، یک حمله هوایی مستقیم به این عابران پیاده، ۲ نفر از آن‌ها را به شهادت می‌رساند؛ شهروند سوم و چهارم نیز در پی حملات بیشتر به شهادت می‌رسند.

این حمله طبق گزارش‌ها در ماه فوریه (بهمن ماه گذشته) رخ داد و در فیلم منتشر شده از سوی شبکه الجزیره با تماشای افراد بی‌دفاعی که به‌طور نظام‌مند به قتل می‌رسند، یادآور فیلم قتل‎عام منتشر شده از سوی وب‌سایت افشاگر ویکی‌لیکس در سال ۲۰۱۰ است که در آن ۱۲ غیرنظامی عراقی از سوی پرسنل نظامی آمریکا با بالگرد قتل‌عام شدند.

در حادثه خان‌یونس، به نظر می‌رسد که جرم این ۴ شهروند فلسطینی حضور آن‌ها در یکی از به‌اصطلاح «مناطق کشتار» ارتش رژیم صهیونیستی در غزه بوده است، موضوعی که اخیرا در غزه افشا شده است.

روزنامه صهیونیستی هاآرتص تصریح می‌کند «هیچ دستور مکتوبی» که مناطق کشتار را در «کتاب قواعد» ارتش این رژیم مشخص کند وجود ندارد، اما کاملا واضح است که آن‌ها یک پدیده بسیار واقعی با نظارت بسیار کمی هستند.

 این روزنامه می‌نویسد: در نهایت، مرز‌های این مناطق و رویه‌های دقیق عملیات منوط به تفسیر فرماندهان در آن منطقه خاص است.

یکی از افسران ذخیره صهیونیست در گفت‌وگو با هاآرتص، روند را اینگونه توصیف کرد: در هر منطقه جنگی، فرماندهان چنین مناطق کشتار را تعریف می‌کنند؛ به محض ورود افراد به این منطقه، دستور تیراندازی و کشتن صادر می‌شود، حتی اگر آن شخص غیرمسلح باشد.

بنابراین، در مجموع، فلسطینی‌ها تنها به دلیل حضور در منطقه‌ای که به‌طور خودسرانه از سوی برخی از فرماندهان صهیونیست به عنوان منطقه کشتار تعیین شده، سلاخی می‌شوند.

شهروندان اگر در یک منطقه کشتار هدف قرار گیرند، به احتمال زیاد از سوی رژیم صهیونیستی به عنوان «تروریست» معرفی می‌شوند، که مطمئنا به افزایش تعداد قربانیان منجر می‌شود.

نتیجه چنین اقداماتی این است که اکنون بیش از ۱۴ هزار کودک فلسطینی از سوی نظامیان صهیونیست به شهادت رسیده‌اند.

براساس گزارش هاآرتص، از حدود ۳۳ هزار فلسطینی که طی ۶ ماه گذشته در غزه به شهادت رسیده‌اند، ارتش رژیم صهیونیستی مدعی است که ۹ هزار نفر «تروریست» بودند؛ ادعایی که حتی بسیاری از فرماندهان ارتش این رژیم را متقاعد نکرد؛ همانطور که یکی از افسران صهیونیست که پیش از این در غزه حضور داشته، می‌گوید: در عمل، تروریست هر کسی است که در مناطقی که نیرو‌ها در آن عملیات می‌کنند، کشته شود.

تشکیلات سیاسی-نظامی صهیونیستی اصطلاحات «فلسطینی» و «تروریست» را کم و بیش به جای یکدیگر به کار برده است؛ در واقع، ۷۵ سال تبلیغات انحرافی به دنبال این بوده که جهان را متقاعد کند که قربانیان ترور مستمر از سوی این رژیم تروریست هستند.

اکنون قربانیان مناطق کشتار نیز از سوی رژیم صهیونیستی تروریست تلقی می‌شوند؛ در مورد ۴ شهروند پیاده در خان‌یونس، یک افسر ارشد نظامی صهیونیست به هاآرتص گفت: آن‌ها مسلح نبودند و نیرو‌های ما را در منطقه‌ای که در آن قدم می‌زدند به خطر نینداختند.

گزارش این روزنامه صهیونیستی نشان می‌دهد که در برخی موارد فلسطینیان با ورود به برخی مناطق به دنبال پیدا کردن غذا هدف قرار گرفته و به شهادت رسیده‎اند.

هاآرتص می‌نویسد: وقتی به چنین مکان‌هایی رفتند، آن‌ها به عنوان افرادی که می‌توانند به نیرو‌های ما آسیب برسانند هدف اصابت گلوله قرار گرفتند.

یک سخنگوی ارتش رژیم صهیونیستی گزارش‌های مربوط به منطقه کشتار را رد کرد و با این حال، نوار غزه یک منطقه کشتار بزرگ است؛ به معنای واقعی کلمه هیچ محدودیتی برای کشتار وجود ندارد.

رژیم صهیونیستی قتل عام در بیمارستان‌های فلسطینی و پناهگاه‌های سازمان ملل یا قتل عام افرادی که در صف دریافت کمک‌های غذایی ایستاده‌اند را چگونه توضیح می‌دهد؟

مطمئنا، رژیم صهیونیستی مدت‌هاست که به مهارت ادعایی خود در انجام حملات هوایی دقیق و کشتار‌های هدفمند افتخار کرده است. اما حتی اگر رقم ادعایی در مورد افراد «تروریست» مبنایی در واقعیت داشته باشد، محاسبه بیش از ۲۳ هزار «قتل‌های جانبی» دشوار است.

انتهای پیام/