کشف زیستگاه جدید خفاش میوه خوار در سراوان
به گزارش گروه جامعه ، وحید پورمردان مدیرکل حفاظت محیط زیست سیستان و بلوچستان گفت: در طی گشت و کنترل‌های انجام شده توسط مأموران اجرایی یگان حفاظت محیط زیست شهرستان سراوان به اتفاق همیاران و دوستداران محیط زیست در بخش اسفندک این شهرستان یک دهنه غار در این منطقه شناسایی شد.
پورمردان افزود: طول این غار که به نام غار جنگل در بین مردم محلی منطقه معروف است بیش از ۷۰ متر بوده و محل زیست خفاش میوه خوار می‌باشد. خفاش‌ها تنها پستاندارانی هستند که بال دارند و می‌توانند پرواز کنند. خفاش میوه خوار با نام علمی Rousettus aegyptiacus بزرگترین خفاش و تنها خفاش میوه خوار ایران است. اندازه طول سر و بدن آن ۱۱۸ تا ۱۴۸ میلی متر و وزن ۱۰۰ تا ۱۷۰ گرم است. دارای صورتی روباه مانند، دم بسیار کوتاه و پرده‌های میان رانی تحلیل رفته است. انگشت دوم دارای چنگال، فاقد گوشک است و لبه‌های گوش به هم می‌رسند. رنگ بدن این گونه در پشت خاکستری تیره تا قهوه‌ای و در سطح شکمی اندکی روشن‌تر است. جنس نر این گونه در ناحیه گلو غدد ترشح کننده مواد بدبو دارند و موهایشان سیخ است. چشم‌های درشتی دارند که برای دید در شب مناسب است. لازم بذکر است که جنس نر و ماده در خفاش‌های میوه خوار از لحاظ ظاهری متفاوت بوده و نر‌ها از ماده‌ها بزرگ ترند.
مدیرکل حفاظت محیط زیست خاطر نشان کرد: خفاش‌های میوه خوار شب فعال هستند و فعالیتشان هنگام طلوع وغروب به اوج می‌رسد. کلنی‌ها معمولاً از ۵۰ تا ۵۰۰ فرد تشکیل می‌شود، اما در مواردی تا ۳ هزار فرد هم گزارش شده است. از میوه‌های بسیار رسیده ونرم مانند خرما، انجیر و مرکبات، سیب و کنار تغذیه می‌کند. چند همسری در میان افراد این گونه مشاهده شده است و سالی یک یا دو بار تولید مثل می‌کند.
این گونه غارزی بوده و در مناطق خشک تا مرطوب یافت می‌شود و تا وقتی که غذای کافی و جای خواب مناسب داشته باشد، بردباری زیادی نسبت به شرایط زیستگاهی نامناسب نشان می‌دهد و در غار‌ها معادن متروک، ویرانه‌ها و قنات‌ها می‌خوابد.
پورمردان اظهار کرد: خفاش‌های میوه خوار دارای جمعیت و پراکندگی خوبی در ایران می‌باشند، اما متأسفانه شایعه خرید و فروش لانه خفاش به مبالغ هنگفت جهت مصارف پزشکی، موجب شده است برخی افراد ناآگاه با تخریب غار‌ها و برهم زدن زندگی خفاش ها، آرامش این گونه‌های آرام و شب زی را مختل کنند. شایعه گرانبها بودن لانه خفاش‌ها در شرایطی که این گونه اصولا لانه‌ای در محیط‌های طبیعی ندارد موجب تخریب زیستگاه‌ها و غار‌ها می‌شود از اینرو اجرای برنامه‌های مدیریت حفاظت از زیستگاه و خوابگاه‌های این گونه ضروری است.