وضعیت بحرانی مراکز پناهجویی ایتالیا؛ اسکان صدها پناهجو در «سیلوی شرم»

خبرگزاری میزان - یک انبار مخروبه واقع در نزدیکی ایستگاه قطار تریست ایتالیا در حال حاضر از سوی صد‌ها مهاجر که منتظر دریافت وضعیت پناهندگی خود هستند، به محل زندگی و سرپناه تبدیل شده است.

صد‌ها پناهجوی تبعه سوریه و افغانستان در حال حاضر پس از ناکامی در یافتن مکانی در سیستم پناهگاهی ایتالیا در یک ساختمان متروکه در نزدیکی ایستگاه قطار تریست زندگی می‌کنند.

پس از جنگ جهانی دوم، این ساختمان به‌طور موقت پناهگاه هزاران پناهنده شد که برخی از آن‌ها سال‌ها در آنجا زندگی کردند.

شرایط در ساختمانی که به عنوان «سیلوی شرم» در تریست شناخته می‌شود، بسیار بحرانی و بد است؛ مهاجرانی که بسیاری از آن‌ها از طریق مسیر بالکان به تریست رسیده‌اند، در میان موش‌ها روی زمین‌های خاکی زندگی می‌کنند و سرویس بهداشتی وجود ندارد.

مهاجران در ایتالیا در شرایط غیرانسانی زندگی می‌کنند

این ساختار سال‌هاست که خود را در کانون بحث‌های سیاسی شهر تریست و دیگر شهرهای ایتالیا قرار داده است.

انجمن‌های داوطلبانه مانند کنسرسیوم همبستگی ایتالیا از پناهجویان ساکن در این انبار مخروبه مراقبت می‌کنند و به آن‌ها غذا و توصیه‌هایی در مورد مکان‌هایی ارائه می‌دهند که می‌توانند زبان ایتالیایی یاد بگیرند.

وضعیت پیرامون سیلوی شرم از نظر سیاسی ناامیدکننده است؛ یک اتحادیه محلی مالک این ساختار است، اما می‌گوید که نباید مسئولیت رسیدگی به پناه دادن به صد‌ها مهاجر را بر عهده بگیرد.

اما پیرپائولو روبرتی، شورای امنیت منطقه‎ای، می‌گوید: این وضعیتی است که ما مسئول آن نیستیم، ما کاملا مایل به احیای منطقه هستیم. اگر یک ساختار عمومی بود می‌توانستیم عمل کنیم، متأسفانه متعلق به یک نهاد خصوصی است که در این سال‌ها هیچ کاری برای احیای آن انجام نداده است، از شرایط برای محاسبات سیاسی استفاده می‌شود.

جانفرانکو شیاوونه، رئیس کنسرسیوم همبستگی ایتالیا مدعی است: اظهارنظر‌هایی که وضعیت کنونی مهاجران در تریست را اضطراری می‌نامند، «ساختگی» هستند، زیرا «تعداد مهاجرانی که وارد تریست می‌شوند بسیار محدود است».

یک آژانس حمایتی از نهاد‌های عمومی و دولتی ایتالیا می‌خواهد که وضعیت انبار سیلو‌های تریست را که در حال حاضر از سوی صد‌ها پناهجوی بی‌خانمان اشغال شده است، به عهده بگیرند.

دومنیکو کاستا در یک کنفرانس مطبوعاتی که به نمایندگی از هیئت مدیره این نهاد حمایتی صحبت می‌کرد، گفت: ما از نهاد‌های ایتالیا خواستیم تا مسئولیت خود را در مورد این سیلو‌ها بر عهده بگیرند.

پناهجویان پس از ناتوانی در به دست آوردن سرپناه در مراکز عمومی شهر برای مهاجران، در سیلو‌ها مستقر می‌شوند، جایی که در حال حاضر در شرایط بهداشتی نامطمئنی به سر می‌برند.

کوستا گفت: همه اقدامات انجمن ما که اجرا شده، با هدف حفاظت از مهاجران است، خواستار ایجاد راه حل بهتری برای زندگی آن‌ها هستیم که این کار نهاد‌های عمومی است نه انجمن‌های حمایتی.

وی فقدان مسکن مناسب برای مهاجران در تریست را یک نقص اداری غیرقابل قبول از سوی دولت و وزارت کشور ایتالیا توصیف کرد.

انتهای پیام/